Réttur - 01.08.1971, Síða 30

Lögin um framleiðsluráð landbúnaðarins verði
endurskoðuð í samráði við Stéttarsamband bænda
og að því stefnt, að Stéttarsambandið semji við
ríkisstjórnina um kjaramál bændastéttarinnar og
verðlagningu búvara.
Miðað skal jafnan við það, að kjör bænda veröi
sambærileg við launakjör annarra vinnandi stétta.
Ríkisstjórnin vill að opinberir starfsmenn fái full-
an samningsrétt um kjör sín, enda hverfi þá öll
sjálfvirk tengsl á milli launasamninga þeirra og
annars launafólks.
Ríkisstjórnin leggur sérstaka áherzlu á, að launa-
kjör sjómanna verði bætt verulega og mun vinna
að því m.a. með breytingum á l.nr. 79 1968 og með
hækkun á fiskverði.
Rikisstjórnin mun m.a. beita sér fyrir eftirtöldum
ráðstöfunum í efnahagsmálum:
1. Að lækka vexti á stofnlánum atvinnuveganna og
lengja lánstíma þeirra.
2. Að endurkaupalán Seðlabankans verði hækkuð
og vextir á þeim lækkaðir.
3. Að vátryggingamál fiskiskipa verði endurskoðuð
með það fyrir augum að lækka vátryggingar-
kostnað.
4. Að endurskoða lög og reglur um ýmiskonar
gjöld, sem nú hvíla á framleiðsluatvinnuvegun-
um og stefna að því að þau verði lækkuð og
felld niður.
5. Að söluskattur á ýmsum nauðsynjum verði felld-
ur niður.
6. Að auka rekstrarlán til framleiðslu-atvinnuvega.
7. Að þreyta lögum og reglum um verðjöfnunar-
sjóð sjávarútvegsins þannig að unnt verði að
tryggja hækkun fiskverðs.
8. Að gagngerð athugun fari fram á núgildandi
verðlagningu á sem flestum sviðum í því skyni
að lækka verðlag eða hindra verðlagshækkanir.
ATVINNUMÁL
Ríkisstjómin einsetur sér að efla undirstöðuat-
vinnuvegina á grundvelli áætlunargerðar undir for-
ustu ríkisvaldsins. Koma skal á fót Framkvæmda-
stofnun ríkisins, sem hafi á hendi heildarstjórn fjár-
festingarmala og framkvæmdir í atvinnumálum.
Stofnunin skal gera áætlanir til langs tíma um þró-
un þjóðarbúsins og framkvæmdaáætlanir til
skemmri tíma, þar sem greindar eru þær fjárfest-
ingarframkvæmdir, sem forgang skulu hafa. Stofn-
unin fari með stjórn Framkvæmdasjóðs rikisins og
annarra þeirra fjárfestingarsjóða, sem eðlilegt verð-
ur talið að falli undir hana. Stofnunin skal hafa
náið samstarf við aðila atvinnulífsins um það, hvað
unnt sé að gera til að búa i haginn íyrir hverja
atvinnugrein í þvi skyni að lækka rekstrarkostnað'
og gera m.a. mögulegt að bæta kjör starfsmanna
án þess að hækkun verðlags fylgi. Þær stofnanir
og nefndir, sem fyrir eru og gegna skyldum verk-
efnum og þessi nýja stofnun, verði camelnaðar
henni eftir því sem ástæða þykir til.
I tengslum við Framkvæmdastofnun ríkisins skal
starfa sjóður undir sérstakri stjórn.sem veitir fjár-
stuðning til þess að treysta sem bezt eðlilega þróu.n
i byggð landsins. Eignir og tekjur atvinnujöfnunar-
sjóðs gangi til þecsa sjóðs og aðrar tekjur eftir
því sem ákveðíð verður síðar.
Endurskoða ber skiptingu verkefna og valds á
milli rikis og sveitafélaga í þvi skyni að auka
sjálfsforræði byggðarlaga. Haft verði samráð við
Samband íslenzkra sveitarfélaga og samtök sveitar-
félaga í einstökum landshlutum um þessa endur-
skoðun. Stefnt verði að því að rikisstofnunum verði
valinn staður út um land, meir en nú er gert.
Ríkisstjórnin hefur ákveðið að helztu verkefni í
einstökum atvinnugreinum verði þessi:
Að fela Framkvæmdastofnun ríkisins að semja
iðnþróunaráætlun, og verði í henni lögð höfuð-
áherzla á uppbyggingu fjölbreytts iðnaðar í eigu
landsmanna sjálfra. Skal einkum stefnt að því að
gera stórátak til að byggja upp fjölbreytían full-
vinnsluiðnað íslenzkra afurða sjávarútvegs og land-
búnaöar með því meðal annars að útvega verulegt
fjármagn í niðursuðu- og niðurlagningariðnað,
skipuleggja víðtæka markaðsleit og koma upp öfl-
ugum sölusamtökum þessa iðnaðar.
Að beina auknu fjármagni til iðnaðarins með það
fyrir augum, að hann verði fær um að taka við
verulegum hluta þess vinnuafls, sem sjá þarf fyrir
atvinnu á næstu árum. Könnun fari fram á því,
hvaða greinar iðnaðar hafi mesta þjóðhagslega
þýðingu og þær látnar njóta forgangs um opinbera
fyrirgreiðslu.
Að halda áfram með auknum þrótti rannsóknum á
möguleikum til islenzks efnaiðnaðar.
Að leggja áherzlu á eflingu skipasmíðaiðnaðarins
með það takmark fyrir augum, að Islendingar smíði
að miklu leyti skip sín sjálfir og geti annazt viðhald
fiskiskipa og kaupskipa.