Réttur


Réttur - 01.04.1973, Blaðsíða 10

Réttur - 01.04.1973, Blaðsíða 10
frá umbjóðendum sínum. Það er nefnilega ómaklegt að ímynda sér, að einstakir íslenzk- ir ráðamenn séu þvílík gauð, að þeir láti heilaþvo sig, þótt þeir heimsæki td. banda- ríska starfsbræður sína. Þrátt fyrir allt er það fyrst og fremst eitt, sem þingmenn óttast og virða, og það eru þeirra eigin kjósendur, sem þeir hafa formlega þegið vald sitt frá. En því aðeins bera þeir þessa virðingu fyrir kjósendum sínum, að þeir láti rödd sína heyr- ast skýrt og óhikað. Þess gerist naumast þörf að rekja ítarlega rök, gagnrök og rökleysur hinna andstæðu aðila í þessum málum, enda yrði það ærið lesefni. Það má td. benda á, að flest þessara sjónarmiða komi fram í 1. hefti Samvinnunn- ar 1973, eins og röksemdirnar eru orðaðar í dag. Þó er rétt að draga fram nokkur meg- inatriði. virðast sem ríkisstjórnin biði eftir því að fá þvílíkar ályktanir, áður en hún hefst handa. Töluvert brölt hefur verið uppi af hálfu hinna fáu hernámssinna, og nú vantar ein- faldlega mótvægi frá þeim tugþúsundum her- stöðvaandstæðinga um land allt, sem til eru, en tómlátir sitja og bíða eftir því, að ríkis- stjórnin framkvæmi hlutina. Eins og áður sagði, þá hafa örfáir þingmenn stjórnarinnar látið í Ijós nokkurt hik í þessu máli, enda vantar þá skýrar viljayfirlýsingar HVAÐ ER HER? Hervald, þ.e. fastur ríkisher, er í eðli sínu og upphafi tæki ráðandi aðila til að kúga aðrar stéttir og halda þeim í skefjuro, svo að auðveldara sé að arðræna þær í sæmileg- um friði. Herinn er miklu síður ætlaður til landvarna, enda þótt það sé allajafnan haft á orði og þótt elztu herkvaðningar, áður en ríki og ríkisherir komu til sögunnar, hafi stafað af tímabundnum utanaðkomandi ó- friði. Herinn er því miklu fremur til að tryggja lög og reglur innan lands, þ.e. lög og reglur ráðandi stétta, ef með þarf og venjuleg lögregla dugar ekki til. Reyndar eru nýtízku gjöreyðingarvopn ekki hugsuð eigin þjóðum, heldur í fyrsta lagi sem hótun við aðrar þjóðir, sem þarf að féfletta, eða til að setja öðrum stórveldum stólinn fyrir dyrnar, sem leita vildu á sömu veiðisvæði. I annan 74
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.