Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 102

102
hann fluttist inn til Eyafjarðar. í Glúmu er þess eigi
getið, hverr faðir væri Hríseyar-Narfa, er þar er svo
kallaðr. En kona Narfa er talin Úlfheiðr Ingjaldsdótt-
ir frá þverá Helgasonar hins magra6. í Landnámu
er eigi getið, hver kona var Hríseyar-Narfa þrándar-
sonar, en þar segir, að Narfi, er Narfasker eru við
kennd, Amarson ætti „Úlfheiði Ingjaldsdóttur ór
Gnúpufelli Helgasonar hins magra“. þetta getr eigi
verið rétt í Landnámu, því að Ingjaldr i Gnúpufelli
var eigi Helgason hins magra, heldr son Hrólfs Helga-
sonar hins magra7. Hér er tvennt til, annaðhvort að
orðin „ór Gnúpufelli11 sé misrituð fyrir „frá þverá“, og
hér sé talað um hina sömu Úlfheiði og í Glúmu, eða
að á eftir orðunum „ór Gnúpufelli" sé fallið úr „Hrólfs
sonar“, og hér sé talað um Úlfheiði Ingjaldsdóttur
Hrólfssonar Helgasonar hins magra, og þykir það í
sjálfu sér líkara, þar eð slík vanritan er miklu eðli-
legri og tíðari enn slík misritan. Ef orðin „ór Gnúpu-
felli“ eru tekin sem misritan fyrir „frá þ>verá“, eða
sem misgánings innskot og máli óviðkomandi, þá er
það vottr þess, að höfundurinn (ritarinn) hafi vitað, að
Ingjaldr i Gnúpufelli Hrólfsson hafi og átt dóttur, er
Úlfheiður hafi heitið8 * *, og hafi haft hana í huganum.
6) Gl. k. 5, 8: ísl. forns. I, 13, 81.
7) Ldn. 3, 16: ísl. s.2 I, 221.
8) Aðra dóttur Ingjalds í Gnúpufelli, sem eigi er nefnd,
átti Sigmundr Karlsson hins rauða, faðir þeirra Hrólfs gíprs,
hreðu-Halla og Böðvars, er Svarfdælar drápu (shr. ath. 4),
en þeir synir Ingjalds, er hreðu-Halli vildi eigi að væri yfir-
menn sínir (Y.-Lj. s. k. 2: Isl. forns. II, 163) hafa verið þeir
Brúni í Gnúpufelli og Eilífr bróðir hans, er vo þorbjörn
rindil (Ljósv. s. k. 20: ísl. foms. I, 189).-----þess skal
hér getið, þó að það sé máli nokkuð óskylt, að ekkert virðist
vera því til fyrirstöðu eða gjöra það tortryggilegt, að ætt
Ófeigs í Skörðum Jámgerðarsonar sé rétt rakin svo, að hann