Aldamót - 01.01.1893, Síða 46

46
látur í öllu. En hann er kænn og brögðóttur að
upplagi, og hvorttveggja lýtir líf hans. Snemma.
tælir hann bróður sinn til að seija sjer frumburðar-
rjett sinn. Drottinn hafði sjálfur fyrirhugað honum
þennan frumburðarrjett og sagt við Eebekku : »Hinn
eldri skal þjóna hinurn yngra«h En Jakob beið
þess ekki, að drottinn uppfyllti heit sitt, heldur
beitti hann sjálfur brögðum, til að fá vilja sínum
framgengt.
Er nú þessu hrósað? Öldungis ekki. Og því
síður er því hrósað, þegar Jakob fyrir fortölur móður
sinnar stelur blessaninni frá Esaú. Fyrir þessar
æskusyndir sínar verður einmitt Jakob að líða afar-
þunga hegning. Það má svo heita, að hann verði
að líða fyrir þær allt líf sitt.
Ur foreldra húsum verður liann að flýja undan
hefnd bróður síns. Hinum ágjarna Laban verður
hann að þjóna í mörg ár og verða fyrir svikum og
undirferli af hendi hans. Illir og óhlýðnir synir
baka honum gömlum óbærilegau harm. Af því að
hann hafði dregið gamlan og blindan föður sinn á
tálar með brögðum og ósannsögli, verður hann á
gamals aldri harmþrunginn að sitja með blóðugan
kyrtil eptirlætisbarnsins síns, fyrir glæp og ósann-
sögli illra sona. Rjettlæti drottins kemur sjaldan
fram á dýrðlegri hátt en í sögu Jakobs.
Frásögu Mósesar um Jakob skildu ísraelsmenn
ekki svo, að drottinn leyfði þeim að beita kænsku
og undirferli til að koma fram áformum sínum, eins
og Jakob hafði gjört, heldur miklu fremur svo, að
því fylgdi ætíð hin sama rjettláta hegning og komið
hafði fram við Jakob. Það var brýnt fyrir þeim
1) 1. Mós. 25, 23. Sbr. Mal. 1, 3; Róm. 9, 12.