Morgunblaðið - 11.02.2005, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 11. FEBRÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Fræ í frosti sefur,
fönnin ei grandar því.
Drottins vald á vori
vekur það upp á ný.
Elska hans gefur
öllu líf og skjól.
Guðs míns kærleiks kraftur,
kom þú og ver mín sól.
(Sigurbjörn Einarsson.)
Horfin er á braut tengdamóðir
mín Júlía Valsteinsdóttir og komið
að hinni erfiðu kveðjustund. Er hún
alltaf erfið hvernig sem hana ber að.
Ég kynntist Júlíu fyrir rúmum 25
árum er ég og sonur hennar Bjartur
rugluðum saman reitum. Ég var ung
með tvö börn þriggja og sex ára og
gekk sonur hennar þeim í föður stað.
Ég fór að vinna á sama vinnustað og
hún og man ég sérstaklega að hún
var alltaf að vinna hvort sem það var
heima eða að heiman, við saumaskap
eða að prjóna dúka og fleira. Henni
var margt til lista lagt svo sem vöfflu-
og formkökubakstur. Fyrir ein jólin
fór ég að sauma jólakjóla á Telmu og
Júlíu. Réðst ég ekki á garðinn þar
sem hann var lægstur. Kjólarnir
voru með þremur krögum, rykktu
pilsi og pífum. Ég var að falla á tíma,
jólin voru að bresta á og kjólarnir
ekki tilbúnir. Þá var gott að eiga þig
að, þú kláraðir fyrir mig annan kjól-
inn sem ég var búin að hálfsauma og
jólakjólarnir voru tilbúnir á réttum
tíma.
Þið Valdi voruð samheldin hjón.
Hans var sárt saknað er hann féll frá
á besta aldri. Það fór ekki framhjá
manni söknuður þinn við fráfall hans.
Mér fannst þið innilega samheldin
hjón og tókst ykkur vel, að halda ut-
anum börn ykkar og fjölskyldur.
Einstaka stundir gættuð þið barna
okkar og mátt þú eiga þökk fyrir það.
Elsku Júlía. Við vorum ekki alltaf
sammála en samt held ég að okkur
hafi samið ágætlega og fannst mér
erfitt að sjá heilsu þinni hraka. En þó
þú værir orðin heilsulaus tókst þú vel
eftir að ég var veik á tímabili og þú
spurðir mig einn daginn, af hverju ég
væri alltaf með húfu. Ég sagði þér
það og það leyndi sér ekki að þú
fylgdist vel með mér. Það leyndi sér
ekki hvað þú varst söngelsk. Þegar
þú varst komin á Sólvang söngst þú
mikið. Gaman var að sjá hvað geisl-
aði af þér og starfsfólkið talaði um
hvað þú værir geðgóð. Líf þitt var
ekki alltaf dans á rósum. Þú varst
dugnaðarforkur og þegar heilsan bil-
aði hjá Valda vannst þú bara meira.
Þar sýndir þú þitt stolt ef eitthvað
bjátaði á, var bara bætt við snúning.
Þannig varst þú. Þegar við Bjartur
áttum fyrsta barnið saman 28. júlí
1981, varst þú snögg að láta okkur
vita að við þyrftum ekki að skíra í
höfuðið á þér, en okkur fannst ekki
annað koma til greina og vorum við
ánægð með það.
Ýmsar minningar á ég um þig og
Valda og þar má telja ferðalag um
Vestfirði þegar þið heimsóttuð okkur
á Ísafjörð og enn aðra geymi ég í
hjarta mér en set ekki á blað. Mér
fannst ekki auðvelt að fara með þig á
Sólvang, en það tókum við Helga að
okkur 31. desember 2000. Ég þakka
starfsfólki Sólvangs innilega fyrir
góða ummönnun sem þau veittu þér
til síðasta dags. Megi þau eiga þökk
fyrir allt og allt.
Ég votta börnum þínum barna-
börnum og barnabarnabörnum,
systkinum og öðrum aðstandendum
mína dýpstu samúð.
„Eftir dimma nótt kemur bjartur
dagur.“
Sveinsína Björg Jónsdóttir.
JÓNA JÚLÍA
VALSTEINSDÓTTIR
✝ Jóna Júlía Val-steinsdóttir
fæddist á Ytra-
Krossanesi í Glæsi-
bæjarhreppi við Ak-
ureyri 28. júlí 1920.
Hún lést á Hjúkrun-
arheimilinu Sólvangi
í Hafnarfirði 29. jan-
úar síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Hafnarfjarð-
arkirkju 8. febrúar.
Elsku amma.
Mig langar að þakka
þér fyrir allar þær
stundir sem ég hef átt
með þér og voru þær
margar. Þegar ég
hugsa aftur til þess
þegar ég var krakki þá
fannst mér ekkert jafn
spennandi og að koma í
heimsókn til þín og það
gerði ég oft. Ég sat í
eldhúsinu og lagði kap-
al á spilin þín á meðan
þú bakaðir þínar frægu
vöfflur. Þú varst alltaf
jafn hissa þegar við
spurðum hvort við mættum fá ís á
vöfflurnar en alltaf fengum við það.
Ég mun alltaf hugsa til þín þegar ég
fæ mér vöfflur. Það er ótrúlegt
hversu mikið maður getur saknað
litlu atriðanna í lífi sínu.
Einu mun ég aldrei gleyma og það
er brosið þitt, elsku amma. Ég man
ekki eftir þér án þess að þú værir
brosandi og það get ég sagt þér að
brosið þitt var mjög smitandi. Þú
varst alltaf svo blíð og góð við mig.
Það var ekki hægt annað en að elska
þig. Ég á eftir að sakna þín svo mikið,
elsku amma mín.
Ég er mjög þakklát fyrir að hafa
fæðst á afmælisdegi þínum og fyrir
að foreldrar mínir skuli hafa skírt
mig í höfuðið á þér. Ég vonast til að
þegar þar að kemur verði ég eins frá-
bær amma og þú varst. Þó svo heilsu
þinni hafi verið farið að hraka bjóst
maður við að hafa þig lengur hjá okk-
ur. Það er alltaf jafn erfitt þegar það
kemur að þessari stund að kveðja
ástvin.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson.)
Ég votta börnum ömmu, systkin-
um hennar og fjölskyldum innilega
samúð. Hvíldu í friði elsku amma. Ég
mun sakna þín.
Jóna Júlía Sigurbjartsdóttir.
Elsku Júlla amma. Ég kveð þið
með söknuði og þökk í hjarta.
Það var alltaf svo gott að koma við
hjá þér á Hverfisgötunni, það var yf-
irleitt fjölmennt í litla eldhúsinu þínu
og ósjaldan bauðstu upp á vöfflur
með kaffinu. Svo þegar krakkarnir
mínir tóku það upp hjá sér að heim-
sækja þig og höfðu vini sína með þá
sögðu þau stolt að hér ætti vöfflu-
amma heima. Ég man líka þegar ég
var lítil og átti margar góðar stundir
þar sem þú sast og kenndir mér fullt
af spilaköplum. Elsku amma, takk
fyrir allt og hvíldu í friði.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Kveðja,
Júlía Henningsdóttir.
Hjarta yðar skelfist ekki.
Trúið á Guð og trúið á mig.
Frið læt ég yður eftir,
minn frið gef ég yður.
(Jóhannes 14:1 og 27.)
Elsku amma mín, núna ertu farin á
annan stað þar sem þér líður örugg-
lega miklu betur. Ég kom oft til þín á
Hverfisgötuna þegar ég var lítil þar
sem þú bjóst í mörg, mörg ár. Þú
bauðst okkur alltaf upp á einhverjar
kræsingar, það var oft margt um
manninn hjá þér. Á meðan þið full-
orðna fólkið sátuð inni að tala saman
lékum við krakkarnir okkur oft út í
garði. Svo fluttir þú á Álfaskeiðið
þegar þú varst eldri og öll börnin
flutt út. Ég man vel eftir því þegar ég
var lítil að ég kom oft í heimsókn til
þín á Álfaskeiðið og Hverfisgötuna
og við settumst við eldhúsborðið og
byrjuðum að spila, það var oftast ol-
sen olsen og veiðimaður. Þú varst
mikið fyrir að leggja kapal og spila
og gerðir það oft á meðan þú gast.
Þegar ég var í Hvaleyrarskóla mætt-
um við í íþróttir upp í Kaplakrika.
Þegar við þurftum að fara í útihlaup
og hlaupa stóran hring um hverfið
kom ég oft við hjá þér í leiðinni, þú
bauðst okkur stelpunum inn og gafst
okkur kók og meðlæti, það var alltaf
voða gott. Áður en þú fluttir upp á
Sólvang bjóstu hjá okkur fjölskyld-
unni á Tjarnarbrautinni í nokkrar
vikur, við hugsuðum vel um þig og
þér líkaði það bara ágætlega, held
ég. Á þessum tíma varstu byrjuð að
missa heilsu og sagðir oft eitthvað
vitlaust. Þá byrjaðir þú að hlæja og
allir með. Á gamlársdag fórst þú til
Guðmundar og fjölskyldu í mat áður
en þú fluttir á Sólvang, það var erfitt
fyrir alla en þar bjóstu síðustu fjögur
árin. Starfsfólk á 4. hæð á Sólvangi
hugsaði ávallt vel um þig eins og alla
þar. Núna um jólin varstu heima hjá
okkur fjölskyldunni á aðfangadag,
það var frábært og ég er ekkert smá
þakklát fyrir það. Ég held að þú hafir
notið þess vel. Mér fannst æðislegt
þegar þú byrjaðir að syngja með
jólalögunum við matarborðið, þú
fékkst konfekt og kaffi eftir matinn
og borðaðir það með góðri lyst.
Seinna um kvöldið kom Guðmundur
og fjölskyldan í heimsókn og ég tók
myndir af barnabörnunum og þér og
svo strákunum þínum og tengda-
dætrum. Þegar ég kíkti til þín núna
um daginn sagði kona sem vinnur á
Sólvangi okkur að Karlakórinn
Þrestir hefði komið deginum áður að
syngja fyrir ykkur frammi á gangi,
hún sagði að þú hefðir reist þig og
byrjað að syngja með. Þú gast nán-
ast alltaf sungið, sama hvernig
ástandi þú varst í. Rúmri viku áður
en þú fórst varstu mikið veik, eins og
margt af fólkinu á Sólvangi, en eftir
erfið veikindi fékkstu að kveðja okk-
ur á laugardaginn 29. janúar. Ég
ætla að vona að þú, elsku amma mín,
hafir það gott hjá afa og þið sitjið
núna með kaffibolla að ræða gömlu
tímana.
Við biðjum þess í dag og á kom-
andi dögum að þú megir finna líkn og
huggun hjá kærleiksríkum Guði.
Ég vil votta Henning, Birnu, Val-
dísi, pabba, Guðmundi og fjölskyld-
um og öllum vinum og ættingjum
mína dýpstu samúð. Ég elska þig,
amma mín. Þitt barnabarn
Telma Dögg Sigurbjartsdóttir.
Elsku amma.
Nú er komið að kveðjustund við
þig amma mín.
Tíminn líður víst frekar hratt, það
eru núna liðin 20 ár síðan við kvödd-
um afa saman.
Hann afi er örugglega búinn að
bíða eftir þér og hefur eytt mörgum
stundum í nærveru þinni.
En nú eruð þið saman á ný.
Mér finnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálfbjarga, því er verr.
Ef værir þú hjá mér vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson.)
Ég þakka innilega fyrir þau 30 ár
með þér og 10 ár með afa.
Ástarkveðja til þín og afa,
Þorvaldur.
Ástkæra amma.
Við viljum tileinka þér þetta ljóð,
og vonum að þú hvílir í friði og ró.
Þú hafðir fagnað með gróandi grösum
og grátið hvert blóm, sem dó.
Og þér hafði lærzt að hlusta unz hjarta
í hverjum steini sló.
Og hvernig sem syrti, í sálu þinni
lék sumarið öll sín ljóð,
og þér fannst vorið þitt vera svo fagurt
og veröldin ljúf og góð.
Og dagurinn leið í djúpið vestur,
og Dauðinn kom inn til þín.
Þú lokaðir augunum – andartak
sem ofbirta glepti þér sýn.
Og um varir þér brá fyrir brosi þeirra,
sem bíða í myrkrinu og þrá
daginn, – og sólina allt í einu
í austrinu rísa sjá.
Hann tók þig í fang sér og himnarnir hófu
í hjarta þér fagnandi söng.
Og sólkerfi daganna svifu þar
um sál þína í tónanna þröng.
En þú varst sem barnið, er beygir kné
til bænar í fyrsta sinn.
Það á engin orð nógu auðmjúkt til,
en andvarpar: Faðir minn !
(Tómas Guðmundsson.)
Kær kveðja,
Þóra Dröfn og Jakob Darri.
Elsku amma.
Með söknuði og trega í hjarta
kveðjum við þig Júlla amma hinsta
sinni á þessari lífsleið. Frá barns-
aldri voru tengsl okkar bræðranna
við ykkur afa mjög sterk og á upp-
vaxtarárunum dvöldumst við saman
löngum stundum. Umhyggja ykkar,
ástúð og atferli var einstakt. Börn
ykkar og fjölskyldur þeirra voru
ykkar auður og nýir fjölskyldumeð-
limir komu sem sólargeislar inn í líf
ykkar. Við söknum þín sárt amma en
vitum að Þorvaldur afi og aðrir ætt-
ingjar taka höfðinglega á móti þér
eftir áratuga langan aðskilnað.
Margt er það og margt er það
sem minningarnar vekur,
og þær eru það eina
sem enginn frá mér tekur.
(Davíð Stefánsson.)
Megi Guð blessa minningu ykkar.
Ásmundur Þór og
Steinar Valur.
Elsku amma Júlla.
Nú hefur þú kvatt okkur um sinn.
Þú snertir hjörtu margra á lífsleið
þinni og minning þín verður ávallt í
hugum okkar. Hjá þér leið okkur öll-
um vel og viljum við þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar sem við áttum
saman.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem.)
Nú ertu loksins komin til afa og
það hafa eflaust orðið með ykkur
fagnaðarfundir. Með söknuði í hjarta
kveð ég þig og bið að heilsa afa.
Hörður Páll.
Elsku vöffluamma.
Það var alltaf svo gaman að fá að
heimsækja þig á Hverfisgötuna. Til
„ömmáhverfó“. Þar var garðurinn
eins og risastórt ævintýraland með
verkfæraskúr í einu horninu sem
gegndi ávallt hlutverki kastala eða
hafnar í ýmsum leikjum. Svo var allt-
af kallað á okkur inn í vöfflur. Maður
fékk alltaf vöfflur hjá vöffluömmu.
Við systkinin héldum nú fyrir okkur
þeim kenningum um að þú hlytir að
vera göldrótt af því að þú gast bara
hent einhverju í skál og út úr því
komu heimsins bestu vöfflur. Mig
langar svo að tala um allar góðu
minningarnar sem ég á af heimsókn-
unum á Hverfisgötuna en ég held að
þær séu best geymdar hjá mér og
þér óhreyfðar. Ég vil, elsku amma,
að því vitir hvað mér þótti óendalega
vænt um þig og mér þykir mjög leið-
inlegt að hafa aldrei sagt það við þig.
En vonadi fannst þú það og finnur
það þar sem þú ert núna. Faðmaðu
Þorvald afa frá mér og skilaðu kærri
kveðju.
Takk fyrir allt, elsku Júlla amma,
og ég vona að nú fáir þú þá hvíld og
ró sem þú átt skilið.
Kveðja
Henný.
Nú er komið að leiðarlokum hjá
þér, amma mín. Eftir að þú ert farin
sitjum við eftir með allar góðu minn-
ingarnar. Það var alltaf svo gott að
koma til þín á Hverfisgötuna. Þú
varst oft nýbúin að baka vöfflur eða
formkökur eða þá að við börnin vor-
um send í Snorrabakarí að kaupa
eitthvað gott brauð með kaffinu. Ég
minnist þín þar sem þú sast í eldhús-
inu og lagðir kapal.
Á aðfangadagskvöld fórum við
alltaf til þín um níuleytið í heitt
súkkulaði og kökur. Þá söfnuðust all-
ir saman heima hjá þér og nutu þess
að vera saman.
Á 17. júní var alltaf eitthvað gott á
boðstólum hjá þér. Við börnin gátum
farið á skemmtidagskrána niður í bæ
en vissum alltaf af ömmu heima þar
sem var alltaf opið hús og við velkom-
in. Alltaf varst þú jafn róleg. Aldrei
nein læti.
Börnin mín minnast þín sem lang-
ömmu sem gott var að koma til. Allt-
af átti hún gos í ísskápnum og gott
kex með því.
Eftir að þú fórst á Sólvang var
gaman að koma til þín þótt heim-
sóknirnar hafi verið alltof fáar. Þú
varst alltaf svo glöð þegar við kom-
um í heimsókn til þín. Eftir að þú
veiktist svona mikið fór ég nokkur
skipti til þín og sat smá stund hjá
þér.
Það var einhver friður og ró yfir
þér þó þú værir svona mikið veik. Ég
þakka þér fyrir allan kærleika þinn
og hlýju og minnist þín sem duglegr-
ar og rólegrar konu sem hugsaðir
meira um alla aðra en þig sjálfa.
Takk fyrir allt og hvíldu í friði. Guð
blessi minningu þína.
Júlía þú varst alltaf svo hlý og góð
kona. Ég kynntist þér fyrst fyrir 17
árum þegar ég og Dísa komum í
heimsókn til þín. Þú tókst mér strax
vel og við urðum góðir vinir. Það var
stutt í brosið. Þegar ég hugsa til þín
fyllist ég söknuði en jafnframt þakk-
læti fyrir þær stundir sem við áttum
saman. Guð blessi þig. Hvíl þú í friði
Guðs.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Valdís, Sveinn,
Sigurður Jón,
Ólöf Birna og Sara Lind.
Elsku amma, með þessum fátæk-
legu orðum vil ég þakka þér margt,
en fyrst og fremst vil ég þakka þér
alla ástina og umhyggjuna sem þú
alltaf sýndir mér.
Í mínum huga átt þú þér tryggan
sess, og á þessari stundu er ekki
hægt annað en að láta hugann reika
til þess tímar er ég, sem unglingur,
fékk að búa hjá ykkur afa á Hverf-
isgötunni heilan vetur áður en ég
flutti til Svíþjóðar með mömmu og
pabba. Það var yndislegur tími og
eingöngu góðar minningar sem
koma upp í hugann þegar ég hugsa
til þess tíma.
Þegar maður hugsar til þín gerir
maður sér grein fyrir því hvað ver-
aldleg gæði skipta litlu máli í lífinu,
og að hafa átt þig að og fengið að
kynnast góðmennsku þinni og um-
hyggju er eitthvað sem ég mun búa
að alla mína tíð.
Elsku amma, þú ert núna komin á
góðan og fallegan stað og ég veit það
fyrir víst að hann afi fagnar komu
þinni til himna.
Söknuður er svo sannarlega rétta
orðið yfir það hvernig mér líður í
dag.
Elsku amma, takk fyrir allt.
Henning Freyr
Henningsson.
Sárt verður þín saknað,
elsku amma góð, þú á betri
stað hefur vaknað sæl glöð
og rjóð. Ég hef alltaf góða
minningu af þér, þú verður
alltaf hjá mér, hvort sem er í
anda eða myndaramma,
elsku vöffluamma. Kveðja
Vigfús.
HINSTA KVEÐJA