Morgunblaðið - 08.03.2002, Blaðsíða 52
MINNINGAR
52 FÖSTUDAGUR 8. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Snorri Norð-fjörð Haraldsson
skipstjóri fæddist 9.
mars 1945. Matthías
Hannesson stýri-
maður fæddist 11.
desember 1961. Þeir
fórust með neta-
bátnum Bjarma VE
hinn 23. febrúar síð-
astliðinn. Snorri og
Matthías voru hálf-
bræður, sammæðra.
Faðir Snorra, Har-
aldur Kjartansson,
drukknaði þegar
Snorri var unga-
barn. Faðir Matthíasar var Hann-
es Arnórsson, f. 8.2. 1899, d.
11.12. 1983. Fyrri kona hans var
Finnbjörg Sigurðardóttir, f. 10.1.
1906, d. 17.9. 1952. Þau áttu þrjú
börn saman, en þau eru: Magnús
Hvanndal Hannesson, f. 2.2. 1929,
Haraldsson. Anna og Hannes
giftust og tóku þau börn hvort
annars sem sín eigin. Þau eign-
uðust þrjú börn saman, og þau
eru: Sigríður Hvanndal Hannes-
dóttir, f. 23.8. 1954, Jóhann
Sveinbjörn, f. 14. 10. 1956, d.
20.3. 1986, og Matthías, sem hér
er kvaddur.
Eftirlifandi sambýliskona
Matthíasar er Ingveldur Jóna
Magnúsdóttir, f. 26. des. 1957.
Börn hennar og fósturbörn
Matthíasar eru Kolbrún Svala
Júlíusdóttir, f. 18. maí 1977, og
Björn Ingvar Björnsson, f. 11.
sept. 1978. Dætur Matthíasar og
Ingveldar eru Berglind Helga, f.
8. júní 1983, og Hrafnhildur, f. 7.
mars 1986.
Útför þeirra bræðra Snorra og
Matthíasar fer fram frá Keflavík-
urkirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
d. 28.9. 2000, Erna Hvanndal
Hannesdóttir, f. 30.8. 1933, og
Arnór Hvanndal Hannesson, f.
21.1. 1940. Eftir að Finnbjörg dó
réð Hannes til sín ráðskonu,
Önnu Sveinbjörnsdóttur. Anna
var ekkja með lítið barn, Snorra
Elsku Matti minn. Aldrei hefði ég
getað trúað því, þegar við kvödd-
umst á Umferðarmiðstöðinni þegar
þú varst að fara til Vestmannaeyja,
að við værum að kveðjast í síðasta
sinn. En það reyndist svo vera því
sökum klúðurs og mistaka var ekki
hægt að bjarga þér eða Snorra og
munaði litlu að drengirnir tveir sem
komust af færu líka. Ég veit að þú
gerðir allt til þess að halda strákun-
um vakandi og stappa í þá stálinu
þangað til þú gast ekki meir. Ég
sakna þín sárt, ástin mín, og þakka
þér fyrir tuttugu árin sem þú gafst
mér.
Þín
Ingveldur.
Elsku pabbi. Orð fá ekki lýst hve
sárt við söknum þín, slysið var
hörmulegt og erum við ekki sátt við
hvernig allt fór en þú gerðir allt til að
komast heim. Við þökkum fyrir tím-
ann sem við áttum saman og eigum
við dýrmætar minningar sem við
ávallt geymum og þó við kveðjum
núna þá muntu ætíð búa í hjörtum
okkar.
Kolbrún, Björn, Berglind
og Hrafnhildur.
Elsku bræður, dagurinn í dag er
helgaður ykkur, minningar streyma
fram og ég er loksins farin að skilja
að þið komið ekki aftur. Ykkar er
sárt saknað.
Þið voruð sjómenn og hafið átti
allan hug ykkar. Í virðingarskyni við
ykkur og aðra sjómenn á ég þá ósk í
brjósti mér að lát ykkar hafi ekki
verið til einskis, umræðan í þjóð-
félaginu um öryggismál sjómanna
verður að halda áfram. Rígur og
samskiptaörðugleikar milli björgun-
araðila og annarra sem að björgun-
armálum koma er ekki viðunandi,
þetta verður að laga.
Ykkar systir,
Sigríður Hv. Hannesdóttir.
Matti og Snorri á Felli voru sjó-
menn af lífi og sál. Ég minnist ár-
anna þegar ég bjó á Felli í Sand-
gerði. Amma og afi með sín fjögur
börn uppi og svo pabbi og mamma
með fjögur af sínum sex börnum
niðri. Stór fjölskylda í stóru húsi og
alltaf mikið um að vera. Matti var
sex árum eldri en ég og ég leit alltaf
á hann sem annan eldri bróður minn
þegar ég var krakki. Á seinni ung-
lingsárum mínum sagði Matti alveg
hiklaust (mömmu til mikillar skelf-
ingar) ef við enduðum í sama partýi
eftir ball: „Hei, sjáið þið, þetta er
Magnús, ég ól hann upp!“ Honum
leist greinilega vel á mig og vildi eiga
smáheiður af mér og ég var heldur
ekkert að leiðrétta hann. Já, Matti
gaf mér mikið, kenndi mér marga
siði og „ósiði“. Hann kenndi mér að
tefla, spila og svo ófá fantabrögðin
sem hann sagðist vera að kenna mér
en ég sé í dag að hann var aðallega að
æfa sig á mér með þessi brögð. Matti
útvegaði mér líka mína fyrstu laun-
uðu vinnu. Það var vinna í humri hjá
Rafni. Þegar verkstjórinn sá mig
ætlaði hann að senda mig heim með
það sama því að ég var ekki alveg
eins stór og Matti hafði sagt að ég
væri. Ég var aðeins tíu ára gamall og
Matti náði að tala um fyrir honum og
ég fékk að vinna með Matta allt sum-
arið. Þegar ég lít til baka var þetta
alveg ómetanlegur tími fyrir mig.
Afi Hannes átti oft í vandræðum
með strákana. Eitt sinn fékk Snorri
lánaðan bílinn út í sjoppu og afi
sagði: „Já, bara út í sjoppu og ekki
lengra.“ Svo fór Snorri á fyllerí og
kom eftir tvo daga. Afi varð alveg
æfur og sagði: „Snorri, hvar er bíll-
inn?“ „Nú, úti í sjoppu, þú sagðir
bara út í sjoppu og ekki lengra.“
Þannig var Snorri, alltaf slunginn að
koma sér út úr vandræðum og notaði
kímnigáfu sína til þess að bjarga sér
fyrir horn.
Það er til efni í heila bók um æv-
intýrin hans Snorra frænda en er
kannski ekki alveg við hæfi hér, en
alltaf var hann tilbúinn að skemmta
okkur og sjálfum sér með þeim sög-
um. Við öll sem þekktum Snorra
þekkjum þessar sögur og munu þær
lifa með okkur á gleðistundum.
Þegar ég var aðeins sjö ára setti
Matti mig upp á mótorhjól sem hann
átti, skellti í gír og ýtti mér af stað.
Ég náði ekki niður með fæturna,
þannig að eina leiðin til að stoppa var
að hoppa af á ferð. Þetta var úti á
túni þannig að ég fékk mjúka lend-
ingu. Mér þótti þetta alveg meiri-
háttar gaman og var strax til í aðra
ferð. Ég man eftir því þegar Snorri
kom heim úr siglingum. Alltaf með
eitthvað í pokahorninu handa mér og
Önnu Lilju systur minni. Spennan
var svo mikil að maður hljóp undir
eins niður að bryggju ef fréttist að
báturinn hans væri að koma í land.
Við fengum kók í dós og margt fleira
sem ekki þekktist í búðunum á Ís-
landi í þá daga. Þetta var alveg rosa-
lega spennandi fyrir okkur.
Einn daginn þegar ég var orðinn
aðeins eldri og við flutt á Suðurgöt-
una birtust tvö ný börn á Felli. Matti
var þá kominn með konu og tvö börn,
allt á einu bretti. Matti hafði þá al-
gjörlega fallið fyrir Ingveldi, og átti
hún tvö yndisleg og falleg börn,
Kollu og Bjössa. Þó svo að stökkið
hafi verið stórt að fara úr hlutverki
unglings í hlutverk tveggja barna
föður þá tók hann alltaf Kollu og
Bjössa sem sín eigin börn. Ekki leið
á löngu þar til börnin voru orðin fjög-
ur. Berglind og Hrafnhildur komu í
heiminn við mikinn fögnuð foreldra
sinna. Ég sá alltaf hversu stoltur
Matti var af fjölskyldu sinni.
Ég fékk fréttina um slysið þegar
konan mín hringdi í mig í vinnuna
laugardaginn 23. febrúar. Ég vissi
ekki hvernig ég átti að taka þessu,
hvernig mér átti að líða eða bara
hvort ég átti að trúa þessu yfir höfuð.
Þvílík sorg. Hvernig líður ömmu,
Ingveldi og krökkunum? Þegar ég
hugsa til ömmu, búin að missa fyrri
eiginmann og alla þrjá syni sína í sjó-
inn, og Ingveldur ekkja í annað sinn,
þáfinnst mér eina huggunin vera að
þeir eru aðeins farnir í langa siglingu
og allir eru þeir saman og bíða okkar
hinum megin því að öll sameinumst
við á ný, þegar „heim“ kemur. Elsku
amma, Ingveldur, Kolla, Bjössi,
Berglind og Hrafnhildur, ég finn
sorgina með ykkur og hlakka til að
koma heim til Íslands og taka utan
um ykkur. Ég votta ykkur og öðrum
aðstandendum samúð mína. Guð
blessi ykkur.
Magnús Hvanndal
Magnússon og fjölskylda.
Kveðja frá árgangi ’62
í Sandgerði
Svo óvænt hér úr heimi, við hörmum brottför
þína,
hljóðum huga lítum nú yfir gengin spor.
Ljúfa skóladaga með leiki og gleði sína,
þá lífið var að kalla, um fagurt æskuvor.
Þig ungan hafið seiddi, sem aðra dáðadrengi,
nú drúpa vinir höfði í sorg við þína gröf.
Við munum glaðan drenginn, er lék á létta
strengi,
þín ljúfa minning verður okkur ætíð dýrmæt
gjöf.
Elska drottins umvefji ástvinina alla,
yndislega móður, konu og börnin þín.
Blessun hans og náð megi á brautir þeirra
falla,
og birta himneska sigra, þar sem harmur
byrgir sýn.
Æskuvinur kæri, við hinsta beðinn hljóða,
hlýjar þakkir streyma um hjörtu okkar nú.
Við blessum liðnu árin og geymum allt hið
góða,
að gefist endurfundir, er okkar von og trú.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Við vottum aðstandendum Matth-
íasar öllum okkar dýpstu samúð og
biðjum guð að styrkja þá í þessari
miklu sorg.
F.h. bekkjarsystkina,
Ása, Unnur og Margrét Hrönn.
Góður vinur minn Snorri Haralds-
son lést þegar Bjarmi VE 66 fórst
laugardaginn 23. febrúar ásamt hálf-
bróður sínum Matthíasi Hannessyni,
flínkum sjómanni. Móðir þeirra,
Anna Sveinbjörnsdóttir ljósmóðir,
hefur nú misst alla þrjá syni sína í
hafið. Ég var með þeim öllum til sjós,
þó lengst með Snorra, leiðir okkar
hafa legið saman af og til í þrjátíu ár.
Snorri starfaði hjá mér sem skip-
stjóri í mörg ár eftir að ég byrjaði í
útgerð. Síðast vorum við saman á
netum á vertíðinni 2000. Snorri var
bæði mjög greindur og orðheppinn
maður, vini átti hann marga en óvin
engan nema kannski Bakkus, sem
stundum bankaði upp á hjá honum.
Fyrir tæpum tveimur árum, þegar
Snorri var fimmtíu og fimm ára, tók
beitningafólkið mitt á móti honum
þegar hann kom úr netaróðri með
stórri rjómatertu áletraðri „Snorri
55 ára“. Þetta var fólk sem hafði
beitt hjá honum fyrir nokkrum árum
sem sýnir hversu vel fór á með þessu
fólki og honum.
Snorri bjó lengst af í Sandgerði, á
Felli við Víkurbraut, og flestir
þekktu hann undir nafninu Snorri á
Felli.
Eftirminnilegasta ferðalag sem
við áttum saman var 1980 þegar við
sigldum með mb. Mumma til Dan-
merkur. Áætlaður siglingartími var
u.þ.b. fimm sólarhringar en ferðin
tók níu sólarhringa. Að vísu stopp-
uðum við í Færeyjum og þar döns-
uðum við „Enskan dansur“. Ég
minnist félaga míns Snorra best fyr-
ir það hversu siglingafróður hann
var, enda þaulreyndur í Norðursjón-
um. Eftir að hafa dansað við öldur
Atlantshafsins í rúm fjörutíu ár hafði
ein báran betur að lokum.
Kæra Anna, þú minnir mig á klett-
inn Eldey, kona sem ekki fellir tár
við missi tveggja sona sinna, þér og
þínu fólki sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Garðar Garðarsson.
Bræðraminning
Frá því fyrst þú fæðist,
fylgir hann jafnan þér,
og um í leyndum læðist,
land, sjó, hvar þú fer.
Þannig orti sr. Hallgrímur Péturs-
son um dauðann. Hann hafði kynnst
honum í verstöðvum á Suðurnesjum
og eflaust sótti hann til Suðurnesja
hinn milda og hughreystandi manns-
skilning sem einkenndi lífsviðhorf
hans. Sr. Hallgrímur vissi að sorgin
gleymir engum.
Það var árið 1989 sem við stofn-
uðum Bjarma, samtök um sorg og
sorgarferli á Suðurnesjum í kjölfar
tíðra sjóslysa. Í dag kveðjum við
hálfbræður sem fórust með sam-
nefndu skipi, Bjarma VE 66, hinn 23.
febrúar sl., Matthías Hannesson
stýrimann, sem lætur eftir sig sam-
býliskonu, Ingveldi Jónu Magnús-
dóttur, og tvær dætur og Snorra
Norðfjörð Haraldsson skipstjóra,
sem er saknað, en þeir voru báðir bú-
settir í Keflavík. Matthías var fer-
tugur að aldri og Snorri hefði orðið
57 ára á morgun.
Móðir þeirra, Anna Sveinbjörns-
dóttir, hefur mátt reyna mikið um
dagana. Hún sér nú á bak tveimur
sonum sínum og áður hafði hún
misst eiginmann og son.
Okkur finnst byrðum lífsins mis-
skipt þegar við heyrum slík tíðindi.
Við skulum leyfa sorginni að vinna
sitt verk. Með sorgarvinnu er átt við
þann feril sem syrgjendur fara í
gegnum er þeir missa nákominn ætt-
ingja eða vin. Sálin fer úr jafnvægi
við missi og það þarf vinnu, viðleitni
og píslargöngu áður en hún kemst í
jafnvægi á ný. Fyrri áföll í lífinu rifj-
ast þá oft upp.
Minnumst þess nú á föstunni að
við erum ekki ein á þessari sorgar-
göngu.
Kristur, hinn eilífi samtímamaður
allra manna á öllum tímum, er við
hlið okkar, sem sá er gefur sigurinn í
lífi og í dauða. Það er návist hans
skiptir máli, en ekki orðin. Til hans
var beðið þegar Bjarmi sökk, skip-
brotsmennirnir kvöddust, og fóru
saman með faðirvorið.
Í hugann komu orð skáldsins frá
Hvítadal:
Það er einn sem heyrir
og aldrei neitar,
og hjálparvana mitt hjarta leitar,
til hans sem er líknin og hjálpin manns.
Ég byrgi mig niður og bið til hans.
Það er einkenni kristinnar trúar
að umskapa þjáninguna þannig að
við eygjum bjarma nýrrar dögunar.
Með það í huga vottum við aðstand-
endum samúð og biðjum góðan Guð
að leggja líkn með þraut.
Ólafur Oddur Jónsson.
SNORRI HARALDSSON
MATTHÍAS HANNESSON
*
%
:C C
")7G
%)$& 5 7
!
*
%
& '())
%$
$) 45
" %$ #"$
&$)
45
$) %$ #"$
!"
)6$&# %$ #"$ # %&&$ )! (&
) A
$2%$ #"$
$)&#$ 2
5 )& )577 5 +
;
/ / <
#
" <" $
#! $
>
%
%>-%H'% 6 / "
5
$
"
( ()" &2
. &*) +"
$
+"
" ( +"
$)'6&$&
F6$$
$&7
F6$$+
;
/ / <
#
" <"$
#!
9
'
/
"&5 )G@
(*4+
( (&4' $ ' $ 4" #"$
&&#" 7 # #"$
(&))& #"$
' $ )& #"$
)2 8 # * $ $+
S. 555 4477 555 4424
Erfisdrykkjur