Aldamót - 01.01.1893, Síða 123

123
gamla test., og sjáum, hve undr ljóst það er, að
Frelsarinn er ekki á móti gamla test., heldr alger-
lega með því, og að hann hefr greinilega gefið það
til kynna, að það væri allt öðru vísi háttað um
gamla test. en öll manna orð, að uppruni þess væri
annar og eðli þess annað, að það væri frá Guði,
hans opinberaða orð, — þá finnum vér óðara til þess,
að það er ekki nema um tvennt að gera. Annað-
hvort er gamla test. áreiðanlega guðs orð, eða vitn-
isburðr Frelsarans óáreiðanlegr og rækr. Með
gamla test. hlýtr líka vitnisburðr Frelsarans og þá
Frelsarinn sjálfr að standa eða falla. Ef gamla
test. er það, sem vantrúarmennirnir hjá oss segja
það sé, þá er vitnisburðr Frelsarans óáreiðanlegr og
þá verðr Frelsaranum sjálfum ekki treystandi. Það
verðr því ekki nema um tvennt að velja; annaðhvort
gamla testamentið og Frelsarann, eða burt með gamla
test. og burt með Frelsarann, og þá auðvitað um leið:
burt með alla kristna trú; því þegar Frelsarinn er
horfinn á burt úr trúnni, þá sér hver, sem nokkuð
vill sjá, að trúin er farin sem kristin trú. Það er
þess vegna ekki um neitt lítilræði að tefla, þegar
rœða er um, hvort gamla test. sé guðs orð, eða
manna orð eingöngu. Hér stendr þá ekki yfir bar-
dagi, sem háðr er í útjöðrum trúarinnar, heldr rétt
við hjartarœtr hennar. Það hlýtr hver maðr að sjá.
Þegar eg fyrir tveimr árum flutti fyrirlestr um
guðdóm Frelsarans, þá hafði eg hina sömu aðferð
og nú. Eg benti aðallega á vitnisburð Frelsarans
sjálfs, á það, hvað hann segði sjálfr, og sýndi fram
á, að annaðhvort staðfesti vitnisburðr Frelsarans
guðdóm hans eða að öðrum kosti sýndi fram á,
að maðrinn Jesús frá Nazaret hefði verið hálfbrjál-