Morgunblaðið - 12.02.2006, Síða 75

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. FEBRÚAR 2006 75
MENNING
EYJÓLFUR Einarsson heldur
sínu striki á sýningu sinni í Gallerí
Turpentine þar sem hann sýnir
bæði stór olíumálverk og minni
vatnslitamyndir. Myndheimur Eyj-
ólfs er fyrst og fremst huglægur, í
anda súrrealista á borð við René
Magritte, de Chirico og fleiri sem
vinna með myndlíkingar í verkum
sínum. Hér sjáum við hringekjur
uppi á hálendinu og rólur þar sem
oftar en ekki ein er slitin, speglun
himins og vatns en þetta eru al-
gengustu þemu Eyjólfs.
Það eru helst myndir hans af
hringekjum á eyðilegum svæðum
sem ná að gæða myndflötinn þeim
óræðu töfrum sem myndir í þess-
um súrrealíska anda sækjast gjarn-
an eftir, ná fram órökréttri rök-
hyggju draumsins. Það má túlka
málverk Eyjólfs á ýmsa vegu,
hringekjan er ef til vill tákn lífsins.
Staðsetning hringekju uppi á há-
lendinu fær síðan á sig nýja mynd í
ljósi álversæðisins sem gripið hefur
landsmenn á síðustu vikum og
verður næstum eins og myndlíking
firru, einhvers sem ekki á heima
þar sem því hefur verið fundinn
staður. Rólur Eyjólfs eru dap-
urlegri, það er næstum hægt að
heyra tómlegt og draugalegt ískur
í ryðguðum staurum og slitin reipi
gefa til kynna óhugnanlegan missi
eða slys, það er ekki bjart yfir
þeim myndum. Speglun himins og
vatns gefur einnig til kynna hverf-
ulleika, þar sem næstum er hægt
að villast á spegilmyndinni og því
sem henni varpar.
Þrátt fyrir að ekki verði sagt um
Eyjólf að myndheimur hans sé ný-
stárlegur eða frumlegur er hann
engu að síður persónulegur og
hann gefur áhorfandanum færi á
að lifa sig inn í myndheim sem er
laus við alla kaldhæðni, hann segir
sögur sem vekja forvitni og vekja
upp stemningu hjá áhorfandanum.
Eyjólfur er að þessu leyti alþýðleg-
ur málari og myndir hans ættu
ekki að vefjast fyrir neinum.
Myndheimur hans er einnig nokk-
uð sér á parti innan íslenskrar
myndlistar og fyrir þær sakir at-
hygli verður.
Landslag hverfulla drauma
MYNDLIST
Gallerí Turpentine
Til 25. febrúar. Gallerí Turpentine er opið
þri.-fös. kl. 12-18 og lau. kl. 11–16.
Eyjólfur Einarsson
Morgunblaðið/Ásdís
Í umsögninni segir m.a.: „… hringekjan er ef til vill tákn lífsins.“ Ragna Sigurðardóttir
NÍTJÁN tónleikar á aðeins rúmri
viku, eins og nýhafnir Myrkir mús-
íkdagar bjóða upp á að þessu sinni,
kynni í fljótu bragði að þykja
offramboð, „overkill“ eins og sagt er
vestanhafs, og fallið til að ganga af
dvergvöxnum módernískum mark-
aði dauðum. Engu að síður mættu
nærri sjötíu manns á tónleika Atons
á laugardag, og þó að átta höfundar
(þrír þeirra meðlimir tónlistarhóps-
ins) og fimm aðrir spilarar eigi sér
væntanlega nána aðstandendur og
fylgismenn, verður varla öll aðsókn-
in rakin til gagngerrar smölunar.
Miðað við það sem gengur og gerist
á svipuðum vettvangi í landsuðri
hlýtur aðsóknin því að teljast prýð-
isgóð.
Þeir hlustendur er studdust við
bækling MM án þess að líta áður á
framlagt prógrammblað rugluðust
að líkindum í ríminu þegar Atli
Heimir Sveinsson gekk upp á svið
að 4. verki loknu í stað Inga Garðars
Erlendssonar, enda hafði flutnings-
röðinni verið verulega breytt. Slíkt
rýrir að sjálfsögðu gildi téðs heftis
sem heimildar þegar frá líður. Auk
þess mætti hnjóta um að sum
verkaumfjöllun væri aðeins á ensku,
önnur aðeins á íslenzku, í stað þess
að hafa allt á tveim málum – fyrir
utan að aðeins var nánar greint frá
4 verkum af 8. En sjálfsagt setur
takmarkað prentpláss miklum
verkafjölda óhjákvæmilegar skorð-
ur.
Sömu skorður gilda líka hér, og
gefur því augaleið að fara verður
ærið fljótt yfir sögu. Fyrstu tvö
verkin (samin fyrir allan hópinn)
sögðu mér tiltölulega minnst. Nr. 1
[5’] með hinu bakteríuhljómandi
nafni var að vísu víða kraftmikið,
hvasst og höggvandi, en verkaði
samt fremur kyrrstætt, að maður
segi ekki fjölónæmt. Nr. 2 kom að
vonum talsvert fleiri og ólíkari
stemningum að á heilum 12 mín-
útum, en hreif mig á hinn bóginn
ekki sem því nam. Nr. 3 [7’] eftir
bassaleikara hópsins beitti hlutfalls-
lega blíðara hljómamáli er hélt,
ásamt hægt líðandi sönghæfni, því
lengri athygli. „Því fastar sem slegið
er, því meir skyldi það af setningu“,
eins og tómstundaspekingur sagði.
Nr. 4 [13’] eftir Nestor kvöldsins
gerði enn betur; einkum eftir frem-
ur loðinn = „fluffy“? fyrsta part
þegar skiptust á nærri Vorblótslegir
kóralkaflar við „agitato“ andstæður
með allt að því ljóðrænum þokka.
Líklegur kennari sumra yngstu
tónskáldanna, Úlfar Ingi Haralds-
son, var ábyrgur fyrir tvíþættu
verki „Prologue“ og „Transcription
I“ nr. 5 [7’], er skartaði ávæningi af
austurlenzkri dulúð, og síðast jafn-
vel frjálsum djassi, og reyndist
áheyrilegt að sama skapi. Nr. 6 [4’]
gaf svolítið gisna hljóðmynd af mið-
næturstund í framandi frumskógi.
Nr. 7 [10’] fyrir flautu, píanó, slag-
verk og tölvudisk var stjórnað af
höfundi frá þarfasta kísilflöguþjón-
inum og bauð upp á stórholan hljóð-
geim, þar sem ýmist lifandi eða
lagerað var teymt um raflykkjur
með það fáguðum árangri að hélt
nærri fullri athygli allt til enda.
Loks sá Áki Ásgeirsson um nauð-
synlegt aðal„sjokk“ kvöldsins eins
og hans hefur ósjaldan verið vandi,
því nr. 8 [11’] gekk það rækilega
fram af þessum hlustanda með há-
væru og sérlega fábreyttu hjakki
sínu á sama grunntóni út í gegn að
tiltækur hausverkjatöflusali hefði
komið í dágóðar þarfir. Það átti þó
minna við aðra áheyrendur ef
marka má furðulangar og heitar
undirtektir þeirra að leikslokum.
Komu þær líklega mest á óvart af
öllu sem gerðist á þessu annars fyr-
irsjáanlega kvöldi. Miðað við fram-
sækinn stíl og aðeins eina heyrn
varð hins vegar ekki vart við annað
en að flutningur og stjórn væru í
góðum höndum.
Af misgóðri setningu
TÓNLIST
Ýmir
Ingi Garðar Erlendsson (1): Strepto-
coccaceae. Charles Ross (2): Syrpa
(Medley). Páll Ivan Pálsson (3): Ekki lín-
an (síðasta málamiðlun). Atli Heimir
Sveinsson (4): Fluff or Drama. Úlfar Ingi
Haraldsson (5): Progress Across the
Gravel. Kolbeinn Einarsson (6): Dogons
revisited. Ríkharður H. Friðriksson (7):
Þankar. Áki Ásgeirsson (8): 355°. Tón-
listarhópurinn Atón (Berglind María Tóm-
asdóttir flauta, Ingólfur Vilhjálmsson
klarínett, Snorri Heimisson fagott, Áki
Ásgeirsson trompet, Ingi Garðar Erlends-
son básúna, Tinna Þorsteinsdóttir píanó,
Páll Ívan Pálsson rafbassi og Ólafur Björn
Ólafsson slagverk). Stjórnandi í nr. 4 & 5:
Stefán Jón Bernharðsson. Laugardaginn
4. febrúar kl. 20.
Myrkir músíkdagar
Ríkarður Ö. Pálsson
netfang: augl@mbl.is, sími 569 1111AUGLÝSINGADEILD