Eimreiðin - 01.01.1899, Qupperneq 32

32
til að ætla, að stjórn íslands í Kaupmannahöfn vilji ekki lofa
latínuskóla vorum að njóta jafnréttis við danska skóla í þessu efni.
Það verður því aðallega afturhaldsandi íslenzku stjórnarvaldanna,
sem vér verðum að berjast á móti fyrir afnámi grískukenslunnar
og latneska stílsins, og vér vonum að aldan gegn honum verði
svo sterk, að hún geti sökt honum og drekt honum í hringiðunni.
Sannarlega mundu niðjar vorir á tuttugustu öldinni blessa oss
og álíta, að vér hefðum unnið mikið þarfaverk, ef oss tækist nú
rétt fyrir aldamótin að koma þessu forna flagði fyrir, sem altof
lengi hefur legið eins og mara á þjóðinni. Því hvað gagnar það
oss, þó grískan hafi einhvern tíma á umliðnum öldum birtst for-
feðrum vorum sem fríð og fögur drotning, úr því að vér fáurn
ekki að sjá hana í annari rnynd — en sem stjúpu í tröllsham?
RITSTJ.
Stj órnar skrármálið.
Hvert það tímarit, sem ekki vill heita hálfgerður utanveltu-
besefi við sinn tíma, verður að meira eða minna leyti að sinna
þeim málum, sem efst eru á dagskrá þjóðarinnar í hvert sinn. Ef
Eimreiðin bryti algerlega bág við þessa reglu, mundu margir mæla,
að henni væru mjög mislagðar hendur, og kalla það sönnun fyrir
því, að hún væri ekki sem bezt samvaxin þeim tíma, sem hún
lifir á. Að sönnu er það engan veginn aðalhlutverk Eimreiðar-
innar að vera pólitiskt tímarit. En hún vill þó hins vegar jafnan
hafa vakandi auga á hinurn mestu áhugamálum þjóðarinnar. Og
úr því að svo er, þá yrði það lítt verjandi, ef hún gengi alveg
þegjandi fram hjá öðru eins stórmáli og stjórnarskrármálinu, ekki
sízt þegar skoðanir manna á því eru eins skiftar, eins og þær nú
eru, svo að full þörf gæti verið á einhverri leiðbeining og fræðslu.
Eimreiðinni hefir líka verið það fullljóst, að hún gæti ekki til
lengdar ámælislaust setið sem þögull og hlutlaus áhorfandi hjá
þeirri orustu, sem háð hefir verið á íslenzkum ritvelli um þetta
mál, síðan síðasta alþingi var slitið. En hún hefir ekki viljað
hleypa sér út í neina orrahríð, né eiga vopnaviðskifti við þá menn,
sem vegið hafa með eitruðum launvopnum gagnstætt öllum drengi-