Skírnir - 01.08.1915, Side 110

334
Ritfregnir.
Gröndal þjtt Sögur úr Þúsund og einni nótt, og er sú
bók gefin út í Reykjavík 1852, 8vo.
Ekki getur Steingrímur þess, hvorki í eftirmála hinnar fyrri
útgáfu nó formála þessarar síðari útgáfu, úr hvaða máli hann hafi
þytt bókina, enda skiftir það í rauninni ekki mjög miklu. En lík-
legast þykir mór, að hann hafi þýtt hana eftir hinni þýzku þýð-
ingu Weills, sem út var komin (í Stuttgart í fjórum bindum), öllu
heldur en eftir hinni dönsku þýðingu Thisteds, sem þá var nýút-
komin (1852—1856).
Þúsund og ein nótt hlaut þegar að maklegleikum hina mestu
alþýðuhylli. Mun vafasamt, að nokkur útlend bók hafi orðið vin-
sælli hór á landi en hún. Má mönnum og skiljast, hver munur
lesendum hafi þótt að fá í hendurnar þýðingar slíkra roanna sem
Fjölnismanna og síðan þeirra Benedikts Gröndals og Steingríms og
nokkurra annarra eða skáldskapar- og fræði-rit þau, sem Magnús
Stephensen gaf út og enn voru lesin af alþýðu á landi hér fram
um 1860. Enda kom svo á eigi alllöngum tíma, að Þúsund og
ein nótt seidist upp gersamlega.
Nú er Þúsund og ein nótt komin út í annarri útgáfu, endur-
skoðuð. Mjög hefir þekking manna aukist á arabiskum fræðum-
hina síðari áratugi. Má því ætla, að þýðandinn hafi haft til hlið-
sjónar nýrri þýðingar á Þúsund og einni nótt en þýðing Weills, t.
d. þýðing Joh. Ostrups, sem út kom 1897. Og ekki ætti ritið að
hafa orðiö lakara við það. Lipurð Steingríms og smekkvísi er svu
margrómuð og viðurkend, að það væri að bera í bakkafullan lækinn
að fara út í þá sálma hér. Einkanlega þykir mór þó ritsnild hans
lýsa sér bezt í ritum hans frá yngri árum, svo sem í Þúsund og
einni nótt og ýmsu i Nýrri sumargjöf.
Það má kallast risnubragð við bókmentir þessa lands, að útgef-
andinn, Sigurður Jónsson, skuli ráðast í að gefa Þúsund og eina
nótt af út nýju. Er þess að vænta, að honum hepnist þetta fyrirtæki
vel. Hefir hann sýnt sig að því áður að vilja gefa út góðar bækur
og hollar, meðal annarra Sögur herlæknisins. Þeir bóksalar
eiga gott skilið, sem leggja fó sitt i útgáfu góðra bóka. Mun enn
svo reynast, að Þúsund og ein nótt eignast marga viui sem fyrrum.
Svo mundi þykja með öðrurn þjóðum, að sá bóksali ætti lof skilið
sem færði bókmentunum slíkan feng sem Þúsund og ein uótt er, í
vandaðri þýðingu. Þó minnist eg ekki að hafa sóð í blöðum hór
getið útgáfu bókarinnar. Mætti þó til þess ætlast af ritstjórum„
að þeir veittu almenningi leiðbeiningar um slík efni, eða fengju til