Réttur - 01.06.1948, Side 41

RÉTTUR
129
Það vantar ekki, að hann dáist að afrekum vélanna, — en
han spyr um kjör verkafólksins. „Dom“ Pedro segir í kvæð-
inu „Drottinsorðið“, er hann hefur séð stórbrotnar vélar
kolanámanna í Pennsylvaníu að verki:
„Undurmargt er hér að sjá!
Feginn þægi eg þeirra líki:
Þarfatæki í mínu ríki —
Sýnið mér nú hagi liinna,
liandanna sem þetta vinnal
Fólkið á valdi véla sinna."
Og því næst gefur Steplian lýsingúna á, hvað bíður fólksins,
ef auðmagnið nær þessum tökum á því. Hann leiðir konung
í „stóriðnaðar þrælaþorpin“. Fyrir hugskotssjónir hans líð-
ur þjóð Brasilíu eftir slíka meðferð:
„Úrkynjun og týndar sálir.
Bjáni í hverri barnakró,
bernskaður auðsins vöggu-galdri."
Stephan G. veit, að einmitt þessi spurning liggur fyrir ís-
landi um þessar mundir. Kvæðið er ort 1919, þegar „Fossa-
inálið“ er aðalþrætumál Alþingis. Hann veit, að íslandi eru
boðin sömu boð og Dom Pedro vissi, að Brasilíu stóðu opin:
„Fyrir afsal fríðindanna
falt er þar gullok stórvirkjanna."
Og liann lætur Dom Pedro svara fyrir sig:
„Dom l’edro úr djúpri þögn
draumasjóna vakti sögn:
„Aldrei verði í voru ríki
vinnumennskau yðrar líkil
í þvi hliði að engill stæði,
allra bæna lengst eg bæði,
landið mitt þeim voða verði,
væri í nauð — með brugðnu sverðil"
9