Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1899, Side 9

Eimreiðin - 01.01.1899, Side 9
9 þeirra stað hin hálfgrisku skáld, Vergil, Hóraz og fleiri. Afleið- ingin af þessu hefur orðið sú, að þrátt fyrir auðlegð og fegurð bókmenta þeirra, er vér höfum fengið frá þeim, getur alþýða, að minsta kosti nú á tímum, ekki lesið þær án þess að henni finnist eitthvað annarlegt, óeðlilegt og tilgerðarlegt vera þar; stafar það mest af því, að skáldin hafa viljað hreykja sjer um of upp á há- hest fornmentanna, eftir dæmi Þjóðverjanna. Sem betur fer eru menn nú horfnir frá þessum óeðlilega skáldskap. En þótt hliðrað hafi verið til á ýmsa vegu í skólu- num, til þess að forðast misfellur þær, er nefndar hafa verið, þá hefur fornmálafræðin alt til síðustu tíma að mestu haldið sæti því á háskólanum og í lærðu skólunum, er henni var skipað á dögum ný-húmanismans. Verður þá eðlilega fyrir oss sú spurning: Mun hún geta haldið þessu sæti framvegis? Fornmálafræðin er nú stunduð með meiri víðtæki og djúp- hygni en nokkru sinni áður, en jafnframt sætir hún, svo sem kunnugt er, hörðum árásum. Er þeim að vísu eigi beint svo mjög að henni sjálfri sem vísindagrein, eða réttmæti hennar sem námsgrein við háskólann, en þó láta menn sér stundum um munn fara, að hún hafi lifað sitt fegursta og verkefni hennar séu einatt margtuggin. En þvi ákafari eru árásirnar á sæti hennar í lærðu skólunum. Vér vitum hverjar afleiðingarnar hafa orðið í Noregi; á Þýzkalandi hefur fornmálafræðin setið hvað fastast, en jafnvel þar hefur hún orðið að þoka nokkuð á síðustu io árum, og hefur það ekki gengið orða- eða eftirtölulaust. Að minni hyggju getur naumast leikið vafi á, hver endirinn muni verða á þessari hreyfingu, bæði hjá oss og annarsstaðar. Vilji menn ekki alveg sleppa einingunni í mentun þeirri, er lærðu skólarnir veita, og stofna mismunandi skóla, er veiti nokkurnveginn jafnan aðgang að háskólanum (þar á meðal þá einnig skóla, er legðu nálega alla áherzluna á fornmálin og fornu bókmentirnar), þá rekur að því, að annað fornmálanna verður alveg að rýma sess sinn í skólunum, og hitt að nokkru leyti. Grískan mun fara fyrst; hún hefur nefnilega ekki svo mikið sem aldursrétt á sér sem námsgrein í skólunum, og er þó sá réttur í sjálfu sér harla lítilsverður; rás viðburðanna verður og eigi breytt, en hún hefur ráðist þannig, að sambandið er orðið mjög veikt milli nú- tímans og grísku mentanna í hinni upprunalegu mynd þeirra, ekki í hinu latneska gervi þeirra. Aftur á móti hefur latínan
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.