Skírnir - 01.08.1915, Qupperneq 107

Ritfregnir.
Þúsund og ein nótt. Arabiskar sögur. íslenzkað liefir Steii:-
-grímur Thorsteinsson. I.—V. bindi. 2. útgáfa endurskoðuð. Bóka-
verzlun Sigurðar Jónssonar. Reykjavík 1910—1914. 8vo.
Það mun nú á dögum vera talið ókleift hverri eitini þjóð að
einangra sig svo frá öðrum þjóðum, að eigi láti hún til þeirra sótt
eitthvað það, er hún þarfnast, hvort sem er matarkyns eða af öðru
tægi. Því keppist nú hver þjóð við að hafa sem gieiðastar sam
göngur sínar og skifti við önnur lönd. Þaðan stafa auknar skipa-
göngur, járnbrautir og aðrir farkostir og símar. Þetta þykir vera
grundvallarskilyrði fyrir hagkvæmu framkvæmdalífi hvers lands.
Líkt gildir um andlegt líf og bókmentah'f þjóðauna. Nú á
tímum getur ein þjóð ekki einatigrað sig svo frá öðrum þjóðum,
að hún matseldi alt sitt andlega fóður sjálf. Sú þjóð, sem svo
gerði, væri andlega dauð. Andlegum straumum þarf að veita milli
þjóðanna, og Ijær þá hver þjóðin annarri. Þessir straumar berast
>tíða8t milli landanna með bókunum. En því fámennari og fátæk-
ari sem ein þjóð er, því erfiðara er að veita þessum andlegu
straumum til henuar. Bókaútgáfa er d/r, og getur því að eins borið
sig, að vakandi andlegt líf só í landinu. Vór Isleudingar eigum þess
ekki kost að eignast margar bækur árlega, sökum fámennis. En
því meiri er oss þá þörf, að vel só valið og viturlega. Ög eiga hór
jafnan hlut að máli bóksalar, bókaútgefendur og þ/ðendur. Þau
ein rit eiga að koma út, sem sannverulegt gildi hafa, hvort sem er
í skáldskap eða annarri bókment. Ut af þessu hefir allmjög brugðið
hin síðari ár, því miður, svo að skáldsagna-sora af verstu tegund
hefir verið veitt yfir landið, og er ekki gott að segja, hver spilling
hefir hlotist af þessu í smekk landsmanna. Oss er það engin bót,
íþótt líkt hafi átt sér stað með öðrum þjóðam. Þessu valda auð-
vitað gróðabralls-bóksalar. Eu bóksölum er engu síður en höfund-