Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 109

109
göngu og atfylgi Einars þveræings, hefir tekið hval
fyrir f>orvaldi úr Haga. Vel má og vera, svo sem
segir í Glúmu, að skemmst hafi verið með hvalinn í
Hrísey, og hafi f*orvaldr viljað flytja hann þangað,
en eigi til sín, svo að móðir hans og stjúpfaðir nyti
hans. í Melabók segir, að þorvaldr myrði Grím, en
í Glúmu segir, að vegandinn hafi teygt þann út
snemma morguns, er hvalinn hafði tekið, og veitt
honum banasár, en eigi lýst víginu fyrr enn í Hrísey,
og því hafi eftirmálsmennirnir viljað kalla það morð,
og þykir sú sögn mjög sennileg. Sennilegra þykir
og, að vegandinn hafi verið sekr gjörr á alþingi, svo
sem í Glúmu segir frá, en á haustþingi í heraði, svo
sem sagt er í Melabók. Eigi þarf það og að gjöra
frásögn Glúmu tortryggilega, að þeir höfðingjarnir úr
Eyafirði fóru til Hríseyar til þess að heya féransdóm
eftir þorvald, í stað þess að fara landveg út í Haga,
sem helzt hefði mátt við búast, því að sennilegt er,
að Már, stjúpfaðir hans, hafi tekið hann og bú hans
úr Haga út í Hrísey, þar sem það gat verið hirðara,
svo sem og reyndist, og hafi því þangað verið að
sækja til féránsdómsins. Frásagan um, að Klaufi að
Barði hafi veitt Glúmi, styrkir enn sannindi frásagn-
arinnar í Glúmu. Hann var hvorumtveggja tengdr,
Esphælingum og Glúmi, því að J>órarinn að Espi-
hóli átti þ>orgerði systur hans14, en sjálfr átti hann
14) Klaufi að Barði hefir verið maðr framgjarn og ófyr-
irleitinn, sem sjá má af þvl, er hann vildi brenna kirkjuna að
Ási í Hjaltadal, er þorvarðr spak-Böðvarsson hafði gjöra lát-
ið (Kristnis. k. 5, þorv. þ. víðf. k. 4: Bisk.s. I, 6-7, 43-44).
Hann var son þorvalds Befssonar að Barði, en Befr hefir ef-
laust verið son þórðar, er Barðverjar eru frá komnir, Brúna-
sonar hins hvíta landnámamanns, er bjó á Brúnastöðum í
Fljótum (Ldn. 3(11: ísl. s.a I, 200—201). þeir feðgar Befr,