Eimreiðin - 01.01.1907, Qupperneq 11

spyr hann undir eins, hverju þetta sætti, og segir hann mér þá,
aö sig haíi dreymt þaö, að hann væri úti í engi að binda hey-
bagga, slitnaöi þá reiptagliö annað og um leið kastaðist hann
öfugur niöur í þurkvöllinn, og þá tók hann viðbragðið í svefninum.
Daginn eftir var þurkur og bundum við þá stargresi úr flekk
í reipi. Störin var óþjál í reipinu og fjaðurmögnuð svona óbæld,
og tókum við sitt reiptagl hvor, til þess að keyra saman baggann
sem allra bezt. IJá slitnaöi reiptaglið, sem húskarlinn hélt um.
Hann féll aftur á bak niður á þurkvöllinn, og rættist þá draumur-
inn nákvæmlega.
Einu sinni dreymdi Sigurjón bróður minn draum, sem er jafn-
góður draumi húskarlsins: Eitt sumar gengu óþurkar langvinnir.
Pá dreymdi hann, fimtudagsnótt eina á engjaslætti, að frændi
okkar, nýdáinn á næsta bæ, kæmi til sín og segði: sPurkurinn
kemur á þriðjudaginn!« Sigurjón sagði okkur heimamönnum draum-
inn, þegar hann vaknaði á föstudagsmorguninn. — En á þriðjudag-
inn næsta birti í lofti og gerði góðan þurk.
Jónas Guðmundsson á Sílalæk, móðurbróðir minn, var draum-
skygn maður, svo sem margir gamlir menn eru, og þó í betra
lagi. Eg kom til hans eitt sinn á hausttíma og var ég þá nærri
fulltíða maður. Pá var gæðatíð, sunnanátt og þíðvindi og hafði
viðrað á þá leið all-langa hríð. Karl var með prjóna sína, þegar
ég kom, en var þó ókyrr: gekk út við og við meðan ég tafði
og sá til veðurs. Hann gat þess við mig, að nú mundi veður
spillast bráðum, því að sig hefði dreymt föður sinn sáluga í nótt,
— »en það er mér æfinlega fyrir illu.« —
Sjórinn var þögull og ládeyða fyrir landi, og var eigi áþann
hátt sýnilegur ófriður í ríkjum Dumbs og Norðra. En oft er
annars úfinn sjór við ströndina okkar Norðlendinga í sunnanátt
°g góðviðri, ef vont veður er vaknað úti á sænum. — Karl gat
jjessvegna engin veðrabrigði séð eða ráðið af sænum og heldur
eigi var brugðið útliti hlákunnar. — En daginn eftir rann áttin
norður fyrir og gekk í kafaldshríð.
Nú má ekki minna vera en ég segi einn draum, sem mig
hefir dreymt; geri ég það eigi fyrir fordildar sakir, heldur af öðrum
ástæðum. Pó verð ég að byrja á öðru efni, áður en draumurinn
kemur til sögunnar.
Fyrir nokkrum árum deildu þeir Björn M. Ólsen og Finnur
Jónsson um Eddukvæðin í Tímariti Bókmentafélagsins og kom