Morgunblaðið - 15.08.2004, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 15. ÁGÚST 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Kveðja, Solla og kis-
ur. Þannig var undir-
skriftin á jólakortum
frá frænku minni og
skólasystur, Sólveigu
Guðmundsdóttur. Við frænkurnar
kynntumst sem unglingar, vorum
báðar keppendur fyrir HSK á lands-
móti UMFÍ að Eiðum 1968, hún í
sundi, ég í frjálsum íþróttum. Þá
voru samgöngurnar með öðru móti
en nú. Frá Suðurlandi tók það tvo
daga að aka í rútu norðurleiðina til
Egilsstaða, vera þrjá daga á mótinu
og tvo daga heim. Þetta var góður
tími fyrir frænkur að kynnast.
Veturinn 1969 til 1970 vorum við
Solla í Húsmæðraskólanum á Laug-
arvatni ásamt 50 öðrum námsmeyj-
um. Hópnum var skipt upp í flokka
og lentum við Solla saman í C-flokki.
Þannig lærðum við saman prjóna-
skap, útsaum og vélsaum eina vik-
una, eldamennsku, þjónustu og
bakstur aðra vikuna og hreingern-
ingu og þrif þá þriðju. Við Sólveig
kynntumst vel þennan vetur. Hún
var mjög samviskusöm við öll verk-
efni sem okkur voru falin og gerði
það vel sem hún átti að gera. Ég man
að henni leiddist útsaumur alveg
sérstaklega mikið, en eitt af skyldu-
verkum okkar var að sauma einn 12
manna dúk. Sólveig valdi sér munst-
ur sem ekki átti að vera mjög sein-
legt, en þar sem áhugi hennar var
meiri fyrir því að skella sér í sund-
laugina og synda nokkur þúsund
metra en að sitja yfir saumaskapn-
um, dróst það á langinn að dúkurinn
kláraðist. Síðustu næturnar áður en
við áttum að skila verkum okkar,
vakti Sólveig tímunum saman og ég
man að hún tautaði mikið um það
hvað það væri fáránlegt að þvinga
fólk til að sauma út í svona stórt
stykki, sem hún hafði lofað okkur að
hún myndi aldrei sýna nokkrum
manni. Auðvitað lauk hún sínu
stykki eins og öðru sem henni var
ætlað að gera.
Eftir dvölina í Húsó lágu leiðir
okkar sjaldnar saman, þó höfum við
skólasysturnar alltaf hist á fimm ára
fresti og var Solla ævinlega mætt.
Fyrir fjórum árum fórum við skóla-
systurnar í skemmtiferð um Árnes-
þing og var Sólveig með í för, glöð og
kankvís eins og ævinlega. Þá komst
ég að því að hún átti vin sem Halldór
heitir og var hún mjög glaðleg yfir
þeirri frásögn.
Sólveig var mikil íþróttakona alla
SÓLVEIG
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Sólveig Guð-mundsdóttir
fæddist á Selfossi 24.
apríl 1950. Hún and-
aðist á Landspítalan-
um við Hringbraut
fimmtudaginn 8. júlí
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Fossvogskirkju
20. júlí.
tíð, synti mikið og á
seinni árum vann hún
til verðlauna í keiluspili.
Henni var mjög annt
um fjölskyldu sína,
sinnti starfi sínu af
áhuga og alúð, en kis-
urnar voru einnig sér-
stakt áhugamál hennar.
Við frændfólkið í
Vorsabæjarleggnum
munum sakna góðrar
frænku og skólasyst-
urnar frá Laugarvatni
berum tár á hvarmi.
Unnur
Stefánsdóttir.
Með þessum línum kveðjum við
góða vinkonu og keppniskonu fram í
fingurgóma en Solla hefur leikið
keilu allt frá stofnun hennar hér á
landi 1985. Hún hefur leikið fyrir
hönd síns lands í mjög mörgum
keppnum og verið reyndasta konan í
þeim efnum.
Ekki hefur staðið á hennar aðstoð
með hvað það sem þurfti að gera eins
og að sjá um að þvo landsliðsbúninga
og eitt sinn tók kvennalandsliðið sig
til og saumaði á sig pils með tilsögn
Sollu. Henni þótti ekki gott að vera í
pilsi en lét sig þó hafa það fyrir liðið.
Margar minningar eigum við frá
ótalmörgum mótum og félagssam-
komum þar sem Sollu verður nú sárt
saknað. Keilusamband Íslands sér
nú á eftir einum af sínum fremsta
leikmanni.
Elsku Dóri og aðrir aðstandendur,
megi Guð styrkja ykkur.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hvíl þú í friði.
Keilusamband Íslands.
Að kveðja Sollu er mjög erfitt.
Eftir standa ótal minningar um
þessa frábæru konu sem átti sér
engan líka.
Ég kynntist henni í gegnum keil-
una og með okkur þróuðust sterk
vináttubönd.
Ótalmargar landsliðsferðir fórum
við í saman, í síðustu landsliðsferð
vantaði óneitanlega Sollu til að full-
komna þá ferð. Þegar ég flutti í
Grafarvoginn 1992 var ákveðið af
heimilisfólkinu að fá sér kött, og það
kom ekki annað til greina en að leita
til Sollu um að útvega hann. Ekki
stóð á því hjá henni og valdi hún
hana Brendu okkar sem enn er hjá
okkur úr hópi margra kettlinga og
sagði við mig að þessi væri bestur.
Hún þekkti sínar kisur og hefur átt
þær margar um dagana en Rellir,
elsti köttur sem ég hef kynnst, dó í
fyrra, þá 21 árs, hann var henni mjög
kær.
Solla og ég höfum spilað saman í
liði í mörg ár og hefur okkur gengið
mjög vel enda var hún framúrskar-
andi keilari, hún stundaði okkar
íþrótt mest allra keilara og uppskar
samkvæmt því. Það var mikil gleði
þegar tveir vinir okkar opinberuðu
trúlofun sína á gamlársdag árið 2000
en hjá Dóra átti Solla bæði góðan vin
og keilufélaga.
Gamlárskvöld og nýársnótt verða
ekki söm nú þegar hún mætir ekki.
Veikindi Sollu gerðu vart við sig
fyrirvaralaust fyrir rétt rúmu ári en
þá vorum við að spila til úrslita um
Íslandsmeistaratitil, hún fór til
læknis sem tappaði vatni úr lung-
unum á henni en um kvöldið var hún
mætt til að spila og lét ekkert stoppa
sig, svona var Solla, hún vildi ekki
láta sitt eftir liggja og lagði meira á
sig en nokkur annar sem ég þekki.
Veikindi Sollu sýndu hvað hún átti
marga vini því á hverjum degi var
fullt út úr dyrum á sjúkrastofunni
hjá henni og þurftu menn að skrá sig
inn og út í gestabókina hennar.
En því miður tók sjúkdómurinn
sig upp aftur í vetur og hefur nú lagt
enn eitt stórmennið að velli. Ég kveð
hana með þessum línum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Dóri og allir þeir ættingjar
og vinir sem syrgja nú góða konu.
Megi Guð styrkja okkur á þessari
stundu.
Theódóra Ólafsdóttir
(Dóra) og fjölskylda.
Sólveig Guðmundsdóttir þroska-
þjálfi kvaddi þennan heim á hásumri
langt um aldur fram. Leiðir okkar
lágu fyrst saman fyrir um 30 árum
þegar vinnuheimilið Bjarkarás tók
að sér að vinna fyrir Umferðarráð og
umferðarskólann Unga vegfarend-
ur. Solla eins og hún var oftast kölluð
hafði umsjón með þessu verki frá
byrjun eða þar til hún varð að hætta
störfum vegna veikinda á þessu ári.
Öll samskipti við Sollu voru eins
og best verður á kosið. Allt stóð eins
og stafur á bók sem hún tók að sér.
Vegna starfs mín kom ég oft í Bjark-
arás og sá hve gott samband var á
milli Sollu og skjólstæðinga hennar,
barna og ungmenna sem sem vinna í
Bjarkarási. Léttur andi og glaðvær
einkenndi vinnustaðinn þar sem
Solla réð ríkjum. Unga fólkið sem
þar vann var allt eins og börnin
hennar og hún bar mikla umhyggju
fyrir þeim. Missir þeirra og sam-
starfsfólksins í Bjarkarási er mikill.
Solla sótti Laugarnar í Laugar-
dalnum daglega. Það var segin saga
að ef ég fór í sund seinni part dags
var Solla þar, annað hvort að synda
eða í heita pottinum. Solla var
íþróttakona og vann ýmis afrek á
sviði íþrótta. Aðrir geta betur en ég
sagt frá þeim afrekum. Við mig
ræddi hún hin síðari ár aðallega um
keiluíþróttina sem hún stundaði af
kappi. Hún sagði mér oft frá keppn-
isferðum sínum í keilu bæði innan
lands og utan.
Þegar ég hitti hana síðast í sundi í
febrúarmánuði s.l. fannst mér hún
vongóð um bata, þó hún vissi að full-
komin lækning fengist ekki. En það
fór á annan veg, þegar ég kom til
landsins eftir nokkurra mánaða úti-
vist frétti ég að Solla væri látin.
Það er með virðingu og söknuði
sem ég kveð Sólveigu Guðmunds-
dóttur og þakka henni fyrir sam-
starfið. Eiginmanni hennar, systkin-
um og öllum í Bjarkarási votta ég
mína dýpstu samúð. Blessuð sé
minning hennar.
Margrét Sæmundsdóttir.
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
Elskulegur faðir minn, afi og bróðir,
BJARNI ÁGÚSTSSON,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 16. ágúst kl. 15.00.
Bryndís Bjarnadóttir,
Melkorka Sóley Glúmsdóttir,
Kristján Ágústsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SÍMONÍA ÁSGEIRSDÓTTIR,
Engjavegi 7,
Ísafirði,
áður Neðri Tungu,
verður jarðsungin frá Ísafjarðarkirkju mánu-
daginn 16. ágúst kl. 14.00.
Ágústa Benediktsdóttir, Bjarni L. Gestsson,
Laufey Benediktsdóttir,
Sigurborg Benediktsdóttir, Jónas Björnsson,
ömmubörn og langömmubörn.
Þökkum innilega samúð og vináttu við andlát
og útför elskulegs sonar okkar og bróður,
DAVÍÐS ARNAR ÞORSTEINSSONAR,
Fosshóli,
Vesturárdal,
V-Húnavatnssýslu.
Ásta Sveinsdóttir, Þorsteinn Baldur Helgason,
Jóhannes Gunnar Þorsteinsson,
Katha Aþena Guðný Þorsteinsdóttir.
Ástkær eiginkona mín,
HANSÍNA JÓNSDÓTTIR,
Fellsmúla 11,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mánu-
daginn 16. ágúst kl. 15.00.
Ragnar Örn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
RAGNHEIÐUR GUNNHILDUR
STEFÁNSDÓTTIR,
lést sunnudaginn 8. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug.
Garðar Haukur Reynisson,
Herdís Guðrún Reynisdóttir, Runólfur Björn Gíslason,
Stefanía Björk Reynisdóttir, Jóhann Berg Þorgeirsson,
Hörður Reynisson, Birgitta Sævarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓNAS GUÐMUNDSSON,
Hrafnistu í Reykjavík,
áður Freyvangi 10, Hellu,
sem lést mánudaginn 9. ágúst, verður
jarðsunginn frá Áskirkju í Reykjavík miðviku-
daginn 18. ágúst kl. 13.30.
Katrín Jónasdóttir,
Fannar Jónasson, Hrafnhildur Kristjánsdóttir,
Birkir Snær Fannarsson,
Kara Borg Fannarsdóttir,
Rakel Hrund Fannarsdóttir.