Aldamót - 01.01.1893, Page 28

28
hvar ertu? Og þá er Adam svo mikill heimskingi,
að hann segir til sin. Er nú líklegt, að þessi frá-
saga sje innblásin af guðs anda?
Yjer sjáum ekkert því til fyrirstöðu. Þessi frá-
sögn hneykslaði engan Israelsmann og hneykslar
heldur engan mann þann dag í dag, sem ekki er
blindaður af fordómum. Þegar drottinn spyr: Hvar
ertu? gjörir hann það ekki af því, að hann sje að
leita og finni ekki, en hann vill fá Adam til aðjáta
synd sína. Svarið, sem Móses lætur Adam gefa,
sýnir Ijóslega, að Móses vissi, að drottins alskygna
auga hvíldi á Adam þar sem hann duldist í fylgsni
sinu. Þess vegna segir Adam til sín. Svo þetta
hneyksli vantrúarinnar slær sjálft sig á munninn.
Vantrúin leyfir sjer að staðhæfa, að í fyrstu
bókum gamia testamentisins sje guði lýst eins og ó-
vönduðum manni. Um hann sje ýmislegt sagt, »er
vjer mundum skammast oss fyrir að segja um með-
bræður vora, nema vjer hefðum leyfi til að bæta
því við, að þeir væru mestu bófar«h Sem dæmi
upp á þetta er það tekið fram, að guð hafi skipað
ísraelsmönnum á Egyptalandi fyrst, að þeir skyldu
Ijúga, og siðan, að þeir skyldu stéla. Fyrst hafi
hann sagt þeim, að fá gull- og silfurker Egypta til
láns, og svo hafi hann sagt þeim, að stinga þeim á
sig og hafa þau á burt með sjer. Skyldi þessi hug-
mynd um guðdóminn vera innblásin, erum vjer
spurðir.
Þetta er allt byggt á misskilningi. Þeim af
löndum vorum, sem enska tungu kunna, er innan
handar að reka sig úr skugga um það. I hinum
eldri biblíuþýðingum, og þar á meðal hinni íslenzku
1) Kristofer Janson: Har Orthodoxien Bet? bls. 30.