Morgunblaðið - 25.08.2006, Side 48

48 FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Linda BjörgRafnsdóttir
fæddist 14. ágúst
1990. Hún lést af
slysförum 16. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Anna Margrét Ei-
ríksdóttir og Rafn
Harðarson. Fóst-
urfaðir Lindu
Bjargar er Haf-
steinn Helgi Grét-
arsson. Bræður
Lindu Bjargar eru
Hörður Rafnsson f.
20. maí 1988, Jón Grétar Haf-
steinsson f. 15. desember 1996 og
Guðlaugur Ragnar Rafnsson f. 3.
júlí 2001, móðir
hans er Margrét
Ingibjörg Lindquist.
Foreldrar Önnur
Margrétar eru Ei-
ríkur Jón Ingólfsson
og Rannveig Árna-
dóttir, foreldrar
Rafns eru Hörður
Rafnsson og Mar-
grét Pétursdóttir og
foreldrar Hafsteins
eru Grétar G. Guð-
mundsson og Anna
Guðrún Hafsteins-
dóttir.
Útför Lindu Bjargar verður
gerð frá Grafarvogskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.
Elsku systir mín,
Sofi augu mín,
vaki hjarta mitt,
horfi ég til Guðs míns.
Signdu mig sofandi,
varðveittu mig vakandi,
lát mig í þínum friði sofa
og í eilífu ljósi vaka.
Þinn bróðir
Guðlaugur Ragnar Rafnsson.
Sextán ár höfum við verið þess að-
njótandi að hafa hana Lindu Björgu.
Frá tveggja ára aldri hefur hún verið
heimasætan á heimili okkar í Borg-
arnesi og fengið það sem hún hefur
beðið um en stundum þurft að rök-
ræða um nauðsyn þess.
Þegar hún taldi sig vera of stóra til
þess að fara í ferðalag með mömmu
sinni og Haffa stjúppabba kom hún í
Borgarnes og fór í ferðalög með okk-
ur afa og ömmu. Til Akureyrar að
hitta litla bróður sinn Ragnar og
ömmu sína Möggu P. á Handverks-
dögum á Hrafnagili, telja tröppurnar
upp að kirkjunni á Akureyri og heyra
hljómburðinn í orgelinu.
Fyrir stuttu fórum við upp í Bí-
nubæ til að mæla fyrir nýju baði og
hittum þar Jón, Dóru og Kugg, þú
hafðir á orði að fara með Önnu Guð-
rúnu þangað þegar ég væri búinn
með baðið.
Í sumar dvaldir þú hjá okkur
ömmu og afa í Borgarnesi og málaðir
húsið okkar í Borgarvíkinni. Amma
sagði að þú værir að vinna hjá mér og
því væri það mitt verk að koma þér á
fætur en Ísfólksbækurnar tóku sinn
tíma. Við vorum búin að gera samn-
ing fyrir næsta skólaár og ég veit
hvernig á að standa við hann svo þér
líði vel. Amma þín biður að heilsa og
er hætt að taka eftir grænu blettun-
um inni og ég held að hún muni halda
upp á þá. Við fylgjumst með þér
áfram eins og hingað til.
Afi og amma í Borgarnesi.
Takk Linda Björg, fyrir árin sem
þú hefur veitt hlýju og gleði inn í líf
okkar. Við munum ávallt minnast þín
sem litlu afa- og ömmustelpunnar,
þegar þú fórst með afa þínum í Kaup-
félagið í Borgarnesi og hann keypti
allt handa þér sem þú baðst um.
Við munum ætíð minnast þín á
brúðkaupsdegi okkar, hinn 2. sept-
ember.
Kveðja,
Hjalti og Sigurbjörg.
Elsku Linda við söknum þín svo
sárt það er svo skrýtið þegar svona
sorg kemur upp, þá flæða minning-
arnar fram, þær góðu sem maður
gleymir aldrei.
Sumir eiga sextán ára minningar,
aðrir sex ára, en allar eru þær jafn
yndislegar og mikilvægar. Þegar
maður kynntist Lindu þá var hún
þessi feimna stelpa sem sagði svo
sem ekki mikið en alltaf ljómaði hún.
Svo þegar maður komst nær henni
var hún svo góðhjörtuð, skemmtileg
og fyndin, hún hugsaði alltaf vel til
allra í kringum sig. Við munum aldrei
gleyma kvöldunum sem þú eyddir
hjá okkur, þegar við sátum við eld-
húsborðið og spiluðum og þú hlóst
svo mikið, þessi hlátur mun alltaf lifa
í minningu okkar og hjarta.
Ástin mín, þú varst tekin svo ung
og saklaus, við munum ávallt sakna
þín og þú munt alltaf vera í huga okk-
ar.
Þú lítur fölnað laufblað
í lófa þínum vina
og undrast liti haustsins
á hvörmum þess og stilk.
En eins og allir vita
er vorið löngu komið
og allt er vafið grænu
nema þetta bleika blað.
En gráttu ekki vina,
því allir verða að deyja
og einnig lítil laufblöð,
þau lifa oftast stutt.
Samt spyrðu einsog kjáni
og lætur ekki segjast.
Hví fæðast menn og deyja
svo á einni og sömu stundu.
(Rúnar Hafdal.)
Elsku Anna, Rabbi bróðir og
Hörður frændi, við vottum ykkur
innilegar samúðarkveðjur á þessum
erfiða tíma. Guð styrki og geymi ykk-
ur öll núna og í framtíðinni.
Óskar, Karen og börn.
Elsku Linda.
Það er með mikilli sorg í hjarta að
ég skrifa þessa kveðju til þín.
Það var stórt skarð sem myndaðist
í litlu fjölskylduna okkar hér fyrir
norðan við fréttirnar um fráfall þitt.
Þú varst alltaf stóra systir Ragn-
ars hann talaði stoltur um þig við þá
sem vildu hlusta.
Hugur þinn og tilfinningar til
bróður þín vorum okkur mikils virði
og sýndi það mér bara hversu fallega
sál þú barst. Mér fellur aldrei úr
minni þegar þú hélst á honum undir
skírn. Þeirri minningu og fleirum
verður vandlega haldið til haga hjá
okkur.
Ljós minninga um þig logar í
hjarta okkar alla tíð.
Hvíl þú í friði, fallega stúlka.
Elsku Rafn, Anna Margrét, Hörð-
ur og aðrir aðstandendur hugur okk-
ar og hjarta er hjá ykkur á þessum
erfiðu tímum. Megi Guð veita ykkur
það ljós sem þarf.
Margrét Ingibjörg Lindquist.
Kveðja frá Rimaskóla
Linda Björg, ein úr útskriftarhópi
Rimaskóla sl. vor, er í einu vetfangi
dáin eftir hræðilegt bílslys aðeins
tveimur dögum eftir 16 ára afmæli
sitt. Hún var nemandi í Rimaskóla öll
sín grunnskólaár. Linda var hugljúfi
allra kennara og starfsmanna skól-
ans. Fyrstu skólaárin gat hún þó tek-
ið eftirminnileg þrjóskuköst með til-
fallandi tárum ríkrar
réttlætiskenndar. En með eðlilegum
þroska unglingsáranna var það bros-
ið og jafnaðargeðið sem einkenndi
ávallt þessa góðu stúlku. Hún hélt sig
til hlés í hópnum en treysti vinabönd-
in við sína bestu bekkjarfélaga og
bar hag þeirra fyrir brjósti.
Í útskriftarhópi Rimaskóla á þessu
ári voru fjölmargir nemendur sem
verða okkur starfsmönnum skólans
eftirminnilegir fyrir framkomu og
hæfni. Þrátt fyrir að ekki færi mikið
fyrir Lindu Björgu þá var hún sann-
arlega í hópi þeirra nemenda sem
seint gleymast. Fallega rauða hárið
og feimnislegt, órætt brosið varpar
upp skýrri og fallegri mynd sem mun
lifa í huga þeirra sem fengu að kynn-
ast henni. Hún átti góða að og öllum
var ljóst hve mikillar umhyggju og
ástríkis Linda naut af hálfu fjöl-
skyldu sinnar.
Linda Björg stóð á tímamótum.
Björt framhaldsskólaárin biðu henn-
ar. Síðustu grunnskólaárin nýtti hún
vel.
Dauðinn er fjarlægur og mikil and-
stæða við þann ódauðleika sem
glæsilegur hópur útskriftarnema
minnir okkur á. Hið illa andlit um-
ferðarógnar, sem reið svo skelfilega
yfir landið okkar í síðustu viku, skilur
eftir sig hræðilegar afleiðingar. Við
sem fengum að kynnast Lindu erum
slegin harmi og söknuði en jafnframt
þakklát fyrir þau ár sem við áttum
með henni. Við kveðjum Lindu
Björgu og biðjum Guð að blessa fjöl-
skyldu hennar og vini.
Helgi Árnason skólastjóri.
Elsku Linda. Nú ertu farin, enginn
bjóst við svona fljótt. Ég vona bara
að þú sért á betri stað.
Linda ég er búin að gráta á hverj-
um degi. Ég er búin að sakna þín svo
mikið. Ég var alltaf að fara að hringja
í þig en hafði svo mikið að gera bæði í
vinnu og heima. Mér þótti svo vænt
um þig, þú varst alltaf svo góð við
alla. Fyrirgefðu að ég gleymdi af-
mælisdeginum þínum, ég áttaði mig
ekki á hvaða dagur var fyrr en sama
dag og þetta gerðist. Ég ætlaði að
hringja í þig um kvöldið en þá sagði
Rakel mér þessar sorgarfréttir. Til
hamingju með 16 ára afmælið, ég
segi það núna við þig og fyrirgefðu
aftur.
Elsku Linda, þú varst ein af bestu
vinkonum mínum þó að við höfum að-
eins talað við hvor aðra í tvo mánuði,
nema eitthvað pínu á msn þegar ég
hef farið þangað. Það ríkir svo mikil
sorg í huga mínum og mér finnst
enginn skilja mig. Þú gast þó alltaf
gert það. Ég hef aldrei tekið límmið-
ana sem við bjuggum til í Kringlunni
af okkur af tölvunni minni því það
minnir mig á þig.
Takk fyrir allar góðu stundirnar
og dagana sem við áttum og ég bið
þig að fyrirgefa allt það ósanngjarna
sem ég hef gert þér sem barn. Ég
mun aldrei gleyma þér og þú munt
ávallt vera í huga mér. Ég votta öll-
um í fjölskyldu þinni samúð mína.
Margrét Erla.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum í trú
á að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Elsku Anna Margrét og fjöl-
skylda, Guð styrki ykkur í sorginni.
Starfsfólk Lyngheima.
Linda Björg
Rafnsdóttir
✝ GuðmundurGuðjónsson
fæddist á Borg í
Skriðdal 4. janúar
1911. Hann lést á
dvalarheimilinu
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 20. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jónína Sigurbjörg
Eiríksdóttir frá Bú-
landsnesi við
Djúpavog, f. 16.3.
1879, d. 16.9. 1944,
og Guðjón Jónsson
frá Flögu í Skriðdal, f. 23.8.
1874, d. 18.5. 1966. Systkini Guð-
mundar eru Eiríkur Karl, f. 30.7.
1903, d. 7.11. 1972; Guðrún Rann-
veig, f. 17 4. 1905, d. 18.10. 1938;
Borghildur, f. 6.6. 1907, d. 12.7.
Sigfús, f. 31.12. 1945, kvæntur
Auðbjörgu Ögmundsdóttur, f.
23.5. 1948. Börn þeirra eru Þór-
dís og Ögmundur. 2) Ástvaldur, f.
29.9. 1952, kvæntur Jórunni
Garðarsdóttur, f. 5.10. 1955.
Börn þeirra eru Guðmundur Arn-
ar og Ragnheiður Kristín. Guð-
mundur átti einnig dóttur, Kol-
brúnu, f. 7.6. 1936, gift Henry J.
Devine, f. 8.3. 1934. Börn þeirra
eru Mark Timothy, Kathleen og
Michael Shawn.
Guðmundur lærði hárskeraiðn
í Reykjavík og starfaði við iðn
sína allan sinn starfsaldur. Fyrst
í rúm tuttugu ár á Seyðisfirði og
síðar í Reykjavík eftir að þau
hjón fluttu þangað.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Langholtskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
1990; Hansína, f.
10.5. 1909; Katrín
Margrét, f. 10.8.
1912; Sigurbjörg, f.
17 4. 1914; Jónína
Ásgerður, f. 26.11.
1915; Halldór Óskar,
f. 19.4. 1918, d. 22.3.
1927; og Unnur Guð-
jónsdóttir, f. 24.7.
1921.
Guðmundur
kvæntist hinn 11.2.
1945 Ragnheiði
Petru Sigfúsdóttur,
f. 22.7. 1920, d. 17.8.
2002, dóttir hjónanna Ástríðar
Ingimundardóttur frá Sörlastöð-
um við Seyðisfjörð og Sigfúsar
Péturssonar frá Egilsseli í Fell-
um á Héraði. Guðmundur og
Ragnheiður eignuðust tvo syni: 1)
Elsku afi.
Nú er komið að leiðarlokum. Það
er ekki langt síðan þú hélst á lang-
afabörnunum þínum, hlóst og grín-
aðist með þeim. Þú varst svo hepp-
inn að vera heilsuhraustur alla tíð,
allt fram undir það síðasta. Þú og
amma voruð alltaf dugleg að
ferðast bæði um Ísland og allan
heiminn. Við dáðumst að dugnaðin-
um í þér þegar þú fórst í þína síð-
ustu ferð til Ameríku, 92 ára gam-
all að heimsækja Kolbrúnu og
fjölskyldu. Það var gaman að
hlusta á sögurnar úr sveitinni og
ferðalögum því þú varst svo minn-
ugur. Þótt þú værir kominn á tí-
ræðisaldur var lítið mál fyrir þig
að rifja upp smáatriði frá því þeg-
ar þú varst ungur strákur í sveit-
inni fyrir austan. Þú fylgdist vel
með öllu sem við gerðum hvort
sem það voru ferðalög, skóli eða
vinna. En það sem okkur þótti
vænst um er hversu vel þú hugs-
aðir um langafabörnin þín. Þú
spurðir alltaf frétta hvernig þau
hefðu það, og hvernig gengi hjá
þeim í hvert skipti sem við töl-
uðum saman. Minningarnar eru
margar og góðar þegar við heim-
sóttum ykkur á Kleppsveginn og
seinna á Sléttuveginn. Þar tókuð
þið amma ávallt á móti okkur með
hlýjum hug. Þar lærðum við að
borða ýmiskonar góðgæti eins og
harðfisk og söl, sem við borðum
enn þann dag í dag með bestu lyst.
Geymslan á Kleppsveginum var al-
gjör ævintýraheimur fyrir okkur
barnabörnin. Þar varst þú búinn
að safna hinum ýmsu hlutum sam-
an og gátum við gleymt okkur
heilu dagana við að grúska. Þú
varst rakari af líf og sál og starf-
aðir við það langt fram á níræð-
isaldur. Við vissum hvað var á döf-
inni þegar þú tókst fram svörtu
töskuna þína. Þá varst þú að fara
að klippa karlana og oft fengum
við að koma með.
Elsku afi, þú varst orðinn
þreyttur undir lokin og kveðjum
við þig nú með söknuði en gleði í
hjarta vitandi að nú líður þér vel
og ert kominn til ömmu.
Þórdís, Ögmundur, Guð-
mundur Arnar og Ragnheiður.
Ég vildi óska að við hefðum búið
í sama landi og afi svo við hefðum
haft meiri tíma saman. Við áttum
þann besta og elskulegast afa sem
nokkur getur óskað sér. Hann hafði
góða kímnigáfu og kom okkur alltaf
til að hlæja. Hann hafði mjög gam-
an af því að keyra traktorinn, slá
grasið og fara á bátnum að veiða
með pabba okkar. Hann kallaði mig
alltaf „Catty“ og ég fann alltaf hvað
honum þótti vænt um okkur og
saknaði okkar. Hann lét okkur allt-
af finnast við vera sérstök. Hann
elskaði sín sex „amerísku“ langafa-
börn, Emmu, Michaelu, Hönnu,
Alaynu, Annie og John. Hann elsk-
aði að halda á þeim og leika við þau
í öllum sínum ferðum til Ameríku.
Við munum öll sakna þín elsku afi.
Mark, Kathy og Mike.
Fyrir um tíu árum eignaðist ég
einstakan og kæran vin. Í dag kveð
ég þig, Guðmundur, með söknuði
en aðallega þó með þakklæti fyrir
að hafa kynnst þér og fengið að
njóta góðra stunda með þér. Ég
mun aldrei gleyma góðum mót-
tökum á Sléttuveginum. Alltaf var
gott að koma í heimsókn til ykkar
Röggu, borða saman og spjalla. Þú
fylgdist vel með öllu sem ég gerði
og studdir mig með einstökum
áhuga og gleði. Þegar ég vann í
Nauthólsvíkinni fylgdist þú alltaf
með mér í glugganum, sagðir svo
við mig: „ég sá þig á sjónum eins
og skipper í dag“. Þú skelltir þér
líka í göngutúr til að fá kaffisopa
hjá mér og skoða vinnuna mína 91
árs gamall.
Við gátum alltaf spjallað um allt
milli himins og jarðar og fannst
mér sem ég hefði þekkt þig alla
ævi. Enda baðst þú mig að kalla
þig afa því ég væri ein af stelp-
unum þínum.
Börnin mín eru rík að hafa átt
tíma með þér. Þú varst einstaklega
áhugasamur um þau og fylgdist
með hverju skrefi í þroska þeirra.
Þegar svo mikill höfðingi hverfur
á braut situr stórt skarð eftir. Þín
verður sárt saknað hér, en þó
gleðjumst við með þér og Röggu
því nú eruð þið sameinuð á ný.
Elsku Ástvaldur, Sigfús og fjöl-
skyldur. Minn hugur er með ykkur.
Lilja Unnarsdóttir.
Guðmundur Guðjónsson
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar