Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1920, Blaðsíða 32

Eimreiðin - 01.05.1920, Blaðsíða 32
160 í BISKAYAFLÓA |EIMRE1ÐIN sig hefði órað fyrir því, að þeir mundu ná landi og kvað Ófeigur engan efa á því. Varð hann nú hinn vonbesti og tók að telja kjark i félaga sína. Ófeigur var mjög stirður og þjakaður, er hann stóð upp frá stýrinu, skjálfandi og alvotur, þvi að alt af var ágjöf, en alt af hafði hann getað varið bátinn áföllum, og þótti honum furðulegt, hvað báturinn afbar. Bandarikjamaðurinn settist nú undir stýri og fórst vel stjórnin; var þá ekki sem verst veður, og stýrði hann í 6 klukkustundir. Var svo um talað, að þeir skyldi stýra sínar 6 stundir hvor upp frá þvi, Ófeigur og hann. Ófeigur reyndi að hvíla sig og hreyfa til skiftis og að 6 stundum liðnum tekur hann við stjórn, en timburmað- urinn legst fyrir. Líða svo 6 stundir og rís þá timbur- maðurinn upp öðru sinni og er þá hinn hressasti sem áður. Ófeigur legst nú á bekk eða fjöl, sem var yfir loft- kössunum á hléborða, og mun hafa legið þar um tvær stundir og var að festa svefn, en hrökk þá upp við að stórsjór skall á bátinn og var nærri hrokkinn fyrir borð. Hann reis skjótt á fætur og hafði þá timburmaðurinn beitt of mikið upp í. Gekk Ófeigur til hans og var gamli maðurinn þá grátandi og sagðist ekki hafa getað haldið opnum augunum. Settist Ófeigur þá enn undir stýri og stýrði nálega einn upp frá því. Á fjórða sólarhring, í næturbyrjun, fór Finnlendingur sá, er fyrr var nefndur, mjög að ókyrrast og tók að sjá ofsjónir, vita, skip og fleira, og kvarta um fyrir brjósti, en þó var hann manna best búinn, sem fyrr segir. Hann hafði legið frammi í skut, en gekk nú aftur í til stýri- manns og er þá grátandi og með óráði og biður hann að hjálpa sér. Ófeigur segir ekkert við þessu að gera, nema ausa eða reyna að halda á sér hita. Lagðist Finn- lendingurinn þá fyrir með óráði og varð nokkru síðar meðvitundarlaus og andaðist stundu siðar. Var þá liðið undir morgun. Lík kyndarans var þá farið að rotna og fóru skipverj- ar að kvarta yfir því. Tveir menn urðu þá til að hefja það fyrir borð. Það féll á bakið og flaut aftur með bátn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.