Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 54

Eimreiðin - 01.09.1913, Blaðsíða 54
206 uppeldis? — Natan, sá er myrtur var, vinur Rósu, var og hag- orður vel, og hefði vel mátt verða merkilegur listamaður á vor- um dögum. Guðmunditr Ketilsson, bróðir hans, þótti og hinn hagorðasti maður. Eftir hann er stakan: Smettu-rýju rak í Vog, nettar tíu álnir og rétt upp í hann Sigurð, ettir því á digurð. Eftir einhvern hinna hagorðu Guðmunda í Húnavatnssýslu er þessi vísa (að sögn um Níels skálda): Mér varð á, sem margur fann, að ég skyldi andskotann meir en lítil skyssa, ófyrirsynju kyssa. Ljóðabréf, rímur, kviðlingar og stökur voru þá dagleg skemt- un í nálega öllum norðursveitum; þótti og ávalt fremd, ef menn voru hagmæltir, enda var sjaldan skortur á skáldunum, þó einn kæmi öðrum meiri. Allir skapaðir hlutir voru hafðir að yrkisefni, þar sem sú skemtun stóð í blóma, — eins og enn eru sumstaðar dæmi til, þótt nokkuð sé nú tíðin breytt og kröfurnar orðnar stærri, eins og fyrirmyndirnar. Pví ávalt líta alþýðuskáldin upp til »lærðu« skáldanna og taka sér, þótt hægt fari, fyrirmyndir. Pó eru þau seinni á sér að breyta til um form og háttu, ef mikil umbreyting í þeim efnum kemur ofan að eða utan frá, og geng- ur þá stirt og seint í fyrstu með hinn nýja stíl. Svo fór eftir siðabótina, þegar hinn þýzki sálma og söngijóða-kveðskapur hófst; sést það bezt í sálmaljóðum »Vísnabókarinnar« eldri, Genesis- sálmunum og Grallara-útgáfunum. Bezta skáldið eftir siðaskiftin, séra Einar í Eydólum, gekk einna bezt fram í því, að koma ís- lenzku lagi á pýzkan sálmakveðskap, og tókst þó misjafnt. Úr Genesissálmum má og til dæmis taka þessar hendingar, sem ég man frá bernskutíð minni: Esaú ættarlið eg kem því ekki við á hér að skrifa; í ljóð að klifa. Aftur buðust ný yrkisefni og með breyttu máli og sniði, þegar Eggert Ólafsson hóf að kveða sinn framfarasöng, til að vekja aftur hug og dug þjóðarinnar. Peim kvæðum var lítið sint alla hans öld, enda voru ekki prentuð fyr en komið var fram á hina 19. Einungis helztu menn og helztu skáldmennin tóku við áhrifum hins mikla manns, og þó fáir verulega fyr en Fjölnis- menn komu til sögunnar. Þeir tóku beinlínis upp stefnukröfur Eggerts. En sömu fyrirbrigðin sýndu sig enn: hið nýja var of nýtt í fyrstu og þurfti að b rj ó t a sig. Peirri stefnu fylgdi og,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.