Morgunblaðið - 10.09.2006, Side 51

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2006 51
UMRÆÐAN
Stórar eignarlóðir
fyrir frístundabyggð í landi Kílhrauns
í Skeiða- og GnúpverjahreppiSuðurlandsbraut 20 • Bæjarhraun 22Run lfur Gunnlaugsson vi skiptafr., l gg. fast.- og skipasali
Krist n PØtursd ttir, l gg. fasteignasali
Öll aðstaða í boði
Á svæðinu í heild hafa verið skipulagðar 88 frístundalóðir, frá 5.500 fm til 11.600
fm að stærð, og eru þær allar eignarlóðir. Vegir verða komnir að lóðamörkum og
landið allt afgirt. Á svæðinu verður aðgangur að rafmagni, köldu vatni og há-
hraða internettengingu.
Frábær staðsetning
Kílhraun er einungis um 65 km frá Reykjavík (Rauðavatni). Frístundabyggðin er
skammt frá Selfossi og í næsta nágrenni við margar af helstu náttúruperlum lands-
ins s.s. Þingvelli, Laugarvatn, Kerið, Gullfoss og Geysi. Fjölbreytt afþreying er í
boði í nágrenni svæðisins og má þar nefna golfvelli, sundlaugar, veiðisvæði, en alla
þjónustu má nálgast á Selfossi sem er aðeins í 13 mín. fjarlægð frá svæðinu.
Leiðin
Ekið er í gegnum Selfoss í um 10 mín. og þá beygt til vinstri inn á þjóðveg nr.
30. Þaðan er ekið í 3 mínútur og þá blasir auglýsingaskilti við á vinstri hönd.
Einstök náttúrufegurð
Landið er allt gróið og er það um 50 metra yfir sjávarmáli. Landið er nokkuð flat-
lent með hrauni og er því frábært útsýni. Í miðju landsins er skógrækt Árnesinga-
félagsins, með minnisvarða um Áshildarmýrarsamþykkt frá 1496. Lítill lækur lið-
ast í gegnum landið og kemur hann úr uppsprettum undan hrauninu. Á honum
er hlaðin steinbrú frá 19. öld. Landið hentar einstaklega vel til trjáræktar og er
rétt að benda á 13 ára gamla skógrækt á landamörkunum í landi Merkurlautar,
með 3 metra háum trjám.
Verð og greiðslukjör
Lögð var sérstök áhersla á að bjóða lóðirnar til sölu á góðu verði og er það með
því allra besta sem gerist á þessu svæði. Möguleiki er á 50% láni frá seljanda til
10 ára með 6,5% vöxtum. Verð frá 1,2-3,2 millj.
Nú er tækifærið!
Í september bjóðum við nokkrar valdar lóðir á lækkuðu verði.
Sölumenn hjá Fasteignasölunni Höfða veita allar nánari upplýsingar um lóðirnar í
síma 565 8000. Einnig er hægt að senda tölvupóst á hofdi@hofdi.is
Ægifagur fjallahringur blasir við af landinu sem er allt gróið og kjörið til áframhaldandi ræktunar
Byggja má allt að 200 fm hús á hverri lóð auk 25 fm geymslu eða gestahúss
SÖLUSÝNING sunnudag kl. 12-17
Suðurlandsbraut 20 - Sími 533 6050 - Fax 533 6055 - Bæjarhrauni 22 - Sími 565 8000 - Fax 565 8013
STEINDÓRI J. Erlingssyni
vísindasagnfræðingi hefur í grein-
um sínum að undanförnu orðið
tíðrætt um það sem hann kallar
„mýrlendi frumspekinnar“. Að
hans dómi virðist fátt jafn fávís-
legt og að lenda úti í því feni. Þó
verður ekki betur séð en að sjálf-
ur hafi hann sem málsvari guðs-
afneitunar og trúleys-
is (e. atheism) einmitt
ratað á þær slóðir
með frumspekilegum
fullyrðingum sínum.
Jafnframt sér hann
mótsagnir og þver-
sagnir í hverju horni
þótt engar séu til
staðar. Það er honum
til dæmis þversögn að
börnum séu kennd
kristin fræði í grunn-
skólum landsins áður
en tekið er til við að
kenna þeim raun-
greinar. Mótsögn sér
hann svo í því að bandaríski
líffræðiprófessorinn Kenneth
Miller skuli gagnrýna vithönn-
unartilgátuna (Intelligent De-
sign), sem bandarískir „fúnda-
mentalistar“ hafa teflt fram sem
vísindalegri kenningu gegn þró-
unarkenningunni, um leið og hann
bendir á þann möguleika að Guð
geti notfært sér lögmál skammta-
fræðinnar til að svara bænum
manna.
Í grein minni „Vangaveltur og
vithönnun“ sem birtist í Morg-
unblaðinu 25. ágúst leitaðist ég
við að leiða Steindóri fyrir sjónir
að gagnrýni Millers á vithönn-
unartilgátuna rýrði ekki mögu-
leika skammtafræðinnar á nokk-
urn hátt og því væri ekki um
neina mótsögn að ræða í mál-
flutningi hans. Kjarninn í gagn-
rýni minni var sá, að annars veg-
ar væri vísindamaðurinn Miller
réttilega að hafna vithönn-
unartilgátunni sem vísindalegri
kenningu en á hinn bóginn væri
hann að setja fram hugmyndir og
velta upp möguleikum sem vörð-
uðu skammtafræðina en kæmu
vithönnunartilgátunni ekkert við.
Um þessa ábendingu mína segir
Steindór í grein sinni
„Vithönnun og
skammtafræði“ sem
birtist í Morg-
unblaðinu 3. sept-
ember að ég „skjóti
langt yfir markið“.
Án þess að reyna að
gera nokkra nánari
grein fyrir því að
hvaða leiti skot mitt
geigar snýr hann sér
að því að snúa út úr
orðum mínum, en
gerir það reyndar
þannig að hafa má
svolítið gaman af. Í
framhaldinu verður svo ekki bet-
ur séð en að hann vilji færa um-
fjöllun um málið yfir á tilfinn-
ingalegt og pólitískt svið, en það
gerir hann þegar hann segir að
ég hafi ekki gert mér grein fyrir
því „að með því að opna fyrir
möguleikann á að Guð geti fram-
kallað kraftaverk, t.d. bænheyrt
fólk, í gegnum lögmál skammta-
fræðinnar … færum við vopn upp
í hendurnar á talsmönnum vit-
hönnunartilgátunnar“.
Það verður að segjast eins og
er, að það kemur þessari umræðu
ekkert við hvort talsmenn vit-
hönnunartilgátunnar telji sig geta
teflt fram einhverjum hug-
myndum og möguleikum, sem
skammtafræðin kann að búa yfir,
því tilgátan sú verður ekkert vís-
indalegri fyrir vikið. Einnig er
rétt að benda á, að það eru ekki
ég, Steindór, Miller né aðrir sem
lokum eða „opnum fyrir mögu-
leikann á að Guð geti framkallað
kraftaverk“ því annaðhvort er
heimurinn þannig uppbyggður að
höfundur lífsins – ef hann er til í
einhverjum skilningi – geti gripið
þar inn í eða hann er það ekki.
Það er hins vegar rétt hjá
Steindóri að það er munur á af-
stöðu raunvísinda og trúar til
kraftaverka, því á meðan raunvís-
indin gefa sér sem forsendu að
engir yfirnáttúrlegir eða óútskýr-
anlegir kraftar fyrirfinnist í heim-
inum, þá lítur trúin svo á að Guð
hafi ekki yfirgefið sköpun sína og
að honum sé ekkert um megn.
Þessi ólíku viðhorf þurfa þó ekki
að fela í sér ósamrýmanlegar and-
stæður, því hver veit nema lögmál
lífsins séu einmitt þannig úr garði
gerð þegar allt kemur til alls, að
vitund Guðs og vilji eigi þar alltaf
aðgang að og sé jafnvel samofinn
veröldinni?
Steindóri hefur orðið tíðrætt
um að við lestur bókarinnar
„Finding Darwins God“ eftir Mill-
er hafi það lokist upp fyrir sér að
ekki sé unnt að finna samhljóm
með raunvísindum og trú á Guð.
Miðað við málflutninginn hjá
Steindóri er þó ljóst að álykt-
anirnar sem hann dregur eru ein-
faldlega á misskilningi byggðar,
því í ljósi framsetningar hans
sjálfs er ekkert það í málflutningi
Millers sem „sýnir í hnotskurn að
ekki sé hægt að finna samhljóm
með trú á persónulegan guð og
raunvísindum“ eins og Steindór
vill halda fram. Við þetta er svo
því að bæta, að það er heldur
ekkert það að finna í þeirri
heimsmynd raunvísindanna sem
við nú búum við, sem útilokar að
Guð sé til.
Í umfjöllun sinni að undanförnu
um vísindi og trú hefur Steindór
gengið býsna hart fram gegn
kristinni kirkju, kenningu hennar
og þjónum. Þó er eins og afstaða
hans sé að verða hæverskari. Í
fyrstu greininni, þar sem hann
fjallaði um bílbeltaauglýsingu
Umferðarstofu, gat hann ekki
stillt sig um að fullyrða að kenn-
ing kirkjunnar væri úrelt og sam-
ræmdist ekki heimsmynd raunvís-
indanna. Í þeirri næstu féllst
hann á að vísindin hefðu ekki af-
sannað tilvist Guðs né að „líf“
væri að loknu þessu. Í þeirri
þriðju og síðustu lét hann sér svo
nægja að segja það vera skoðun
sína, að allar tilraunir til að finna
persónulegum guði stað í heims-
mynd raunvísindanna feli í sér
ógöngur. Þó ekki sé alveg ljóst
hvað Steindór á við með orðinu
ógöngur verður ekki betur séð en
að hann eigi orðið í allnokkrum
erfiðleikum með að halda því til
streitu að heimsmynd trúar og
raunvísinda geti ekki farið saman.
Mótsagnir og mýrlendi
Kristinn Jens Sigurþórsson
skrifar um trú og vísindi » … hver veit nemalögmál lífsins séu
einmitt þannig úr
garði gerð þegar allt
kemur til alls, að vit-
und Guðs og vilji eigi
þar alltaf aðgang að
og sé jafnvel samofinn
veröldinni?
Kristinn Jens
Sigurþórsson
Höfundur er sóknarprestur
í Saurbæ á Hvalfjarðarströnd.
við þetta ritverk er að á öðrum
stað, bls. 223, er höfundur kominn
með margar skipsklukkur, þ.e.
tímamæla. Þar stendur „skips-
klukkur stilltar saman á réttan
tíma“.
Hinn merki ferðalangur og
fræðimaður Sveinbjörn Egilsson
getur þess í sínum ritum að um
borð í skipi eigi aldrei að nefna
tvo eða fleiri ólíka hluti með sama
nafni. Slíkt leiði til mistaka og
slysa eða verri afleiðinga.
Á bls. 131 stendur „“og gefur
tvö stutt hljóð. „Ég breyti stefnu
minni til stjórnborða“ um leið og
hann beygir (d.-liður 34. reglu)““.
Á mynd 5.9.2. sem fylgir textanum
er sýnt að skipinu er snúið til bak-
borða (Það var ekki beygt).
Ef litið er á mynd 6.4.1.3. er
annað hvort myndin eða textinn
óskiljanlegt eða á ekki samleið.
Textinn á ekki við myndina eða
myndin passar ekki við textann.
Allsérstakur agnúi er á bls. 159
en þar stendur: „Ef hætta steðjar
að og ekkert svigrúm er til að
breyta stefnu og beygja ...“ Ekki
er ljóst hvað á að beygja, hvort
það er skipið eða eitthvað annað.
Svo má skilja textann að ekki sé
nægjanlegt svigrúm til að breyta
stefnu skipsins til að koma í veg
fyrir árekstur.
Í þessari setningu kemur fram
einn af ljótu agnúunum í um-
ræddu riti. Áður en höfundur bók-
arinnar tók við embætti skóla-
meistara Stýrimannaskólans í
Reykjavík var íslenskukennsla í
þá veru að skipi væri snúið eða
stefnu þess breytt. Skip væri aldr-
ei beygt. Því miður er það gegn-
umgangandi í þessu ritverki að
skip er beygt.
Margir agnúar eru á þessu riti
og ef til stendur að nota það sem
kennslubók ætti að innkalla það
og lagfæra agnúana. Ítarlegri at-
hugasemdir eru birtar á vef Morg-
unblaðsins.
Höfundur er fv. skipstjóri.