Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1990, Qupperneq 30

30
NOK.KUR BRÉF ÍSLENDINGA
ár og brattar brekkur og koma svo ofan í hina gestrisnu íslenzku
bæi, þegar maður er orðinn lúinn af dagleiðinni.
Eg segi yður allt þetta, sem í sjálfu sér er mjög ómerkilegt, af því
þér segið, að þér interesserið yður fyrir skólalífmu. Ég bið yður að
fyrirgefa, hvað bréf þetta er lítilfjörlegt, en það kemur af því, hvað
ég á illt með að skrifa liggjandi í rúminu.
Nú verð ég að fara að hætta, því klukkan er orðin næstum 7, og
lengur verður ekki tekið við bréfum. Fyrir alla muni fyrirgefið
þér, hvað það er stutt, en næst vona ég, að ég geti skrifað yður gott
bréf.
Verið svo kærast kvaddur
af yðar einlægum vini
Einari Benediktssyni
Reykjavík, 2/9 1880.
Góði hr. prófessor W. Fiske!
Mikið þótti mér gaman að fá bréf frá yður, því á því sé ég, að þér
eruð ekki búinn að gleyma mér, og vildi ég, að okkar „correspond-
ance“ gæti varað sem lengst.-
Mikið eru piltar yður þakklátir fyrir gjafir þær, er þér sendið
þeim, og nú eru bækur yðar þegar farnar að gjöra „revolution“ í
fyrirkomulaginu á lestrarfélagi okkar, þannig að nú er ákveðið, að
stofna skuli lestrarstofu, er sé sameiginleg fyrir alla skólapilta og
sem allir eiga að leggja fé til ásamt með kennurunum. Þessum
peningum á að verja til þess að auka lestrarfélagið að bókum, og
segir B.Olsen, að þetta eigi að vera til þess, að piltar geti notið
heimsmenntunar þeirrar, sem ekki er hægt að kenna með vísinda-
greinum skólans.
Fyrir skömmu síðan gekk mikil kvefveiki hér í Reykjavík, og
kvað svo mikið að henni, að hætt var um tíma að hafa kennslu í
skólanum og flestir kennararnir lágu veikir, en nú er hún að mestu
leyti bötnuð. Nú er miðsvetrar-examen í skólanum, og allir hafa
mikið að lesa; mér leiðist lesturinn og hlakka mjög til að koma heim
í sumar og liitta þar vini og kunningja, hér getur maður ekkert
gjört sér til skemmtunar, nema ef svo ber undir, að hér sjáist
fallegar stúlkur.