Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1978, Side 140

142
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
um að könnun á heimildum um íslenska silfursmiði og nám þeirra í
Kaupmannaböfn, en í ljós kom, svo sem búist hafði verið við, að mik-
ill fjöldi Islendinga hefur lært silfursmíðar þar og eru allnokkrar
heimildir um þá fiesta. — Gísli Gestsson fyrsti safnvörður gegndi
embætti þjóðminjavarðar þennan tíma.
Abnennt um safnstörfin.
Hin venjulegu safnstörf eru mikils til óbreytt frá ári til árs, þau
sem einkum eru unnin innanhúss. Engar breytingar hafa orðið á
fastasýningu safnsins, en þótt mjög sé orðið aðkallandi að hefjast
handa um nýskipan í sýningarsölum safnsins hefur það verið látið
bíða, þar sem vonir hafa staðið til að Listasafn Islands flytti úr hús-
inu. En nú líða árin svo, að hægt þokar fram málum Listasafnsins, og
má því svo fara að hefjast verði handa um breytingar í sýningarsöl-
um án þess að Þjóðminjasafnið hafi íengið sýningarsali Listasafns-
ins til umráða.
Margrét Gísladóttir handavinnukennari og viðgerðarmaður vann
í safninu um sumarið eins og áður að viðgerðum og hreinsun ýmissa
textíla safnsins. Lauk hún viðgerð á altarisdúk með brún frá Lauf-
áskirkju, Þjms. 404, þvoði og strekkti átta handlínur, Þjms. 924,
1166, 2581, 4815, 5474, 5520 og 6282, gerði við og saumaði eftirlíkingu
af vaðmáisleista frá Kálfafelli, en stærsta verkið var að hefjast handa
um viðgerð á altarisklæði frá Kálfafelli, Þjms. 10885, sem orðið var
mjög illa farið, en klæði þetta er afar merkilegt og er á því sýndur
verndardýrlingur kirkjunnar, heilagur Nikulás.
Magnús Gestsson smiður vann í safninu nokkrar vikur síðast á
árinu og setti saman og gerði við stóra sái og ýmsa aðra búshluti, sem
safnið fékk frá Sveinhúsum í Vatnsfjarðarsveit, og var það góð
viðbót við það sem safnið átti fyrir af slíkum hlutum.
Stærsta verkið innan safnsins var þó könnun og ljósmyndun á
gömlu, dönsku silfri í safninu, kirkjum og einkaeigu hér á landi.
Verk þetta var hafið að frumkvæði dansks ljósmyndara, Ole Villum-
sen-Krog, sem unnið hefur að ljósmyndun og skráningu kirkjugripa
í Danmörku og vinnur ásamt fleirum að undirbúningi nýrrar útgáfu
á silfursmiðaskrá Chr. A. Boje, sem alkunn er. I því sambandi varð
að ráði að kanna danska silfurgripi hér á landi, bæði í Þjóðminja-
safninu, kirkjum og jafnvel einkaeign, en slíkir gripir eru hér marg-
ir og sumir með stimplum sem jafnvel eru ekki þekktir í Danmörku,
því að þar í landi hefur gamalt silfur verið brætt upp í enn ríkara