Aldamót - 01.01.1893, Side 31

31
saman um, að ráða konunginum til að leggja út i
leiðangur þennan, og nú skyldi liann ráða konung-
inum eins, svo honum geðjaðist vel spádómur hans.
En Mika svaraði: »Svo sannarlega sem drottinn
lifir mun jeg tala það, sem drottinn segir mjer«.—
Mika kemur fram fyrir þá konungana þar sem þeir
sátu, hvor i sinu hásæti, í fullum konungsskrúða, á
flöt við Samaríu borgarhiið, og allir spámennirnir
spáðu fyrir þeim. Akab konungur segir við hann:
»Mika, eigum við að fara og herja á Ramót í Gilead,
eða eigum við að sleppa þvi?« — »Far þú!« sagði
Mika, en með rödd svo háðslegri, að konungarnir
skildu, að hann hermdi að eins eptir falsspámönn-
unum, til að gefa í skyn, hve lítil íþrótt það væri
að vera spámaður með því móti, að hafa engan
annan boðskap fram að bera en þann, er konung-
arnir helzt vildu heyra. Akab særði hann þá við
drottinn, að segja ekki annað en sannleikann. Og
Mika sagði: Jeg sá allan Israel tvístraðan eins og
sauði, sem engan hirði hafa, á fjöllunum, og drott-
inn sagði: Þessir hafa enganherra; fari hver heim
til sín í friði!« Þá mælti Akab: »A þessu átti jeg
von, hann spáir mjer illu einu«.
En Mika vildi gefa honum í skyn, hvernig á
því stæði, að þessir 400 spámenn, sem rjeðu honum
til fararinnar, væru allir svo samróma. Hann sagð-
ist hafa sjeð sýn: himininn opinn, drottinn sitjandi
í hásæti sínu, og allan himinsins her standandi hon-
um til hægri og vinstri handar. Þá hefði andi einn
komið fram fyrir drottinn og sagt: »Jeg ætla að
fara og vera lyga-andi í munni allra spámanna
hans«. Og drottinn sagði: »Þú skalt fá (lokka)
hann til þess, og þú munt líka geta það; far þú