Réttur - 01.01.1940, Side 72

dýra er rituð í smáþáttum, sem líkjast fréttabréíum.
Síðan er þessum „bréfum” raðað í rétta tímaröð og reynt
að hnýta úr þeim heild eða e.k. atburðakeðju. Árangur-
inn verður lélegt bókmenntaafrek, en ágæt söguheimild.
Jvö tímarit hafa hlaupið af stokkunum á árinu, —
eiga þó raunar bæði fortilveru: Jörð, ritstj. Björn O.
Björnsson, og Tímarit Máls og menningar, ritstj. Krist-
inn E. Andrésson. Bæði byrja myndarlega, sitt á hvorn
hátt. Annað er vettvangur og málgagn samtaka sinna,
fjölmennasta bókmenntafélags á íslandi. Hitt er alþjóð
ætlað til fróðleiks og skemmtunar.
Jörð er mjög fjölbreytt að efni og myndum. Margt Jétt-
meti flýtur þar með, — eins og fjöldi lesenda vill —,
en ritstjórinn sýnir áhuga á að viða að efni frá hæfustu
mönnum á sem flestum sviðum. Fyrsta hefti var haft
til auglýsingar og ekki laust iviði, að menn grunaði, að
frægir greinarhöfundar, sem þar var flaggað með, yrðu
ekki frambúðarhöfuðstóll fyrir ritið. Nú er 2. hefti kom-
ið og að sumu leyti sízt að baki hinu. Mesta athygli hafa
þar vakið viðtöl ritstjóra við sendiherra Breta í Rvík og
aðstoðarmann hans, þar sem rtstj. lætur sér ekki nægja
að skýra frá óskum Breta um, að íslendingar taki þátt
i aðgerðum brezka herliðsins hér, í hervarnatilgangi,
heldur gerist talsmaður þess, að íslendingar taki að ein-
hverju leyti slíku kostaboði með ábyrgð sem því fylgir.
— Veit ritstj., hvað hann er að gera? — Um erlend tíð-
indi ber einna mest á gömlu útvarpserindi eftir Sigurð
Einarsson. Þó að erindið þætti mörgum góð latína á sinni
tið, hefði það þurft endurskoðunar, síðan Finnagaldur /
hætti að verka og skipt hefur um ýmsa dagdóma. Mik-
ill kvæðaflokkur eftir Pál Kolka lækni ber nafnið Grótta-
söngur, og fer það nafn nú að verða fullnotað af skáldum.
Oflangt yrði að telja upp efni heftisins.
1 Timaritinu eru færri greinar og mergjaðri. Par á
Jónas Porbergsson fallegustu eftirmælin, sem enn hafa
verið gerð um Einar Benediktsson. Par yrkir Guðmund-
72