Skírnir - 01.04.1916, Qupperneq 103

Skirnir]
Utan úr heimi.
215
Haustið 1915 reyna Englendingar því að hækka sterlinggang-
verðið, fyrst með þvi að s e n d a g u 11 til ýmissa landa, og fá þeir
i því skyni umráð yfir miklum hluta gullforða
Bandamanna sinna, en er það stoðar ekki, fá þeir y2 tnilj—
arðar dollara lán í Bandaríkjunum, og greiða með því nokkurn
hluta skotfæraskuldarinnar. — Siðar nægir þetta ekki, og ætlar rik-
ið þá fyrst að s k i p a öllum eigendum amerískra verðbrófa að lána
ensku stjórninni þau, en úrslitin verða að ríkið kaupir
ógrynni af amerískum verðbrófum gegn ámóta háu
verði eins og þau eru keypt í kauphöllinni. Bíkið lætur því næst
selja verðbréf þessi í Bandaríkjunum. Á þenna hátt minkar skuld
Englands til Bandaríkjanna og víxilgangverðið á Eugland hækkar
í New-York í jatiúar og heldur sór í febrúar. Talið er að Englend-
ingar eigi um 3x/2 miljarð sterlingspunda í verðbréfum, sérstaklega
amerískum, svo að það ætti að geta enzt nokkurn tíma, ef alt
næðist.
En nú upp á síðkastið hafa Bandarikjamenn keypt svo mikið
af verðbréfum að þeir kæra sig ekki um meira í bili. í ráði er að
Englendingar fáinú lán í Bandarikjunura gegn veði í
verðbrófum.
Eftir að komið var lagi á víxilgangverðið í Bandaríkjunum,
sneru Englendingar sór að Hollandi og að öllum líkindum munu
þeir svo snúa sór að Norðurlöndum, enda er sterlingspundið þar
ekki nema 16 kr. 95 aura virði nú.
Englendingar hættu ekki að innleysa seðlana í upphafi ófriðar-
ins og héldu þeim því í verði, en nú síðastliðið haust eru þeir
auðsjáatilega komnir inn á þá hálu braut að afla sór ófriðarlána
með óinnleysattlegum seðlum, eins og hin löndin. Þó að mestur
hluti verðfallsins á sterlingspundinu só að kenna greiðsluviðskiftun-
um, þá er þó einnig um að kenna verðhækkun á vörum.
2. Frakkland. Víxilgangverðið á Frakkland hækkar
þangað til í febrúar, og er það sökum þess, að Frakkland innheimti
hin miklu sjóðlán sín til annara landa og seldi útlend verðbróf aft-
ur til útlanda. Mönnum telst, að Frakkar muni eiga minst 30
miljarða franka í útlendum verðbrófum. I febrúar fer víxilgang-
verðið á Frakkland að lækka og lækkar síðan stöðugt. Þetta er
fyrst og fremst því að kenna, að nú voru öll sjóðlánin greidd Frökk-
um, en auk þess voru Frakkar tregir á að selja verðbróf sin til út-
landa. Vöruinnflutningurinn hafði líka aukist, en útflutuingur
minkað. Frakkland hefir staðist ófriðarkostnaðinn að miklu leyti