Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1990, Síða 11

GRÍMUR THOMSEN
11
Tillögu fundarboðandans, Repps, var stefnt gegn þessum fyrir-
ætlunum Frakka. Gerði hann fyrst grein fyrir háska þeim, sem af
slíku gæti staðið að koma á fót á Islandi stórkostlegri fiskvinnslu,
sem er ekki aðeins andstæð gildandi lögum, en gæti auðveldlega
orðið skaðleg fyrir núverandi íbúa Islands, þar sem slíkt mundi
trufla eina af þýðingarmestu atvinnugreinum þjóðarinnar.“--------
Slík stofnun, sem franska stjórnin stefnir að, gæti auðveldlega náð
stærð, sem yrði hættuleg sjálfstæði íslands.“
Pá ræður Repp til þess, að lagt verði fyrir konung (Friðrik VII)
bænarskjal frá leikum mönnum og lærðum á Islandi, „ að Hans
hátign með afli og dáð haldi þau lög, sem banna að upp verði sett á
Islandi stofnun slík sem franska stjórnin fari fram á“ - „og láti ekki
þetta erfðaland sitt af hendi rakna fyrir nokkurt tilboð, sem gert
kynni að verða af fyrrgreindri ríkisstjórn-----“, hversu hagstætt
sem það mætti sýnast.
Flyve-Posten skýrir síðan nokkru nánar frá umræðum, sem
urðu um tillögu Repps, og getur þess, að Jón Sigurðsson hafi
andmælt tillögunni og hafi Grímur Thomsen stutt mál hans að
nokkru leyti. Fjörugar umræður urðu um tillöguna og stóðu langt
fram á kvöld og var þeim frestað þar til síðar að tillögu Repps.
Umræður þær, sem Repp stofnaði til á Borchs Collegium 18.
september, drógu langan slóða og komu víða við áður en lauk.
Þó að undarlegt megi teljast, urðu þær meðal annars tilefni
heiftarlegrar árásar Þorleifs Repps á Grím Thomsen vegna ferðar
hans til Uppsala og ekki sízt vegna Islandskortsins fyrrnefnda, sem
skenkt var Uppsalastúdentum.
26. október um haustið hefur formaður Stúdentafélagsins í
Uppsölum þakkað fyrir gjöfina, Grími Thomsen - „og öðrum
Islendingum í Kaupmannahöfn
Rúmum mánuði síðar, (29. nóvember 1856), birtist í Flyve-
Posten alllöng grein undirrituð af Þorleifi Guðmundssyni Repp.
Nefnir hann þessa grein sína: Om en falsa Legatio (Um sviksamleg-
an erindisrekstur). Ræðst síðan Repp að Grími með miklu offorsi
fyrir skandínavisma hans, for hans til Uppsala og síðast, en ekki
minnst fyrir Islandskortið, sem hann færði Uppsalastúdentum að
gjöf (frá Islendingum í Káupmannahöfn). Um það athæfi að færa
Uppsalastúdentum gjöfina í nafni Islendinga í Kaupmannahöfn
segir Repp svo í grein sinni: „ - En hann hefur sent gjöfina eins og
sjá má af sænska þakkarbréfmu í nafni Kaupmannahafnar-Islend-
inga og á þeirra vegum, þótt hann vissi vel, og hlyti að vita með