Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1976, Síða 171

SKÝRSLA UM ÞJÓDMINJASAFNIÐ 1975
173
Gunnar Bjarnason dvaldist um tíma að Sjávarborg í Skagafirði
um haustið og setti klæðningu á kirkjuna gömlu, en eftir var þá að
ganga frá klæðningu á þaki og gluggum til að kirkjan yrði fullbúin
að utan. Gunnar vann einnig talsvert að smíði þjóðveldisbæjarins
svonefnda, sem rís nærri Skeljastöðum í Þjórsárdal, en Þjóðminja-
safnið á fulltrúa í byggingarnefnd bæjarins þótt það sjái ekki um
byggingu hans á neinn hátt. Timburverkið er allt unnið hér syðra
en húsin síðan, skáli og stofa, sett upp innan í tóftina á staðnum.
Þá var unnið talsvert í Selinu í Skaftafelli, en sýnt þykir að end-
urbygging bæjarins mun taka nokkur ár þó að illt sé að geta ekki
unnið viðgerðarstörf sem þessi sem mest í einum áfanga. En því
valda ýmsar ástæður, ekki síst fjárskortur, og er reyndin ævinlega
sú, að slíkt verk verður að vinna á mörgum árum.
Hafin var viðgerð kirkjunnar í Snóksdal, sem var þó ekki á veg-
um Þjóðminjasafnsins, en safnið fylgdist með viðgerðinni.
Viðgerð var hafin á Kálfatjarnarkirkju á árinu, og hafa þeir
Hörður Ágústsson og Þorsteinn Gunnarsson umsjón með henni á
vegum safnsins.
1 Viðey var lokið við að ganga frá skífu á þaki stofunnar og síð-
asta kvistinum og hafist var handa um að lækka gólfin og undirbúa
viðgerðir á innveggjum og lagningu nýrra gólfa. Gengið var frá
kaupum ríkisins á útihúsunum þar, fjósi og hlöðu, og er hugmyndin
að endurbæta þessi hús smám saman og nota sem bátageymslu, en
það er mjög brýnt að koma upp góðri geymslu yfir gömlu bátana.
Hér má í sambandi við Viðey geta þess að Gunnar Gunnarsson
skáld var jarðsettur í Viðey, en hann lést í nóvember og hafði kosið
sér legstað þar fyrir sig og nánustu ættingja sína. Var hann jarð-
settur norðan við kirkju, en ekki mun hafa verið jarðsett í Viðeyjar-
kirkjugarði í um hálfa öld.
Minni háttar viðgerðir og lagfæringar voru framkvæmdar við fleiri
gamlar byggingar sem ekki er ástæða til að nefna sérstaklega, en
ljóst er að á næstu árum verður að ráðast í stórvirki víða, einkum
hvað snertir gömlu torfbæina, sem eru farnir að láta mjög á sjá, þótt
gert hafi verið við flesta þeirra fyrir tiltöluiega skömmu. Torfhúsin
ganga afarfljótt úr sér þegar þau eru ekki notuð og er eins og eðli-
legur umgangur og eðlileg notkun hjálpi til að halda þeim við, enda
þá meiri aðgæsla höfð á því sem úr lagi fer daglega heldur en verða
vill þegar bæirnir eru aðeins skoðaðir margir hverjir með löngu
millibili.