Eimreiðin - 01.07.1919, Blaðsíða 49
EIMREIÐIN]
KVIKMYNDIR
177
nú væru teknar 16 myndir á sekúndunni af þessu, og
þær svo látnar koma fyrir augað með svo miklum hraða,
að þær væru allar búnar að koma á sekúndunni, þá
mundi oss sýnast glóðin mynda sama hringinn og vér sá-
um áður. Augað sleppir ekki hverri myndinni fyr en ný
mynd er komin og getur ekki greint umskiftin af því að
boðin komast ekki til heilans á svo skömmum tíma, svo
að úr öllu verður fyrir auganu jöfn hreyfing.
Þessi undirstöðuatriði eru tiltölulega mjög einföld og
óbrotin, og það er afar langt síðan menn komust að þessu
einkenni sjónarinnar. Jafnvel fjTrir Krists daga þektu menn
það. En hitt var annað mál að láta sér fyrst detta í hug
að nota það í þessum tilgangi, að búa til kvikmyndir, og
því næst var vandinn meiri að leiða það í framkvæmd,
svo að gerlegt væri. Það hefir ekki tekist fyrr en nú á
síðustu árum.
Árið 1795 kvað fyrsti vísirinn finnast, eða fyrsti vottur
þess, að mönnum hefir dottið í hug, að búa til »lifandi
myndir«. En árið 1845 var fyrsta tækið búið til, sem
nokkurn árangur bar. Það var hið svokallaða »lifandi
hjól«. Það var pappahringur með smá rifum, sem horfa
mátti gegnum, en innan á hringnum voru myndir af ein-
hverju á hreyfingu, t. d. dansmey. Myndirnar sýndu dans-
mærina í stellingum hverri eftir aðra, eins og þegar dansað
er. Væri nú hjólinu snúið og gægst gegnum rifurnar komu
myndirnar fyrir augun hart hver á eftir annari, og dans-
mærin sýndist hreyfast. Myndirnar voru ekki teknar með
Ijósmyndavél, heldur dregnar, en það gerði ekkert til.
Grundvöllurinn var hinn sami og að ofan er lýst.
Sá hét Eadweard Muybridge, sem fyrstur bjó lil kvik-
myndir með Ijósmyndavélum. Hann hafði 24 myndavélar
og tók mynd af hestum á hlaupum. En hestarnir tóku
myndirnar sjálfir um leið og þeir hlupu, því að þræðir,
sem festir voru við lása vélanna, voru strengdir yfir veg-
inn. Með þessu náði hann myndum, er sýndu hreyfingu
hestanna, 24 í röð. En það, sem gerði, að ekki var haldið
áfram eftir þessari braut, var það, að glerplöturnar eru
fyrirferðarmiklar og óhægar ef taka á mjög margar myndir,
12