Réttur - 01.07.1966, Blaðsíða 31

Réttur
231
Eftir níu mánaða réttarhöld 1965 var þessi fjöldamorðingi dæmd-
ur í fimm ára fangelsi. En réttlætið í Bonn lét ekki á sér standa —
dómurinn var talinn afplánaður með fangelsisverunni og jafngilti
það sýknun. Um leið og hann kom úr fangaklefanum var þessum
virðulega borgara af veglyndi veitt ríkislán til reksturs efnagerðar-
fyrirtækis í Korbach.
Brúna bókin bregður upp ólíkri mynd frá Þýzka alþýðulýðveld-
inu. Þar borga stríðsglæpirnir sig ekki né greiða götu í virðingar-
stöður. Þótt íbúatala lýðveldisins sé tæplega þriðjungur þess sem er
í Þýzka sambandslýðveldinu voru samt 16572 ákærðir þar fyrir
stríðsglæpi frá því í maí 1945 og þar til í desember 1964. Frá sama
tíma og fram í janúar 1964 var tala þeirra í Vesturþýzkalandi 12457.
Af 12807 stríðsglæpamönnum sem dæmdir voru í alþýðulýðveld-
inu hlutu 118 dauðadóma, 231 ævilangt fangelsi og 5088 þriggja ára
fangelsi og lengra.
Af 5234 sem voru fundnir sekir um stríðsglæpi í Vesturþýzka-
landi fram í marz 1965 hlutu aðeins 9 fjöldamorðingjar dauðadóm
og 71 ævilangt fangelsi.
Hvers vegna þessi linkind? Hvers vegna er sakfelling um stríðs-
glæpi beztu meðmælin til æðstu metorða í Vesturþýzkalandi?
Það sannast hér að saman níðingar skríða. Það er varla við því
að búast að stríðsglæpamennirnir afneiti hverjir öðrum. Brúna bókin
sýnir með óyggjandi heimildum að stríðsglæpamenn eru í æðstu
embættum Vesturþýzkalands og framkvæmdastöðum í her, lögreglu,
dómsmálum o. s. frv.
Annað ræður þó e. t. v. meiru. Það eru sömu hóparnir sem hafa
áfram völdin í iðnaði og fjármálalífinu og þeir er lyftu Hitler úr
áhr.ifaleysi í kanslara ríkisins og undirbjuggu síðari heimsstyrjöld-
ina. Nú dreymir þá um hefnd fyrir ófarirnar. Um leið og þeir gæla
við glæpamennina banna þeir kommúnistaflokkinn, ofsækja lýðræð-
issinna og hafa í undirbúningi undantekningarlöggjöf til að þagga
n.iður sérhverja andstöðu heimafyrir gegn endurnýjaðri ágengni
útávið.
Brúna bókin er traust heimildasafn um hefndar- og stríðsstefnu
Bonnstjórnarinnar og ótrautt framlag fyrrverandi samverkamanna
Hitlers í þá átt. Hún vekur athygli almennings á þeim hættumerkj-
um sem berast frá Bonn — paradís helztu stríðsglæpamannanna er
þrá það mest að geta höndlað kjarnorkusprengjuna svo að „í þriðja
skiptið heppnist það“
(ERÁ þýddi).