Réttur - 01.10.1950, Side 41

RÉTTUR
281
við og við. En það var sama hversu marga andstæðinga hann lét
myrða, alltaf varð útkoman verri og verri. Síðustu „kosningar"
fóru fram í ár, 30. maí 1950. Þá fækkaði stuðningsmönnum Syng-
man Rhee á þingi úr 81 í 49, en fulltrúum andstöðuflokkanna
fjölgaði úr 64 í 136!
Þrátt fyrir allt ofbeldið var Syngman Rhee kominn í algeran
minnihluta á þingi. En það var ekki skipt um stjórn. Stjórn Syng-
man Rhee sat kyrr eins og ekkert hefði i skorizt í skjóli Banda-
ríkjanna.
Ástæðan til þess að Bandaríkin reyndu nú ekki einu sinni að
halda við yfirskini lýðræðisins var hin fyrirhugaða styrjöld. Hefði
stjórn Syngman Rhee hrökklazt frá völdum, hefðu allar áætlanir
hans raskazt.
Hefðu Kórverjar fengið að vera í friði
Eins og rakið hefur verið bjó í Kóreu ein þjóð, skilin sundur af
tilviljunarkenndri línu. Norðan línunnar fór fram ör, friðsamleg
þróun til aukinnar velmegunar, sunnan hennar ríkti duglaus
ofbeldisstjórn. Jafnt í Norður- sem Suðurkóreu óskaði öll alþýða
eftir sameiningu landsins, eins og glöggt kom í ljós af leynilegu
kosningunum 1948 og „kosningum" Syngman Rhees í ár.
Þetta var ástand sem að sjálfsögðu gat ekki haldizt til lengdar
og ef þjóðin hefði fengið að vera í friði hlaut að koma til eining-
ar landsins. Öll andstaða Syngman Rhee hefði verið vonlaus, ef
ekki hefði komið til afskipta annarra aðila.
Þegar Kóreustríðið hófst var það borgarastyrjöld, átök innan
þjóðar, ekki milli þjóða. Ef Kórverjar hefðu sjálfir fengið að ráða
málum sínum hefðu þau verið auðleyst og heimsfriðurinn ekki
verið í neinni hættu. En þegar á öðrum degi breytti styrjöldin um
eðli með íhlutun Bandaríkjanna og síðar flestra fylgiríkja þeirra.
Hún breyttist í árásarstyrjöld Bandaríkjanna gegn kóresku þjóð-
inni. Sú íhlutun var sjálf forsenda þess að styrjöldin var hafin,
eins og áður hefur verið sannað ýtarlega.