Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1911, Qupperneq 76

Eimreiðin - 01.09.1911, Qupperneq 76
232 Hafi menn ást á guði, undrakraftinum eilífsanna, og einlæga ást til mannanna, þá sé alt fullkomnað á dauðastundinni: Þannig ber að þreyja, elska, iðja, deyja; þessu stefnt er að: alt er fullkomnað. Og fögur og huggunarrík er kenning hans um sorgina, að hún sé nauðsynlegur leiðarsteinn til sannleika og vizku: Á sorgarhafsbotni sannleiks-perlan skin, þann sjóinn máttu kafa, ef hún skal verða þín. Ei vitkast sá, er verður aldrei hryggur, hvert vizku barn á sorgar bijóstum liggur. Þar að auki sé aðeins um stundarsviða að ræða í þeim sárum, sem sorgin veiti mönnum, þvi hún hafi sjálf í sér fólgið læknisafl, sem skjótt græði þau: Sorgarhjör mér sviða gerði, lyfsteinn var í sáru sverði, samt ei vann mér slig; sem að græddi mig. Mentun allri ann hann af alhug og álítur hana eitt hið ágætasta hnoss fyrir framþróun mannkynsins: Hvað má lýði hvetja, styrkja, bæta? Himinrunninn það er sannleiks blær. Hvað má andann harmi lostinn kæta? Háleit mentun, sjálfum guði kær. Mentunin »gerir öll grímutröll að steini og slær geislum freláis yfir jörð- ina«. En það verður þá að vera sönn mentun, en engin hálfmentun, ekkert mentaprjál, sem menn bera aðeins utan á sér. Því hefir hann óbeit á: Mentaprjálið mér er leitt Heldur leirugt gef mér gull, manns á ytri hlið. en gyltan leir. Eitt af því, sem hann álítur mest áríðandi fyrir íslenzku þjóðina, er, að hún læri að þekkja sjálfa sig, bæði bresti sína og krafta, því annars muni hún gera axarsköft og verða lítið ágengt: Inn á við í hug og hjarta hverfðu þinni sýn, lær að þekkja þína bresti, þar til villan dvín; lær að þekkja þína krafta, þekkja lær þig sjálf, vinna þín án vizku slíkrar verður minni en hálf. Hún hefði sjálfsagt gott af því sem stendur, ekki síður en endranær, að fylgja þessu heilræði skáldspekingsins, þjóðin okkar. Og hún ætti líka að athuga, hvað hann á við í vísunni þeirri arna: Eggjaði skýin öfund svört, »Byrgið hana, hún. er of björt, upp rann morgunstjarna: helvítið að tarna«. Því þar er gripið á kýlinu, einum af hinum algengasta og svartasta þjóðlesti vorum: öfundinni, sem ekki þolir, að neinn skari fram úr, og reynir því jafnan að toga þann niður á við, sem er höfði hærri en aðrir, svo að ekki beri meira á honum en múgnum.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.