Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1919, Blaðsíða 33

Eimreiðin - 01.07.1919, Blaðsíða 33
EIMREIÐIN] VONDAFLJÓT 161 Eftir dalnum rann það tært og silfurlitt og bugðaði sig, mjúklega eins og slanga, alla leið til hafs. Það var þarna í dalnum, að fljótið hafði fengið á sig svo ógurlegt orð, og var kallað öllum illum nöfnum: Vondafljót, Glæpafljót, Morðfljót. Þarna í dalnum, þar sem það rann þó einmitt fram í allri sinni fegurð og tign; þar sem börnin léku sér á bökkum þess á sumrin; narsissan laut fram yfir spegilrönd þess, ásthrifin af sinni eigin feg- urð; og rökkurlit fiðrildi svifu í dansi kringum myndina af skildi mánans eða sigð. Vondafljót hét það alt um það, — og þessi var orsökin til nafnsins: t hamraþrengslunum uppi við dalbrúnina, litlu ofar en þar sem fljótið varð að fossi, safnaðist fyrir í vetrarfrost- unum ísbólstur, sem tók yfir alt gilið, lokaði smám sam- an fyrir það, og gerðist, eftir því sem á leið veturinn, hærri og harðari en hamrarnir í kring. Bak við þennan ísbólstur var áin lokuð inni. Hún var nauðbeygð til að hörfa undan, og gróf sér djúpa og breiða dæld upp með farvegi sínum. Þessar undanhörfandi álmur voru eins og vængir sem uxu út frá herðum hennar, þöndust út og lögðust saman á vixl, alt eftir vatnsmagninu. Dældin sjálf varð stærri með hverjum deginum, þar til hún lá eins og hyldjúpt stöðuvatn á bak við bólsturinn. Og svo einn dag, einn vordag í leysingum, þegar hver ísbrún var ávöluð af sólinni, og jökullinn roðnaði eins og ung perla sem ligg- ur fyrir framan spegil úr krystal eða silfri og sér sig í fyrsta sinn, roðnaði örlítið, roðnaði bleikt — þá belgdist áin upp, auðguð að hundruðum lækja frá jöklunum, aflið af sólbráðsins óteljandi kvíslum, og ruddist með öllu sínu vatnafylgi beint á bólsturinn: Klauf hann, molaði hann, malaði hann, með viðlíka hvelli og af sprengitundri, svo að flísar, teningar og pýramídar íssins hrutu í allar áttir, en ísduftið dansaði eins og fossúði yfir fossinum. í sama vetfangi og hvellurinn kvað við, braust áin fram, valt fram í hvítfreyðandi stöllum, og sneið sig á einni svip- stundu eins og risavaxið lagvopn í gegnum dalinD, æddi 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.