Skírnir - 01.04.1916, Page 35

Skírnir]
Um Þorleif Guðmundsson Repp.
147
í septembermánuði 1837 fluttist Þorleifur alfarinn úr
Edinborg eftir 11 ára þarvist. Var honum bæði fyrr og
síðar allt það kærast, er brezkast var, og kemur það víða
fram, og mjög sömdu þau hjón sig að siðum Breta jafnan
í hýbýlum og öllum viðtökum og viðurgerningi innan
gátta.
Þorleifur settist nú að í Kaupmannahöfn og átti þar
síðan heima, það sem eftir var ævinnar. Gaf hann sig
mest við kennslu og varð gott til lærisveina, sem við
mátti búast, svo frægur tungumálamaður sem hann var;
bar og eigi á vanstillingu hans, er hann kenndi, og svo
segja margir, að þá hafi hann verið manna ljúfastur.
Sama ár sem Þorleifur settist að í Kaupmannahöfn fekk
hann leyfi til þess að halda fyrirlestra við háskólann þar
um enska tungu og bókmenntir. Hann vildi verða lektor
við háskólann í þessum fræðum, en eigi var þeirri ósk
hans sinnt, þótt oft færi hann þess á leit og margir hinna
merkustu manna væru því fylgjandi. Mun það eigi hafa
lítið spillt fyrir honum, að hann gerði alla tíð mjög lítið
úr hinni dönsku þjóð og fann Dönum fátt eða ekkert til
ágætis; eru margar sögur til um meinleg orð hans og
ummæli í garð Dana, en eigi hirði eg að greina neitt
þess konar hér. Þess gætir og eigi í ritum Þorleifs; jafnan
er hann minnist á Dani í riti, ber hann þeim vel söguna,
og telur Danmörk fósturjörð sína. Danskur var og sá
maður, er Þorleifur mat mest allra manna, jafnan er
hann minntist hans, en sá maður var Rasmus RasJc. Þetta
má þó ekki meta til sleikjuskapar hjá Þorleifi, því að
flestum mönnum var hann kröfuharðari til Dana um sjálf-
stæðismál Islands, er hann tók að gefa sig við þeim mál-
um, svo sem síðar segir.
Eigi vildu og heldur stjórnarvöld Dana, þau er hlut
áttu að máli, veita Þorleifi uppreisn fyrir meðferðina á
honum í dispútázíu hans fyrrum, þótt hann æskti þess, sem
fyrr segir. En löggiltur túlkur varð hann í ensku
og þýzku í Kaupmannahöfn 12. december 1839 og hélt
því starfi upp þaðan. Hafði hann drjúgar tekjur af þvír
*10