Eimreiðin - 01.07.1919, Blaðsíða 57

EIMREIÐIN]
FRESKÓ
185
aflið. Hún er vitur kona, en á rangri braut. Eg er orðlaus
yfir þeim stakkaskiftum, sem hún sýnist hafa tekið, síðan
hún móðgaði mig forðum með því, að bjóða mér föt að
gjöf. Nú er hún ávalt jafn kurteis og nákvæm. Framkoma
hennar er altaf dálítið hranaleg, það sýnist vera eðli
hennar, en þó leggur hún mjög hömlur á þetta. Það er
furðulegt hve marga bersögli hún þolir mér án þess að
þykkjast, og mér finst hún vera farin að bera kinnroða
fyrir þekkingarleysi sínu á listum, í stað þess að hún
fremur miklaðist af þekkingu sinni áður. Hún hefir verið
illa alin upp, og þó hefir hún sagt mér, að hún hafi frá
fjögurra ára til seytján ára aldurs verið undir umsjón
kenslu-kvenna frá öllum heimsins löndum, og verið troðið
í sig fádæmum af allskonar kunnáttu og lærdómi, sem
hún kallar rusl. En þegar hún var seytján ára losnaði
hún úr prísundinni og með það hætti lærdómurinn. Síðan
eru nú íimm ár.
Henni þykir gaman að heyra mig segja frá yður, og
hlustar með athygli á það, þegar eg lýsi því fyrir henni
hve ágætur maður þér séuð og göfugur og þegar eg segi
henni um heimilið mitt, sem þér hafið gefið mér í litla
hlýja einsetumannskofanum yðar. Eða þá um Mörtu gömlu,
sem ávítaði mig fyrir að elta hænsnin um blómagarðinn
og lofa þröstunum að eyðileggja olívurnar. Hvenær skyldi
eg fá að sjá alt þetta aftur?
Eg er nú að mála Hylas, þegar dísirnar draga hann
niður í vatnið. Eg hef engan hér, sem eg get notað að
fyrirmynd þegar eg mála Hylas. Eg verð að notast við
endurminningar mínar um sólbrendu smáfættu strákana
suðurfrá, þegar þeir eru að busla í fjallalækjunum og
reyna að veiða smábröndur. Eins er það þegar ég þarf að
sýna næturhimininn, þá verð ég líka að nota endurminn-
ingar að heiman. Hér er ekki um slíkt að ræða. Stjörn-
urnar sjást hér ekki fimtu hverja nótt, og þegar þær sjást
eru þær litlar og daprar. Ó, hvað mig langar til þess að
sjá Venus einu sinni í allri dýrð sinni, eins og þegar hún
blikar á tærum kvöldhimninum yfir Soracte eða snævi
þöktum Leonessa tindinum!«