Aldamót - 01.01.1893, Side 83
83
því, að velja hið góða. Til þess að mannkynið gæti
orðið sælt, þá varð það að velja hið góða af frjálsu
vali, velja eilíft samlíf við alsælan guð, uppsprettu
lífsins. Þess vegna gaf guð mönnunum frjálsræðið,
gaf þeim færi á að velja hið góða og lifa eilífu sælu-
lífi. En mannkynið valdi dauðann í stað lífsins, van-
sæluna í stað sælunnar.
Syndin er hárbeitt sigð. Ilún hjó í sundur þann
lífsþráð, er tengdi vora fyrstu foreldra við skapar-
ann. Hún er sú refsinorn, er rak þau burt frá aug-
iiti guðs. En dóttir syndarinnar heitir hegning eða
vansæla. Hún er afleiðing syndarinnar, skuggi henn-
ar. Guð leggur enga vansælu á mennina, en synd-
in hefur vansæluna 1 för með sjer. Guð vill ávallt
frelsa oss frá eilífri vansælu. Hver sem iðrast synda
sinna og trúir á Jesúm Krist, hann frelsast frá synd-
inni og afleiðing hennar, vansælunni. Vansælan er
eigi guði að kenna, heldur syndinni. Hún er þess
vegna í fullu samræmi við alla eiginleika hans. Hún
er í fullu samræmi við alvizku guðs, því hann hef-
ur frá eilífð fyrirhugað öllum, sem vilja frelsast,
frelsun í Kristi. Hún er í fullu samræmi við rjett-
læti guðs. Því vansælan, skuggi syndarinnar, verð-
ur að vera jafnlangvarandi og syndin sjálf.
Hún er í fullu samræmi við almætti guðs. Guð
getur ekki frelsað þann, sem ekki vill frelsast. Þann-
ig gat guð eigi afstýrt syndafallinu, því þá hefði
hann orðið að svipta vora fyrstu foreldra frjálsræð-
inu, gjöra þá að skynlausum skepnum, myrða þeirra
ó’dauðlegu sál. Andmælendur mínir segja, að guð
geti gjört allt. Jeg neita því, að guð geti gjört það,
sem illt er. Hann getur eigi myrt mannssálina.
Hann getur að eins frelsað hana, og hann frelsar
6*