Aldamót - 01.01.1893, Page 115
115
ar hinn deyjandi Frelsari vor lýsir hinni sáru sálar-
kvöl sinni með einu orði gamla test., ætti það þá
ekki fyrir sjónum vorum, sem á Frelsarann trúum,
að mæla töluvert sterklega með heilagleilc orðsins í
gamla testamentinu ?
6. Staðir, sera bentla á, hvernig Frelsarinn leit á
ganila test. yfir liöfnð.
Frelsarinn sýnir það einnig með berum orðum,
að hann hefir skoðað lögmálið sem Guðs lögmál. Hjá
Matt. 15 (v. 3. 6) segir hann við hina skriptlærðu
og Faríseana, að þeir yfirtroði »Guðs boðorð« með sin-
um setningum, og ónýti »Guðs lögmál« með þeim.
Og sömuleiðis þegar hann á sama stað (v. 4.) vitn-
ar í tvo staði í gamla test. (2. Mós. 20, 12 og 21,
17), segir hann um þá: -»Guð hefir boðið og sagt«,
án þess að hann tilgreini þó neitt, hvar í gamla
test. Guð hefir boðið og sagt þetta. Vegna þess að
það stendr í gamla test., hefir Guð boðið og sagt það.
Einu sinni komu Sadúsear til Frelsarans og ætl-
uðu sér með dœmalausri hártogan á ritningunni að
sýna honum fram á, að Móselögmál sýndi það, að
upprisa framliðinna gæti ekki átt sér stað. Hverju
svarar nú Frelsarinn þeim ? Bendir hann þeim á
það, að ekki sé eptir því farandi, Móselögmáli,
með því það hafi ekki neitt guðdómlegt sannleiks-
gildi, það sje að eins mannlegt orð? Það er ekki
því líkt. En hann bendir þeim á annað. Hann segir
að þeir villist, með því að þeir skilji ekki ritninguna
né guðs mátt (Matt. 22). Vér gáum að því, að hann
segir: þér skiljið ekki ritninguna, þótt Sadúsear hefðu
að eins vitnað til Mósesar. Móselögmál er í aug-
um Frelsarans hluti af heildinni, gamla test., sem
8*