Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 40

Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 40
192 Og var það ekki furðulegt kvöldið það? Kirkjuklukkan sl6 ellefu í þessu. Pið kannist við hálfbjörtu næturnar á Norður- löndum. Eg eygði trén í garðinum í gegnum bláleita móðu, en enn þá voru stór, eldrauð ský hátt á lofti, og endurspegluðust eins og logandi eldur í húsgluggunum. Alt var að komast í kyrð, hurðum var hrundið aftur, lyklum var snúið í lásunum, og langt í burtu heyrðist gjammið í hundi, sem vildi fá að komast inn fyrir nóttina. Enn þá stendur mér fyrir hugskotssjónum, hvernig næturfiðrildin svifu fram og aftur yfir grasflötunum í garðinum, og hvernig döggin safnaðist á blómin, svo þau beygðúst niður á við undan þunga hennar á þessari björtu, hlýju sumarnótt. Klukkan sló tólf, og ég stóð á bak við runn og starði heim að húsinu, veikur af geðshræringu. Skyldi hún nú opna glugga og tala ofurlítið við mig í hálfum hljóðum? En enginn gluggi var opnaður, og ég var orðinn ráðinn í því, að fara heim aftur; en þá heyrði ég alt í einu fótatak í garðinum, og það nálgaðist. fið- haldið líklega, að ég hafi hlaupið í felur eða flúið, af ótta fyrir að koma upp um mig. Ónei. Einhver rödd í hjarta mínu sagði: »Varenka!« Og vissi ég ekki! þarna var grein vikið til hliðar, og þar stendur hún með sjal á herðunum og litast um eftir mér. Eg stóð sem steini lostinn, — þið haldið líklega að það hafi verið af því, að hún kom gangandi fullum fetum? En því fór fjarri; hvenær hefur það heyrst, að ástfanginn maður hafi nokkru sinni orðið hissa á nokkrum sköpuðum hlut? Eg stóð kyr í sömu sporum, af því ég hafði aldrei séð hana eins fallega og hún var nú. Og nú kemur hún auga á mig, hún kemur til mín með fram- réttar hendur, og ég tók hana mér í faðm, og bar hana dálítið umkring, setti hana svo niður í grasið, en tók hana bráðlega upp aftur, til að setja hana niður á ýmsum öðrum stöðum. Eg^ held ég hafi nokkrum sinnum sagt: Varenka, og hún hélt um hálsinn á mér, og hvíslaði nafnið mitt öðruhvoru. En loksins tók hún báðum höndum um höfuð mér, hélt því dálítið frá sér, brosti framan í mig og sagði: »Eakka þér fyrir, að þú hefur læknað mig!« Og ég var svo frá mér numinn, að ég spurði: »Hvað þá,. hefurðu verið veik?« »Ertu frá þér?« sagði hún. »Sástu ekki aö ég gat gengið? Eað var í fyrsta sinn, og hugsaðu þér, að ég þá_ skyldi fá að koma til þín.« Mér finst ég muna eftir, að ég hafi borið hana um garðinn,. og að við bæði gleymdum, hvað við ætluðum að segja hvort
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.