Frjáls verslun - 01.04.1998, Blaðsíða 23

STJORNMAL
HVÍ ÞEGIRINGIBJÖRG?
ú dregur óðum að kosningum. Menn verða ekki svo
varir við þær, - áhuginn virðist ekki vera mikill, a.m.k.
ekki í Reykjavík. Þó berast iréttir utan af landi, þar sem
menn eru vígreifir og fylkingar löngu farnar að bíta í skjalda-
rendur, - nefna má staði eins og Húsavik og Hveragerði, en þar
hlýtur að vekja athygli, að Knútur Bruun hefur boðið sig fram á
ný. Má búast við harkalegu uppgjöri milli fylkinga í Hveragerði.
Því verður ekki neitað, að fyrir Sjálfstæðismenn eru niður-
stöður skoðanakannana í Reykjavík heldur uggvænlegar. Þó er
ekki öll von úti, og menn hafa svo sem snúið við verri stöðu. En
hver er ástæðan fyrir þessu?
í Reykjavík hefur sósíalísku flokkunum tekizt með aðstoð
Framsóknarflokksins að mynda fylkingu undir forustu Ingi-
bjargar Sólrúnar Gísladóttur, sem var á mínum háskólaárum
snarvitlaus kommúnisti. Hún hefur síðan stillzt og lært af Öss-
uri svila sínum. M.a. er athyglisvert, að hún hefur tekið undir
ýmsar skoðanir sósíaldemókrata um Evrópu-
bandalagið. Ingibjörg Sólrún er hörkupóli-
tíkus og óvægin. Fylgi R- listans er fyrst og
fremst henni að þakka, enda vita það allir, að
fylgi R-listans væri hrunið, nyli hennar ekki
við. En hversu lengi nýtur hennar við?
Það er talað um það opinskátt í herbúðum
félagshyggjumanna, að nú muni Ingibjörg
gera stuttan stanz eftir kosningar. Hún muni
bjóða sig fram til þess að vera leiðtogi félags-
hvggjullokkanna, studd af Össuri svila á
hægri hlið en Margréti Frímannsdóttur á
vinstri hlið. Og hvað verður þá um Reykjavík?
Mun þá Ingibjörg sitja áfram í borgarstjórn,
eða mun hún fara aftur á þing? Um þetta hef-
ur verið ritað og rætt. Og það er eftirtektar-
vert, að Ingibjörg Sólrún þegir þunnu hljóði, -
og Össur svili gætir þess vandlega, að ekki
komi orð um þetta í DV. Það er aldeilis furðu-
legt, að hún skuli komast upp með þetta.
Ingibjörg hefur jafnffamt gætt þess að
reyna að leysa sem flest mál út frá sjónarmið-
um hægri manna, - hún talar opinskátt um
einkavæðingu og breytir borgarfyrirtækjum í
hlutafélög, - hún lætur meira að segja hlutafé-
lög eignast bæjarblokkirnar, - og þannig hef-
ur henni vissulega tekist að hylja mórauðan
sósíalistafeld sinn með íhaldsgæru. Vinnur
hún að þessu leytinu eins og aðrir sósíalistar
í Evrópu. Það er ekki mikill rnunur á þessum
vinnubrögðum og vinnubrögðum í verka-
mannaflokknum í Englandi, Sósíalistaflokknum í Frakklandi
eða Sósíaldemókrötum í Þýzkalandi. Og vissulega tekst þannig
að blekkja fólk.
Vinnubrögð Ingibjargar sanna, að sósíalísku flokkarnir, Al-
þýðuflokkur og Alþýðubandalag, búa við mikla tilvistarkreppu
ásamt saumaklúbbi Kvennalistans. Sósíalismi er bannorð, en í
staðinn eru vinstri menn farnir að tala um félagshyggju, - orð,
sem ég held raunar að Hannes Hólmsteinn Gissurarson hafi
fyrstur farið að nota í blaðagreinum, þegar hann vildi íslenzka
erlend stjórnmálahugtök. Fijálshyggjan var síðan andstæða fé-
lagshyggjunnar. Islenzkir sósíalistar eiga þarna stóra skuld að
gjalda Hannesi Hólmsteini. Fyrst í stað var Framsókn talin með
félagshyggjuflokkunum, en Halldór Ásgrímsson hefur aftekið
skyldleika þarna á milli, eftir að hann varð formaður. Má full-
yrða, að núverandi forusta Framsóknar sé þeirrar skoðunar, að
bezt sé að sigla flokknum á borgaralega vængnum, rétt eins og
systurflokkar Framsóknar gera erlendis,
t.d. Venstre í Danmörku. Eina undantekn-
ingin er í Reykjavík, þar sem eiginkona fé-
lagsmálaráðherrans er meðframbjóðandi
með eiginkonu Svavars Gestssonar, og
þar sem Guðrún Ágústsdóttir og aðrir
herstöðvarandstæðingar sitja klíkufundi á
skrifstofum Alfreðs Þorsteinssonar í Sölu-
nefnd varnarliðseigna.
Það er athyglisvert, að hvorki Alþýðu-
bandalag né Alþýðuflokkur bjóða fram við
sveitarstjórnarkosningarnar, nema í Hafn-
arfirði, þar sem Guðmundur Árni Stefáns-
son ræður ríkjum. Virðist þvi mega sjá fyr-
ir endalok þessara flokka.
Hitt er svo annað mál: Hvernig geta
flokkar eins og Alþýðuflokkurinn, sem
rekinn var með fégjöfum frá CIA og nor-
rænum kratapeningum, og Alþýðubanda-
lagið, sem á sama hátt var hluti af Sovét-
genginu, ofizt saman í einn „félagshyggju-
flokk”, jafnvel þótt saumaklúbbur
Kvennalistans sé notaður með til skrauts.
Lífssýn fylgismanna þessara flokka hlýtur
að vera ólík. Eg trúi því ekki, að meirihluti
þessa fólks hafi sömu gen og Össur
Skarphéðinsson og Ólafur Ragnar Gríms-
son, séu pólitísk kamelljón, sem geti
áreynslulaust tekið á sig hvaða pólitísku
mynd sem er. 33
STUTTUR STANZ INGIBJARGAR
Það er talað um það opinskátt í herbúðum félagshyggjumanna, að nú muni Ingibjörg gera stuttan stanz eftir kosningarnar
■ og verða leiðtogi félagshyggjuflokkanna.
23