Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 118

dal og að fverbrekku, þá hefði þá átt að vera liðið
um fjórir tigir vetra, frá því er hann kom að J’verá.
Ef hugað er að aldri Glúms, eptir því er sagan segir
frá, þá lætur þetta nærri. Glúmur var 15 vetra, er
hann fýstist utan (16. bls.) Hann hefur farið um vor,
svo sem tíðast var, eða fyrri hluta sumars. Sagan rek-
ur svo tímann mjög nákvæmlega, uns hann kemur apt-
ur, og má af því sjá, hvje lengi hann hefir utan verið.
Sagan rekur tímann á þessa leið:
„Um haustið^ (Glúmur fór um vorið) varð vant
tveggja kvígna“ (bls. 20).
„Ok þat sumar, er þá fór í hönd, átti hon at hafa
akrinn, ef at réttu færi........Ok litlu síðarr sum-
ars kom Glúmr út“ (21. og 22. bls.).
Hann hefur því verið á 17. ári, er hann kom aptur;
enn sagan heldur áfram að rekja tímann áþessa leið:
„þ>at er sagt, þá er á leið haustit1 (það er Glúmur
kom út um sumarið), „at Ástríðr kom enn at máli
við Glúm einn morgin, ok vakti hann ok bað hann
skipa til verks“ (23. bls.), enn hann gjörði það á
þann veg, að hann drap þá Sigmund, er veitt hafði
mestan ágang móður hans, meðan hann var í
brautu.
„Voru þessi mál kyrr um vetrinn“ (26. bls.).
„Um vdrit hitti J>orkell“ (hann var faðir Sigmundar)
„þ>orvald krók ok aðra sonu þ>óris ok leitar eptir,
„at þeir muni fylgja þessu máli“ (27. bls.).
„Síðan fóru mál til alþingis“ (28. bls.), og var það
um sumarið, og urðu þær lyktir málsins, að „Sigmundr
féll úheilagr“ (bls. 29.), en þorkell varð að selja Glúmi
fverárland með hálfverði, „en skyldi búa á þau miss-
ari“, þ. e. til næsta vors, enn þá hófust metorð Glúms,
er hann kom að þverá („Glúmr tók nú virðing mikla
í héraðinu11, x. kap.). Eptir þessu hefur Glúmur þá
verið 18 vetra, erhann tók virðing i hjeraðinu ogkom