Skírnir - 01.12.1915, Síða 102

438
Ritfregnir.
frá þessum öldum. Og víst er um það, að eigi munum vór ís-
lendingar seilast til rita þeirra, er með róttu mega teljast norsk.
Ekki ásælast Danir rit vor, og er þó mál vort í fornöld nefnt
dönsk tunga. Þeir fara ekki lengra en svo að kalla íslenzku »Óld-
nordisk«. .Slíkt hið sama er að segja um Þjóðverja, þótt raunar
þeir, sem skýrar skilgreiningar þykjast þurfa að gera, minnist
stundum á »Alt-west nor\vegisch«. Mér finst frændur vorir á Norð-
nrlöndum mega vel unna 038 rita vorra og varðveizlu tungunnar,
og mættu þeir þar vel fara að dæmi Englendinga og fræðimanna
þeirra. Alt annað mál er það, að breytingar hafa nokkurar orðið
í íslenzku frá fornöld, þótt eigi séu þær til muna, og sízt svo
miklar, að sérst.aklega þurfi að tala um forníslenzku og nýíslenzku,
nema þegar um málfræðilegar greinagerðir er að ræða. Þ. ð verður
ekki með sönnu sagt um þjóð, sem á Háttalykil Lopts ríka og annan
merkan kveðskap frá 15. öld, en kvæði Jóns byskups Arasonar og
annarra og Guðbrands biblíu frá 16 öld, að bókmentir hennar sóu
slitnar á þessurn öldum eða hafi nokkurn tíma slitnað.
Lengra skal ekki farið út í þetta mál á þessum stað, en vera
mætti eigi ástæðulaust að rekja alt þetta mál nokkuru gerr, ef til-
efni bæri til framar en hér er um að ræða. En þessar hugleiðing-
ar hafa sprottið af stöku stöðum i ritgerð Eggerts Briems og um-
mælum sumra rithöfunda, sem þar eru tilfærð, og annarra, sem eg
minnist að hafa lesið anuarstaðar.
Páll Eggert Ólason.
Bjarni Sæmundsson: Continucd marking experiments on
Plaice and Cod in Icelandic Waters (Meddelelser 'fra Kommis-
sionen for Havundersögelser Serie: Fiskeri; Bind IV. Köbenhavn
1913).
Bók þessi skýrir frá mörkun á kola og þorski, er gjörð var
á rannsóknarskipinu Thor. Eu fiskar eru markaðir til þess að kom-
ast eftir hve bráðþroska þeir eru á þeim og þeim stað og til þess
að leiða í ljós hve víðförulir þeir eru. Þessi fræðsla fæst á þann
hátt, að sjómenn, sem veiða merkta fiska, senda merkin til þeirra
sem merkt hafa. Bjarni Sæmundsson hefur safnað merkjum þess-
um meðal þeirra, sem iiska við strendur íslands.
Fiskamerking sú, er hér ræðir um, var framkvæmd 1904, 1905,
1908 og 1909. Það yrði oflangt mál að rekja þessar tilraunir ná-
kvæmlega og læt eg þvf nægja að benda á það helzta, sem þær
hafa leitt í ljós.