Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1990, Qupperneq 35

NANNA ÓLAFSDÓTTIR
Halldóra Bjarnadóttir
heimilisiðnaðarráðunautur
„Bara að við œttum eina Halldóru “
Jóannes Paturson kóngsbóndi í Færeyjum
Halldóra Bjarnadóttir er dæmigerð fyrir svonefnda aldamótakyn-
slóð, sem hét því að vinna Islandi allt. Með þeim orðum lýkur hún
formála að ævisögu sinni eins og hún las hana fyrir skrásetjara
sínum Vilhjálmi S. Vilhjálmssyni rithöfundi og blaðamanni. Og
þegar maður hefur legið yfir ævisögunni og bréfaflóðinu o.fl., þá
verður niðurstaðan sú, að samkvæmt þessu heiti starfaði Halldóra
Bjarnadóttir sína lengstu ævi allra Islendinga, sem um er vitað.
Halldóra Bjarnadóttir var af húnvetnsku bændafólki, fædd 14.
október 1873 í Ási í Vatnsdal, sem var óðalsjörð forfeðra hennar
frá því um 1800, er langafi hennar Guðmundur Halldórsson frá
Kýrholti í Skagafirði bauð í jörðina og var slegin hún fyrir 800
ríkisdali. Kona hans var Halldóra Bjarnadóttir frá Holti í Svínadal,
skörungur mikill, gáfuð og skáldmælt. Hún var systir Björns á
Brandsstöðum, höfundar Brandsstaðaannáls. Börn þeirra hjóna
urðu átta þ. á m. Jónas, en sonur hans var Bjarni faðir Halldóru, f.
21/7 1848.
Þá er að geta móður Halldóru. Hún var Björg Jónsdóttir, fædd í
Háagerði á Skagaströnd 29. ágúst 1844, dóttir Jóns Jónssonar
bónda frá Finnsstöðum á Skagaströnd og Guðríðar Olafsdóttur
b'á Harastöðum. Það sinn fæddust í Háagerði tvíburar, stúlkur og
voru báðar nefndar Björg, sem var algengt nafn í ættinni. Stein-
unn systir Guðríðar sat yfir systur sinni sem jafnan áður. Hún
hafði verið prestskona á Hofi á Skagaströnd, gift séra Árna
Hlugasyni og átti ekki annað barn á lífi en Jón Árnason þjóðsagna-
safnara, sem síðar varð.
Maddama Steinunn tók nú annan tvíburann heim með sér og ól
hann upp sem sitt eigið barn. Björg þessi varð móðir Halldóru
Bjarnadóttur. Jón Árnason og Björg voru því systrabörn (og
uppeldissystkin).