Morgunblaðið - 15.08.2004, Blaðsíða 53
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. ÁGÚST 2004 53
Kvikmyndir.com
Ó.H.T Rás2
DV
HL Mbl
KRINGLAN
Sýnd kl. 12, 2 og 4. Ísl tal.
Hasarævintýramynd ársins sem
enginn má missa af. Með hinni heitu
Keira Knightley úr “Pirates of the
Caribbean” og “Love Actually”
FRÁ FRAMLEIÐANDANUM
JERRY BRUCKHEIMER
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 2, 4, 6 og 8. Ísl. tal.
„Það má semsagt vel mæla með
Artúri konungi sem hressilegri
ævintýrastríðsmynd“
HJ MBL
t l l
rt ri i r il ri
i t r trí
SV.MBL
Kvikmyndir.is
Allt er vænt
sem vel er grænt.
KD. Fréttablaðið.
H.K.H.
kvikmyndir.com
DV
45.000 gestir
Ó.H.T. Rás 2
EINNIG SÝND Í LÚXUS VIP KL. 2 OG 5.30.
45.000 gestir Frábær fersk rómantísk gamanmynd
með hinum „sexí“ Olsen tvíburum og
pabbanum úr American Pie myndunum.
Myndin skartar úrvalsliði leikara, þeim Joaquin Phoenix, Adrien
Brody, William Hurt, Sigourney Weaver, og Brendan Gleeson.
Þær eiga aðeins
eitt
sameiginlegt
þær líta
nákvæmlega
eins út
i i
i
i i l
lí
l
i
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 2, 4, 6, 8 og 10.
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 2, 4 og 6. Ísl tal. / kl. 1,45, 8 og 10. Enskt tal.
AKUREYRI
Sýnd kl. 8. B.i. 14.
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 8 og 10.30. B.i. 14 ára.
KRINGLAN
Sýnd kl. 12, 2, 4, 6 og 8.
Frá leikstjóra „The Sixth Sense“, „Unbreakable“ og
„Signs“ kemur kvikmyndaupplifun ársins.
AKUREYRI
Kl. 8 og 10. B.i. 14.
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 2. Ísl. tal. Sýnd kl. 5.30 og 10. enskt tal.
G.E.
Ísland í bítið/Stöð 2
Kvikmyndir.com S.K., Skonrokk
„Þetta er mynd sem
fékk mig til að hugsa“
SS Fréttablaðið
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 10.15. B.i. 14.
Frumsýning
Walt Disney hefur hér
framleitt algjöra
teiknimynda grínsprengju.
Húmorinn er svo glerfínn að
bæði krakkarnir og
fullorðna fólkið eiga eftir að
skemmta sér konunglega.
MEÐ ÍSLENSKU TALI
Frumsýning
Walt Disney hefur hér
framleitt algjöra
teiknimynda grínsprengju.
Húmorinn er svo glerfínn að
bæði krakkarnir og
fullorðna fólkið eiga eftir að
skemmta sér konunglega.
MEÐ ÍSLENSKU TALI
KRINGLAN
kl. 12, 2, 4 og 6. Ísl. tal.
AKUREYRI
Sýnd kl. 2, 4 og 6. Ísl tal.
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 2, 4 og 6. Ísl tal.
Myndin skartar úrvalsliði leikara, þeim Joaquin Phoenix, Adrien
Brody, William Hurt, Sigourney Weaver, og Brendan Gleeson.
Ítölsk stjórnvöld ætlaað veita bandaríska
kvikmyndaleikaranum
Robert De Niro ítalskan
heiðursríkisborgararétt,
á kvikmyndahátíðinni í
Feneyjum, þrátt fyrir
andstöðu ítalsk-
bandarískra samtaka sem
segja að leikarinn eigi
sinn þátt í að sverta
ímynd Ítala með því að
leika ítalskættaða glæpa-
menn í mörgum kvik-
myndum.
Samtök, sem kalla
sig Syni Ítalíu í Amer-
íku, skrifuðu í vikunni
bréf til Silvios Berl-
usconis forsætisráð-
herra og hvöttu hann
til að hætta við að veita
De Niro þennan heiður
Föðurafi og amma
De Niros fæddust á
Ítalíu.
Áður hefur verið getið um þaðá þessum stað hvernig nýtónlist í dag felur oftar enekki í sér sterk svipbrigði
gamallar, hvernig ungir tónlist-
armenn sækja sér innblástur í fortíð-
ina, ekki endilega í stakar hljóm-
sveitir eða lagasmiði, heldur frekar í
stemningu, hljóðfæranotkun eða
hljóm. Gott dæmi um þetta er gæða-
sveitin Interpol sem minnir um
margt á fyrstu Madchester-árin,
einnig má nefna aðra framúrskar-
andi sveit Delorean sem sver sig í
sömu ætt, og svo þá sem er tilefni
þessa pistils, kanadíska tríóið Junior
Boys, sem mikið er rætt um á tónlist-
arsíðum um þessar mundir.
Junior Boys er kanadísk hljóm-
sveit og höfuðpaur hennar Jeremy
Greenspan, en aðrir í sveitinni eru
Matt Didemus og Johnny Dark.
Greenspan semur obba laganna og
syngur.
Löngu áður en þeir félagar voru
farnir að gefa út mátti lesa lofgjörðir
um þá víða og alsiða að rekast á nafn-
ið í tónlistarspjalli. Margur var því
farinn að kvíða því að þegar loksins
birtist plata myndi hún ekki standa
undir væntingum, en því var öðru
nær; fyrstu smáskífurnar, Birthday
og High come down, voru fram-
úrskarandi skemmtilega naum-
hyggjulegt house sem minnir ekki
svo lítið á stemninguna í Bretlandi
um miðjan níunda áratuginn, enda
nefna margir Talk Talk sem við-
miðun þegar sveitinni er lýst (sú
samlíking er reyndar út í hött, en það
er annað mál).
Eins og þeir Junior Boys-félagar
lýsa þessu sjálfir eru þeir ekki að
stæla tónlistarmenn, stefnur eða
strauma fyrri tíma, slíkt verði alltaf
hallærislegt, en þeir líti frekar til
þess er menn voru að feta sig áfram í
að spila tónlist algerlega á hljóð-
gervla, búa til popptónlist sem hljóm-
aði eins og hún væri gervipopp.
Kannski er tónlistinni lýst best svo
að hún sé nútímaleg danstónlist í
mjúkum umbúðum, rómantísk og
siðfáguð í samburði við þá músík sem
menn helst eru að fást við í Bretlandi
í dag (gabba og grime). Það er svo í
takt við annað að textarnir eru
sprottnir úr óhamingju og örvænt-
ingu og býsna þunglyndislegir á köfl-
um.
Fyrsta smáskífan, Birthday, kom
út á síðasta ári hjá breska smáfyr-
irtækinu KIN og fékk fína dóma;
meðal annars þau frægu orð að Jun-
ior Boys væri besta hljómsveit sem
enginn hefði heyrt í, enda plötunar
með litla sem enga dreifingu og
reyndar varla hægt að ná í nokkuð
með sveitinni nema sækja það á Net-
ið. Önnur smáskífan kom svo út
skömmu á undan stóru plötunni og
heitir High Come Down. Það segir
sitt um í hvaða metum sveitin er að á
smáskífunum hafa ekki ómerkari
menn en Dan „Manitoba“ Snaith og
Christian Fennesz farið höndum um
lög. Fyrsta breiðskífa þeirra félaga,
sú ágæta plata Last Exit, var tekin
upp á tveimur árum og var svo gefin
út fyrir rúmum mánuði af Domino-
útgáfunni (12 tónar).
Eins og getið er stýrir Jeremy
Greenspan Junior Boys og hann hef-
ur ákveðnar skoðanir á því hvert
hann vill stefna með hljómsveitina,
sigla milli framúrstefnu og popp-
tónlistar, enda segir hann að popp al-
mennt sé ekki nógu framúrstefnulegt
og framúrstefnan ekki nógu poppuð.
Hann segir að hljómsveitin sé í raun
ekki eiginleg hljómsveit, heldur hafi
hann unnið með þeim Didemus og
Dark hvorum í sínu lagi, en megnið
hafi hann samið einn, þó hann kunni
annars betur við samstarf en að iðja
einn. Þeir Greenspan og Dark voru
saman í hljómsveit fyrir löngu og
voru búnir að dæla frá sér prufuupp-
tökum árum saman án þess að fá
nein viðbrögð af viti. Þeir gáfust upp
á öllu saman á endanum og Dark fór
að fást við annað Á endanum tók eitt
fyrirtæki við sér, KIN, og bað
Greenspan, sem þá var einn eftir í
hljómsveitinni, um að senda fleiri lög.
Hann kallaði í upptökustjórann Matt
Didemus og byrjaði að vinna að plötu
sem varð svo áðurnefnd Last Exit.
„Það má því segja að við séum upp-
tökustjórar sem settu saman plötu í
tölvu og þurfa nú að þykjast vera
hljómsveit.“
Tónlist á sunnudegi
Árni Matthíasson
Meðal nýrra hljómsveita sem sækja andblæ aftur í
tímann er kanadíska tríóið Junior Boys.
Poppuð
framúrstefna