Morgunblaðið - 18.11.2000, Side 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 2000 53
BENEDIKT ÞORÐ UR
JAKOBSSON
+
Benedikt Þórður
Jakobsson versl-
unarmaður fæddist
að Horni í Miðfirði,
V estur-Hú na vatns-
sýslu, 29. maí 1920.
Hann lést á heimili
sínu 5. nóvember síð-
astliðinn og- fór útför
hans fram frá Foss-
vogskirkju 14. nóv-
ember.
Benedikt frændi
minn er látinn og það
verður búið að jarð-
setja hann þegar þess-
ar línur birtast. Mig setti hljóðan
þegar ég heyrði af óvæntu andláti
hans, en hann lést í svefni þ. 5. nóv.
sl. Minningar tóku að hlaðast upp,
minningar sem ná yfir hálfa öld,
tímabil sem ég átti samleið með
þessum frænda mínum. Oft á tíðum
voru samskiptin mikil, stundum
minni og hin síðustu ár allt of lítil.
Það var eins og kvikmynd sem spól-
aðist hratt aftur á bak, þannig birt-
ust mér hinar ýmsu myndir af sam-
verustundum með honum, konu hans
Svandísi og börnum þeirra.
Benedikt var móðurbróðir minn.
Hann var yngstur sjö systkina (eitt
dó í æsku) fæddur 1920. Móðir mín,
Þuríður, var næstyngst, fædd 1919,
en hin voru Elín, Guðrún, Marinó og
Jónatan sem var elstur. Elín er nú
eftirlifandi af þeim systkinum. Bene-
dikt fæddist að Homi, htlu kosti sem
var byggt út frá jörðinni Spena (síðar
Litli-Hvammur) í Miðfirði. Nú em
þar tóftir einar sem eftir standa af
Homi og Litli-Hvammur í eyði og
jörðin notuð til hrossabeitar. Maður á
bágt með að ímynda sér hvemig fólk
gat lifað og búið á svona smáskila, en í
þá daga urðu bændur að taka því sem
bauðst og býlin oft h'til og sum jafnvel
upp á heiði.
Systkinin misstu Jakob föður sinn
langt um aldur fram úr lungnabólgu.
Ekkjan varð þá að stokka upp spilin
og aðlagast nýjum aðstæðum. Tvær
yngstu systurnar vom sendar í fóst-
ur til ættingja. Móðir mín, þá 4ra
ára, fór að Urriðaá til föðursystur
sinnar og Elín að Aðalbreið í Austur-
árdal til móðursystur sinnar. Elstu
systkinin vom um kyrrt hjá Helgu
móður sinni til að hjálpa til við bú-
skapinn, ásamt Bensa sem var að-
eins þriggja ára.
Þegar árin hðu varð Bensi stoð og
stytta móður sinnar. Því hefur verið
lýst fyrir mér hvernig þau systkinin
fóm að því að afla heyja á sumrin.
Þau fengu landsvæði hinum megin í
dalnum, handan við Miðfjarðará.
Þetta þætti löng leið í dag, en þetta
fóm þau fótgangandi með einn eða
kannski tvo hesta til að bera bagg-
ana.
Þegar Helga brá búi var Bensi 12
ára þá fluttu þau mæðgin suður fyrst
til Hafnarfjarðar en síðan til Reykja-
víkur. Þar man ég fyrst eftir Bensa og
ömmuminni í htihi íbúð við Laugaveg-
inn, þá var Bensi farinn að vinna sem
verslunarmaður hjá Bimi, frænda
sínum og sveitunga, sem stofnaði
verslunina Brynju á Laugaveginum
og sem rekin er mikið til óbreytt enn
þann dag í dag. Benedikt kynntist
Svandísi Guðmundsdóttur um þetta
leyti og gengu þau í hjónaband 1952
og hefur það ábyggilega verið hans
gæfa að giftast eins góðri konu og
Svandís er.
Það lýsir kannski best Benedikt
frænda mínum að hann vann alla
sína starfsævi á sama stað. Það var
aldrei vandamál hvert fara ætti þeg-
ar lyklar týndust þar sem Benedikt
sá m.a. um að smíða og afgreiða ófáa
lykla til viðskiptamanna Brynju. Nú
mun hann fá sinn lykil að öðru
tilverustigi. í Brynju störfuðu fleiri
Húnvetningar sem sýnir þá vináttu
og stuðning sem samsveitungar
sýndu hver öðurm. Ég hef alltaf
dáðst að samstöðu og vináttuþeh
sem ríkti milli móðursystkina minna.
Þó svo að þau hafi ekki öll getað alist
upp á sama stað þá stóðu þau nálægt
hvert öðru.
Benedikt og Svandís eignuðust
þeim á aðfangadags-
kvöld í mörg ár. Svandís alltaf hress
og kát, ærsl og gauragangur í strák-
unum enda miklir Valsarar og Bensi,
þessi hægláti og rólegi maður. Bene-
dikt var mjög fínlegur að allri líkams-
byggingu, grannur, meðalmaður á
hæð með skolhtað hár og bjartur yfir-
htum. Hann var mikið fyirr lestur og
allan íróðleik og síðari árin átti hann
sér athvarf í bókbandsgerð og batt
inn bækur sér til yndis og líktist að
því leyti Jónatan bróður sínum.
Seinni hlut ævinnar bjuggu þau
Svandís í Meðalholti 19 og þar fékk
frændi minn að kveðja þennan heim
á sinn hijóðláta hátt.
Guð blessi þig, Svandís mín.
Sigurþór Jakobsson.
ODDNY EDDA
SIG URJÓNSDÓTTIR
gott og myndarlegt ■L Oddný Edda Sig-
heimili í Drápuhlíð 10 í 1 urjónsdóttir
Reykjavík og bjó Bensi fæddist í Snæ-
móður sinni gott heimili hvammi í Breiðadal
Wkj. M þar. Og svo komu strák- 28. maí 1939. Hún
amir hver á eftir öðr- lést á líknardeild
um, fyrst Jakob, síðan Landspítalans 5.
t T W\ u Bergur, bá Heltri otr síð- nóvember síðastlið- # uft&. 1
"Jv 1 ’ ast Sigurbjöm. Við inn og fór útför œam. |§»T]
Jk * - * , móðir mín og síðar liennar fram frá p. <-*»■> m \
yngri bróðir minn urð- Heydalakirkju 11. IH %
um heimagangar hjá nóvember. Jo 1
þeim og þarna áttum við Én I
llfellt ^iiip dásamlegar stundir. Tilvera okkar er undar-
UL0V \ Það liðu ekki þau jól að við væmm ekki hjá legt ferðalag við erum gestir og hótel
okkarerjörðin.
Einir fara og aðrir koma í dag
því alltaf bætast nýir hópar í skörðin.
(Tómas Guðm.)
Kær mágkona mín og vinkona er
horfin frá okkur allt of snemma.
Minningamar streyma fram í hug-
ann. Ég man hvað ég var glöð og
hreykin þegar Baldur bróðir minn
og Edda opinberuðu trúlofun sína,
eftir það voru þau oftast nefnd sam-
an, Edda og Baldur. Við bjuggum
hlið við hlið í 25 ár og mörg voru
sporin á milli húsanna, bæði hjá okk-
ur Eddu og bömunum okkar. Kom-
um niður í Laufás, var oft sagt hjá
mér og allur krakkahópurinn hentist
af stað og hvarf inn til Éddu. Ég man
JONINA
GUNNLAUG
MAGNÚSDÓTTIR
+ Jónína Gunnlaug
fæddist að
Stafni, Deildardal í
Skagafirði, 13. októ-
ber 1905. Hún lést á
Dalbæ, Dalvík, 7.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Urðarkirkju, Svarf-
aðardal, 14. nóv-
ember.
Elsku amma mín.
Nú ertu farin frá
okkur 95 ára að aldri.
Komin á góðan stað -
til Guðs - þar sem afi er, ég bið að
heilsa honum afa.
Það verða miklir fagnaðarfundir
hjá ykkur, búin að vera aðskilin í
fimmtán ár.
Ég hef rifjað upp undanfarið
sumrin sem ég var í sveitinni, þau
voru frábær. Það var svo gott að
vera hjá þér og hafa þig nálægt
sér, þú varst svo yndisleg, dugleg
og sterk kona.
Mamma hefur sagt mér margt
um þig og ég ætlaði
ekki að trúa því þegar
hún sagði að þú og afi
hefðuð gengið úr
Fljótunum og í Atla-
staði og út um allar
trissur, það voru víst
allt öðruvísi farartæki
í gamla daga.
Því miður komst ég
ekki í afmælið þitt 13.
október síðastliðinn
en mamma sagði mér
hvað þú hefðir staðið
þig vel og verið vel á
þig komin. Ég var svo
stolt að heyra þetta.
Ekki eru allir dagar eins. 7. nóv-
ember var öðruvísi - erfiður dagur
- mikið held ég að þú hafir verið
ánægð að fara eftir langa ævi.
Elsku amma, mér þykir mjög
vænt um þig og veit þú ferð á góð-
an stað. Guð blessi þig og varðveiti
og alla sem minnast þín.
Ég sakna þín.
Þín
Linda Hrönn Sigfúsdóttir.
OLAFUR
BENEDIKTSSON
tÓlafúr Bene-
diktsson fæddist
á Húsavík 31. júlí
1917. Hann lést á
heimili sínu 2. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Akureyrar-
kirkju 10. nóvember.
Elsku afi minn. Nú
ertu farinn. Ég mun
sakna þín sárt. Þú
varst mér og öllum
öðrum svo góður. Ég á
svo margar góðar
minningar um þig sem
ég mun ætíð geyma. Það var svo
gaman að koma að heimsækja ykk-
ur ömmu. Þið voruð alltaf svo
ánægð að fá okkur barnabörnin í
heimsókn. Þú varst alltaf áhuga-
Eddu syngja og dansa,
hún hafði yndi af tón-
list, bókmenntum og
Ijóðum. Ég man Eddu
glaða og brosandi með
börnin sín í fanginu. Ég
man Eddu hlúa að
blómunum sínum og
gróðrinum í garðinum
og ótal margt fleira.
Með sárum söknuði
kveð ég fallega, elsku-
lega konu og þakka
samfylgdina. Edda er
horfin inn í sólskinið,
hlýjuna og birtuna.
Elsku Baldur, Elín, Brynja, Alla,
Palli og fjölskyldur, innilegar sam-
úðarkveðjur.
Ragnhildur.
Nú skil ég stráin, sem fönnin felur,
og fann þeirra vetrarkvíða.
Þeir vita það best, sem vin sinn þrá,
hve vorsins er langt að bíða.
Að haustnóttum sá ég þig sigla burtu,
og svo kom hinn langi vetur.
Þótt vald hans sé rnikið, veit ég þó,
að vorið það má sín betur.
(Davíð Stef.)
Nú þegar veturinn er í nánd er
Edda í Laufási kölluð burt. Þegar við
systkinm vorum að alast upp á Breið-
dalsvík leið varla sá dagur að ekki
væri komið inn í Laufás til að leika við
frændsystkini okkar, bömin hennar
Eddu. Það var stutt að hlaupa á milli
húsa og við krakkamir vomm mikið
saman. Lékum okkur í klettunum og
fjömnni. Það vom góðir dagar, mikið
líf og fjör. Einhvem veginn var ekki
hægt að ímynda sér lífið á annan hátt
í þessu litla fallega þorpi. En Breið-
dæhngar hafa þurft að sjá á eftir
mörgum fara hin síðari ár. Sumir fús-
ir til fararinnar, aðrir ekki. Edda ætl-
aði ekki að fara frá Breiðdalsvík. Hún
var bundin átthögum sínum sterkum
böndum og þar leið henni best. I okk-
ar huga var Edda hæglát en jafn-
framt staðföst kona. Hún fór sína leið.
Tók ekki þátt í lífsgæðakapphlaup-
inu, hún vissi að annað skipti máh.
Edda greindist með krabbamein
fyrir mörgum ámm og fór þá í með-
ferð sem tókst vel. Það var því mikið
áfall að heyra það í vor að hún hefði
aftur greinst með krabbamein. Nú
höfðu læknavísindin engin ráð. Það er
erfitt að sætta sig við orðinn hlut en
það er eina leiðin svo hægt sé að
halda áfram. Reyna að ganga „til
góðs, götuna fram eftir veg“ í anda
hennar elsku Eddu okkar.
Kæri Baldur, Elín, Brynja, Alla,
Palli og fjölskyldur. Orð em vanmátt-
ug á þessari stundu. Það eitt er víst
að eftir vetur kemur vor á ný með
sína björtu daga. Fjölskyldur okkar
senda ykkur innilegar samúðarkveðj-
ur. Við minnumst Eddu með mikilli
hlýju og virðingu.
Ama Vala, Harpa, Heiðdís
ogPáll.
+
Utför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og
afa,
ÁRNA GUÐMUNDSSONAR
frá Vestmannaeyjum,
Reynigrund 81,
Kópavogi,
sem andaðist sunnudaginn 12. nóvember sl.,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
20. nóvember kl. 13.30.
Jóna Bergþóra Hannesdóttir,
Steinar Vilberg Árnason.Guðrún Norðfjörð,
Þyri Kap Árnadóttir, Trausti Leósson,
Jón Atli Árnason, Salvör Jónsdóttir
og barnabörn.
samur um það sem ég
var að gera og hvattir
mig ávallt áfram í því
sem ég tók mér fyrir
hendur.
Mér þótti svo vænt
um það að þú geymdir
ljóðið sem ég og Rut
vinkona mín gáfum þér
þegar við vorum 11
ára. Þú geymdir það í
veskinu þínu ásamt
öðrum hlutum sem þér
voru kærir.
Elsku afi minn, ég
sakna þín mikið. Það
verður tómlegt að
koma til Akureyrar og enginn afi til
að taka á móti mér. En ég veit að
núna ertu hjá Guði og munt seinna
taka á móti mér.
Hildur Hallgrímsdóttir.
+
Okkar ástkæra,
MAGNA SÆMUNDSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
áður Hríseyjargötu 2,
Akureyri,
sem lést að morgni mánudagsins 13. nóvem-
ber, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 20. nóvember, kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á líknarfélög.
Sæmundur Andersen, Liljan Andersen,
Emil Andersen,
Kolbrún Júlíusdóttir,
Sæmundur H. Andersen,
Hallgrímur Júlíusson,
Valdimar L. Júlíusson,
Birgitta Sæmundsdóttir,
Dúi K. Andersen,
Magna Ósk Júlíusdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Alúðarþakkir til allra þeirra, er sýndu okkur hlý-
hug og vináttu við andlát og útför eiginmanns
míns, sonar, föður okkar og afa,
STEINGRÍMS S. GUNNARSSONAR
rennismiðs,
Mávahrauni 9,
Hafnarfirði.
Hjördís Þorsteinsdóttir,
Dóróthea Ólafsdóttir,
íris Dóróthea Randversdóttir, Randver Randversson
Lára Björk Steingrímsdóttir, Margrét Hildur Steingrímsdóttir,
Rafnar Steingrímsson
og barnabörn.