Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 33

Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 33
185 undarlegan titring fara um mig allan. Ég hafði silfursylgju á treyjunni minni, sem hún einusinni hafði beðið mig að gefa sér, en ég hafði svarað henni háðsyrðum einum. Nú laumaðist ég af- síðis, skar sylgjuna af og fór og stakk henni í lófann á henni og bún leit á mig, meðfram í þakklætisskyni, og brosti oftar en einu sinni. En síðan lögðust allir til svefns kringum bálið; og ég held, vinir mínir, að líf okkar byrji eiginlega þá fyrstu nótt, er oss virðist heimurinn svo góður, að við getum ekki sofið. Eg lá vakandi, af því mér fanst ég geta þekt andardrátt hennar meðal allra hinna, og hvað eftir annað hugsaði ég: »Hvað hefur komið fyrirf Hefurðu fargað fallegu silfursylgjunni þinni? Hún hét Zeba- ída; og ég lá grafkyr og var að bisa við að búa til stafi úr stjörnunum, svo ég gæti skrifað nafnið hennar um þveran him- ininn. Hlýinda-gola frá vínhlíðunum í grendinni lék um okkur, þrungin af ilm af vínberjum og nýslegnu grasi. Og ég skýrði goluna Zebaídu, af því mér var svo unaðslegt að anda henni að mér. Hafið þið, vinir mínir, vakað að nóttu til innan um fjölda sofandi fólks, og hefur þar á meðal verið nokkur, sem með andardrættinum einum saman hefur komið ykkur til að hlusta hugfangnir? í hvert skifti sem þessi hljóð streyma inn í eyru manns hefur það sömu áhrif og ofurlítil ástaratlot og gengur gegnum merg og bein eins og hitaflog. Við og við snýr hún sér í svefni, og í hvert skifti fær maður sting í hjartað af gleði, eins og hún sneri sér vegna manns. Ég sat þarna lengi og hlustaði á alt þetta; en loks stóð ég upp og lagði við á eldinn til að halda mér aleinum dálitla hátíð. Daginn eftir sviftum við tjöldum og héldum þaðan. Ég var látinn bera þunga byrði á bakinu, og þó var mér léttara um sporið en nokkru sinni áður, af því ég gekk samsíðis Zebaídu. Við sáum langar raðir af kaupskipnm halda niður eftir fljótunum, og ég hafði heyrt, að þau væru hlaðin dýrindisvarningi frá Austur- löndum, er sendur hefði verið til Feneyja. Ég var upp með mér yfir að geta frætt Zebaídu á þessu, en hún bara hló að mér og sagði ég væri flón. Hún bar líka þunga byrði á bakinu, og ég tók talsvert úr pokanum hennar og lét í minn poka, og það þó hún linti ekki látum að draga dár að mér. Rykið úr götunum fauk framan í okkur, hitinn var óþolandi, byrðin nuddaði fleiður 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.