Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1969, Síða 67

SKÝRSLA UM STARFSEMI
RANNSÓKNARSTOFU NORÐURLANDS
FLUTT Á AÐALFUNDI
RÆKTUNARFÉLAGS NORÐURLANDS
í OKTÓBER 1969
Á síðasta ári (1968) fór ég til Englands á styrk frá Búnaðar-
íélagi Islands. Kynntist ég þar ýmsu nýju. — Sérstaklega
fannst mér það athyglisvert, að Englendingar leggja áherzlu
á að tengja saman rannsóknarstarfsemi með grasrækt og
búfé. Þeir segja, að ekkert sé fullsannað um notagildi á
grasi og heyi fyrr en það hefur farið í gegnum skepnuna
og ljóst er hvað fáist fyrir fóðrið í kjöti eða mjólk. Þetta at-
riði ætti að vera okkur Islendingum til eftirbreytni; að allt
þarf að fylgjast að, rannsóknir á jörð, grasi og búfé. Er nú
að þessu stefnt hjá Rannsóknarstofu Norðurlands, og von-
andi tekst að framfylgja þeirri stefnu til hins ýtrasta.
Haustið 1968, síðastliðið haust, bárust mörg jarðvegssýni
til Rannsóknarstofunnar. Hafa þau aldrei orðið fleiri á
einu hausti frá því stofan tók til starfa, eða því sem næst
2500 sýni. Ur Vestur-Húnavatnssýslu kom nú í fyrsta sinn
svolítið af mold, en þaðan bárust 65 sýni, sem voru efna-
greind. Standa vonir til, að aukning verði á sýnatöku í
Vestur-Hún. nú í haust. — Úr Austur-Húnavatnssýslu bár-
ust 350 sýni. Voru þau utan af Skaga, úr jarðvegi þar sem
erfitt hefur reynzt að fá grös til að spretta. Einnig var
tekið úr túnum í Bólstaðahlíðarhreppi og víðar í sýslunni.
Úr Skagafirði bárust hvorki meira né minna en 1350 sýni.
Voru það sýni úr Lýtingsstaða-, Hofs- og Hólahreppum,
enníremur úr Viðvíkursveit og nokkur sýni frá öðrunr stöð-
urn. Úr Eyjafirði bárust sýni frá Svalbarðsströnd og Oxna-
dal, samtals 670 sýni. Úr Þingeyjarsýslum komu hins vegar
69