Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 133

133
að þar eð sagan er svo dýrmæt, þá þurfti útgáfan að
verða hin vandaðasta og bezta, og hana mátti því
eigi fela neinum mundangsmanni. Nú er sagan komin
á prent fyrir nokkrum árum á kostnað „hins norræna
fornfræðafjelags“, og man jeg eigi, að þessarar nýju
útgáfu Njálu hafi verið getið hjer á landi, og íslend-
ingar ættu þó vissulega að eiga kost á að vita það,
að hin ágæzta saga þeirra er prentuð að nýju, svo að
þeir gætu eignazt hana, því að gjöra má ráð fyrir,
að sem flestir þeirra vilji eiga hana. Sagan er gefin
út i Kaupmannahöfn árið 1875. Hún er prentuð í
tvennu lagi. Onnur prentunin er með formála, og
neðanmáls við söguna sjálfa er prentaður allur orða-
munur handritanna. Hin prentunin er að eins sögu-
málið, og það er sú prentunin, sem flestir allir alþýðu-
menn ættu að hafa, því að fyrir þá er orðamunur
handritanna þýðingarlaus, enda bókin ódýrri, af því
að honum er sleppt.
Utgáfa þessi er í ýmsu frábrugðin útgáfum forn-
sagna, þeim er vjer höfum hingað til haft. Henni er,
sem vanalegt er, skipt í kapítula, enn það er eigi
venjulegt, að tölur eru settar við fimmtu hverja línu
í hverjum kapítula, og línurnar þannig taldar, á þann
hátt, að talan 5 stendur við fimmtu línuna, io við tí-
undu línu, o. s. frv., og hleypur talan þannig á fimm.
þetta er mikill hægðarauki, þegar til taka þarf ná-
kvæmlega, hvar eitthvað sje sagt í sögunni, eða hvar
eitthvert orð sje í henni. þ>að verður eigi nákvæmar
til tekið, enn að segja, í hverjum kapítula og hverri
línu kapítulans það sje. Enn þá þurfa menn eigi að
telja línurnar; talan sýnir þær. Margt er eigi vana-
legt í rithættinum, og hafa útgefendurnir þar sagt van-
anum upp. Eitt er það, að hvergi er hafður stór
stafur (upphafs-stafur), nema í byrjun kapitula og
kafla í kapítulanum, og er það aðalreglan í fornritun-
um. Eptir depil (.) er ritaður lítill stafur, svo og í öll-
um nöfnum. Greinarmerkja-setning er að ýmsu leyti
á annan veg enn áður hefur tíðkazt. Stafsetningin
er í ýmsu frábrugðin stafsetningu í öðrum útgáfum.
þ>essi bók er hin eina útgáfa fornsögu, þar sem eigi
er ritað é eða e, heldur je. Stafurinn é eða é er þar