Eimreiðin - 01.01.1907, Blaðsíða 8

8
Þá getur eigi verið um dáleiðslu að ræða eða skynvillu. En
heldur er hægt að bera sér í munn þessháttar möguleika, þegar
þeir menn eiga í hlut, sem bundnir eru föstum félagsböndum og
samúðar, sem leitt geta áhrif hugsana og tilfinninga frá einum
manni til annars, eins og þegar neistaskeyti fara í lausu lofti.
Enn í dag birtast fyrirburðir alþýðu manna og rætist það því,
sem meistarinn sagði: að smælingjunum væri birt, það sem vitring-
unum væri dulið.
Einkum eru draumarnir algengir, og oft má sjá í draumi
fyrirboða nálægra atburða — og fjarlægra, ef þeir kunna að
ráða, sem draumana dreymir, eða heyra þá. Af sjálfum mér get
ég sagt það, að mig órar oftar en hitt fyrir meiriháttar veðra-
brigðum og svo er um marga alþýðumenn, að þá dreymir fyrir
daglátum. Okkur kemur þessvegna ekki kynlega fyrir sjónir, það
sem segir í Sturlungu, að Sturlu dreymdi fyrir hrakför sinni og
Gissur fyrir sigri sínum. Vér vitum að þá hefir dreymt fyrir
daglátunum miklu, sem gerðust að Örlygsstöðum.
Eg býst við því, að mentamenn vorir muni hlæja að þessari
fullyrðing. Eeim er það velkomið. Gleðin er eigi of mikil í
veröldinni, né hugljúfir hlátrar. En ef þeir skyldu hlæja að
heimsku minni, þá liggja þau svör þar til, að merkustu tímarit á
Norðurlöndum fjalla um þessi efni og þykir engin minkun að.
Fyrst ég er farinn að leysa ofan af þessari skjóðu, ætla ég
að segja frá atburðum dularfullum, sem gerst hafa í námunda við
mig fyrir fáum árum.
Fyrir nokkurum árum varð stórfenglegur bruni í Flúsavík hér
í sýslu, þegar brunnu öll verzlunarhús Örum & Wúlffs. Eignin öll,
sem þarna var saman komin, var vátrygð gegn 100 þús. kr., en
brunabælið bæði langt og breitt og eldurinn að því skapi. Parna
brann á stuttri stundu húsaþyrping, sem staðið hafði öldum saman
og hýst ýmiskonar fólk — danska menn og íslenzka, sumt
misendismenn.
Verzlunin brann snemma vetrar. En um haustið, áður en
logi tók til matar sins, urðu kynlegir atburðir í »krambúðinni«
og »kontórnum.« Svo var háttað, að þar gerðist svo mikill um-
gangur, að undrum gegndi: fótatak heyrðist innan við luktar dyr,
þar sem engin skepna fanst, þegar lýst var samstundis með
logandi ljósi. Og skrifstofuhurðin var tekin opin, sem læst var