Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 52

Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 52
204 arflötum var annar; Olafur Briem og flestir hans synir (auk séra Valdimars) voru líka vel hagorðir. En lítum nú aftur yfir Skagafjörð! í því héraði hefur mest- ur kveðskapur og gleðskapur frá elztu tíð átt fósturland. Fylgir það landsháttum og margskonar hagræði með félagsskap og sam- göngur sumar og vetur: vegir góðir, fagrir og sléttir ísar á vetr- um, hestakyn hið bezta, stórbýli mörg, klaustur í miðju héraði, þing í Hegranesi, og síðast, en ekki sízt, — biskupsstóll og skóli Norðlendinga á Hólum. Hvar skyldi kveðnar stökur, ef eigi hér? Hvar lífinu una? Hvar renna fáki á skeið? Og hvar yrkja man- söngsvísur eða þá ófínna gaman, þegar glens og gáskatjör tók við taumhaldinu ? Raunalegt er, hvað fátt og lítið er kunnugt af gamankveðskap Skagfirðinga. Pað er og merkilegt, hve fáar forn- sögur vér eigum úr því héraði — enga sanna heildarsögu, fyr en á 13. öld eða litlu fyr. Síðan og fram á 14. öld ber á fám hér- uðum meira en Skagafirði. Hér var aðalsvið Guðmundar góða, Ásbirninga og Sturlunga, og háðar mannskæðustu orustur þeirra tíma og hin versta brenna fór fram í Blönduhlíð. Mælihnúkur himinhái, héraðsjöfur fagurblái, er ei sem mín augu sjái alt, sem blasti móti þér: Fjörðinn, V'ötnin, Hólminn, Hlíðar, hamra, tún og elfur stríðar, vetrargljár og grundir fríðar, gullna svani, hrafnager, förukonur, hrausta hali, helgar kirkjur, blóðga vali, bjartar meyjar, brúðarsali, brennivarga grimman her. — Hver einn bær á sína sögu, sigurljóð og raunabögu. Tíminn langa dregur drögu dauða og lífs, sem enginn reit. Og eitt af kotum Skagatjarðar á sér sína sögu: Bóla Hjálm- ars! En ekki orti Hjálmar, eins og áður er sagt, fyrstur keskin ljóð í Skagafirði. Grettir gamli og ótal síðar urðu til þess. Hitt má heldur segja, að honum fór eins og Agli í höllu Eiríks blóð- öxar, sem þegar hann hóf að kveða »fékk hljóð«. Hann flutti með sér nýjan og rammari kveðskap en þann, er menn höfðu vanist; og þótt hann oft væri níðskár og meiri hluti kviðlinga hans hvorki góðgjarn né allur lýtalaus, var sem aðrir hagyrðingar héraðsins hljóðnuðu við kraft hans og kergju. Og lítt gegndu þeir kveðskap hans, sem færastir voru þá í nágrenni hans, þeir Espólín, Gísli Konrdðsson, séra Hannes d Ríp eða séra Pétur d Víóivöllmn. Hjálmar var alla æfi ódæll og áleitinn í kveðskap, sérstæður að orðfæri og efni, sótti ekki kenningar langt yfir skamt,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.