Morgunblaðið - 25.11.2007, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25. NÓVEMBER 2007 61
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj.,
s. 691 0919
✝
Hjartans þakkir öllum þeim fjölmörgu sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát föður míns,
afa, besta vinar, bróður og mágs,
SIGURÐAR ÞORKELS GUÐMUNDSSONAR
læknis,
Eiðistorgi 13,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til Karlakórs Reykjavíkur og
starfsfólks í Sóltúni.
Jórunn Th. Sigurðardóttir,
Númi Þorkell, Ingólfur Máni og Theódór Sölvi Thomassynir,
Jónína Steinunn Þorsteinsdóttir,
Ástríður Guðmundsdóttir, Ingvar Emilsson,
Árni Þór Þorgrímsson,
Gylfi Guðmundsson, Ása Hanna Hjartardóttir,
Þorbjörg Guðmundsdóttir, Baldvin Ársælsson,
Gerður Guðmundsdóttir Bjarklind, Sveinn Aron Bjarklind.
✝
Þökkum kærlega öllum þeim sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför eiginmanns,
föður, tengdaföður, bróður og afa,
GARÐARS STEINARSSONAR
flugstjóra,
Flyðrugranda 4.
Sérstakar þakkir viljum við færa frábærum konum í
Karitas hjúkrunarþjónustu og læknum og hjúkrunar-
fólki á krabbameinsdeildum Landspítalans.
Ásta Sveinbjarnardóttir,
Hróðný Garðarsdóttir,
Þórhildur Garðarsdóttir, Björgvin Þórðarson,
Páll Garðarsson,
Ásta, Garðar og Dúna,
Steinunn Steinarsdóttir, Guðni Sigurjónsson,
Sigurður Steinarsson, Ingibjörg Eysteinsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar elsku-
legrar móður, tengdamóður og ömmu,
KRISTÍNAR JÓHANNESDÓTTUR,
Ránargötu 44,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við öllu hinu góða starfs-
fólki á deild 11G á Landspítalanum við Hringbraut
fyrir einstaka umönnun og hlýlegt viðmót.
Guð blessi ykkur öll.
Róbert E. Rader, Pris Rader,
Dónald R. Jóhannesson, Helga Mattína Björnsdóttir,
Margrét Ann Rader,
Kristinn Máni Þorfinnsson
og ömmubörn.
✝
Hjartans þakkir sendum við til fjölskyldu, vinafólks,
söngfólks og vinahópsins í Verslunarskólanum fyrir
samúð og hluttekningu við fráfall og útför elskulegs
eiginmanns, föður og afa,
HJARTAR ÞÓRS GUNNARSSONAR,
Grófarseli 26,
Reykjavík.
Alúðarþakkir til starfsfólks E-11 og líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi fyrir ómetanlega um-
önnun í erfiðum veikindum hans liðna mánuði.
Háskólanum í Reykjavík og samstarfsfólki hans þar færum við
sérstakar þakkir fyrir alla þá hjálp og virðingu sem honum var sýnd
og biðjum öllum þeim sem heiðruðu hans fögru minningu með skrif-
um og gjöfum til Minningarsjóðs líknardeildar og annarra líknar-
stofnana Guðs blessunar.
Kristín V. Richardsdóttir,
Ríkharður G. Hjartarson,
Þuríður H. Hjartardóttir
og afabörnin 6.
✝
Þökkum innilega öllum þeim fjölmörgu sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát og útför elsku-
legrar eiginkonu minnar, dóttur, móður, tengda-
móður og ömmu,
KLÖRU SIGURGEIRSDÓTTUR,
Kríuási 47,
Hafnarfirði.
Sigurður L. Jónsson,
Guðrún Karlsdóttir,
Sigurgeir Sigurðsson, Nana Mardiana,
Fanney Sigurðardóttir, Ágúst Þórðarson,
Guðrún Halla Sigurðardóttir, Zófanías Eggertsson
og barnabörn.
Elsku Hjörtur
bróðir, mikið sakna ég
þín. Ég er enn að
reyna að skilja þetta.
Þú varst að koma úr vinnunni og á
leiðinni heim til þín. Við vorum að
ræða fimmtugsafmælið þitt og hvað
við gætum gert í tilefni þess. Rúm-
um klukkutíma seinna hringir Villa í
mig og segir mér að þú sért dáinn.
Það situr enn fast í huga mér texti
úr lagi frá KK vini þínum:
Englar himins flykktust að,
englar himins grétu í dag,
sorgin bjó sig heiman að.
Ferð okkar bræðranna til Or-
lando í byrjun maí var alveg frábær.
Við hlógum eins og smástrákar allan
tímann. Við kölluðum ferðina „The
Orlando brothers“. Fórum í Univer-
sal Studios og skoðuðum allar mót-
orhjólabúðirnar sem við gátum
fundið.
Mikið var gaman að við skyldum
fara í þessa ferð. Bjössi bróðir varð
fertugur og þetta var gjöf hans frá
okkur systkinunum. Svo komuð þið
fjölskyldan í sumar í brúðkaup okk-
ar Siggu.
Síðustu fimm árin höfum við unn-
ið mikið saman og verið mikið í sam-
bandi vegna vinnu okkar erlendis.
Þú varst okkar maður í Köben og
sást um tölvumálin í þeim fyrirtækj-
um sem við þjónustum þar. Ef við
töluðum ekki um tölvu- og tæknimál
þá var það sameiginlega áhugamálið
okkar, fluguveiðin.
Óttar og Jenný horfa mikið til
himins þessa dagana og segja mér
frá stjörnunum því þar ert þú. Engl-
arnir búa þar og þar líður þeim vel
segir Jenný litla.
Ég vil þakka þér fyrir allar stund-
irnar sem við höfum átt í gegnum
árin. Ég gat alltaf leitað til þín með
mín vandamál og alltaf varstu með
lausnir á hlutunum. Þú varst mér
ómetanlegur félagi, með góða nær-
veru og yndislegan persónuleika.
Hvíl í friði elsku bróðir.
Þinn bróðir
Guðmundur Ingi Hjartarson.
Eftir því sem árin líða kemur það
æ oftar fyrir að kunnugleg andlit
jafnaldra minna birtast á síðum
blaðanna og er það enn og skýrara
merki þess að við erum að eldast.
Ég átti samt ekki von á að lesa um
þig þar strax því okkar síðustu sam-
skipti voru þau að ég hitti þig í
göngutúr í miðbænum. Þú varst í
heimsókn hér heima frá Svíþjóð og
það stendur upp úr í huga mínum
hve hnarreistur og heilsuhraustur
þú varst. Enginn veit sína ævina
fyrr en öll er og nú veit ég að heilsan
var að þjaka þig. Þær eru margar
skemmtilegar minningarnar sem við
áttum saman en með þeim mætti
fylla heila bók. Samt get ég ekki
annað en minnst á þegar við fórum á
bíó eða á rúntinn, þá enduðum við
gjarnan á BSÍ og fengum okkur
köld svið eða kótilettur og það voru
máltíðir sem glöddu báða enda mat-
menn miklir. Einnig er mér ógleym-
anlegt þegar þú fórst með mig að
veiða við Þingvallavatn hjá sum-
arbústað foreldra þinna, þar varstu í
essinu þínu þótt enginn kæmi fisk-
urinn þá. Ég hef þá trú að þú eigir
eftir að sitja við annað og enn fal-
legra vatn og horfa á fiskana synda
hjá.
Ég bið góðan Guð að styrkja ykk-
ur öll og blessa.
Þar sem skógurinn hverfur á vit draumsins
hef ég reist mér hús án veggja.
Þar sem áin líður gegnum sígrænan skóg
hef ég reist mitt hús án dyra.
Hjörtur Hjartarson
✝ Hjörtur Hjart-arson fæddist í
Reykjavík 13. nóv-
ember 1957. Hann
lést á heimili sínu í
Malmö í Svíþjóð 7.
nóvember síðastlið-
inn og var jarðsung-
inn frá Seltjarnar-
neskirkju 23.
nóvember.
Þar sem skógurinn spegl-
ar fegurð sína
hef ég reist mitt hús án
glugga.
Þar sem hvelfist endalaust
blár himinn
rís mitt hús án þaks.
(Ingimar E. Sigurðsson)
Jónas Ragnar Hall-
dórsson (Gonni).
Mig langar að skrifa
nokkur orð um
frænda minn og félaga Hjört Hjart-
arson sem fallinn er frá langt um
aldur fram. Ég man fyrst eftir Hirti
þegar ég var sex ára, lítill, hræddur
og var nokkrar vikur hjá Jennýju
frænku, en eftir nokkra daga var ég
orðinn einn af fjölskyldunni og mér
farið að líða vel. Við frændurnir fór-
um mikið í fjöruna þar sem við
ærsluðumst og komum oft drullu-
skítugir upp fyrir haus heim. Það
var ekki síst Hirti að þakka að ég
var fljótur að aðlagast lífinu á nes-
inu. Síðan kynntumst við aftur þeg-
ar ég var um tvítugt við hittumst þá
iðulega heima hjá Hirti og ræddum
heima og geima.
Ég minnist Hjartar alltaf sem hlý-
lega frænda míns sem hafði hljóm-
mikla og fallega rödd og man brosið
hans vingjarnlega. Það var alltaf
gaman að heimsækja Hjört, hvort
sem var í plakatbúðina eða heim til
hans, hann tók alltaf á móti mér með
virðingu og innilegri vináttu og sínu
heita handtaki. Með Hirti er geng-
inn góður drengur sem ég vil þakka
fyrir að hafa fengið að kynnast. Eft-
irlifandi sambýliskonu og fjölskyldu
votta ég innilega samúð.
Trausti Rúnar Traustason.
Ég er á „Skype“ 4. nóvember og
spjalla við Hjört frænda minn og
vin. Hann óskar mér til hamingju
með daginn – ég er fimmtugur. Það
var plan í gangi, Hjörtur ætlaði að
smella sér til Íslands og mæta í af-
mælisveisluna mína þar sem hann
myndi hitta vini og frændfólk. Ég
varð afar glaður í hjarta mínu. Sjálf-
ur yrði hann fimmtugur þann 13.
nóvember og ætlaði að fagna þeim
tímamótum með fjölskyldu sinni.
Þetta var gott plan! Símhringing á
fimmtudagsmorgni hinn 8. nóvem-
ber – slæmar fréttir. Hjörtur varð
bráðkvaddur kvöldið áður. Það var
eins og fótunum væri kippt undan
mér. Þetta gat eiginlega ekki pass-
að, hann ætlaði að koma til landsins í
fimmtugs afmælisveisluna mína og
ég hlakkaði innilega til að hitta
hann.
Ég átti ekki von á því að sitja hér
og skrifa minningarorð til þín, kæri
vinur, ég átti von á því að hitta þig,
eiga með þér stund og gott spjall
eins og alltaf. Þegar við hittumst
rifjuðust alltaf upp fyrir mér æsku-
árin í Grænuhlíðinni. Þú varst afar
grannur og snar í snúningum, rauð-
hærður með freknur og alltaf prakk-
aralegur. Þegar þið fluttuð á Sel-
tjarnarnesið varstu sjö ára. Það var
gaman að koma, eyða heilum degi á
Nesinu lága og fara með þér í æv-
intýraferðir. Þú sagðir mér sögur af
grásleppukörlunum og Lása löggu –
þú varst góður sögumaður.
Árin liðu og við skemmtum okkur
mikið, einum of mikið. Þú tókst þá
ákvörðun að snúa við blaðinu árið
1983 og gerðist AA maður. Ég er
þér ævinlega þakklátur og veit að
það sama gildir um marga aðra fé-
laga. Þakklátur fyrir það óeigin-
gjarna starf sem þú inntir af hendi
við að hjálpa nýjum félögum að feta
fyrstu sporin innan AA- og NA-sam-
takanna, öll þessi ár. Það hafa verið
sönn forréttindi að vera samferða
þér, takk fyrir elsku frændi.
Kristján frændi.
Eitt vitum við að við þurfum að yf-
irgefa jarðvistina „Eitt sinn verða
allir menn að deyja“ söng Vilhjálm-
ur heitinn Vilhjálmsson inn í hjörtu
okkar og gerir enn. Og minningin
lifir. Það sama er að segja um vin
okkar Hjört Hjartar. Minning hans
lifir. En fregnin um andlát hans kom
okkur öllum á óvart. Hjörtur varð
bráðkvaddur á heimili sínu í Svíþjóð
þar sem hann bjó ásamt fjölskyldu
sinni sl. ár.
Hjörtur hefði orðið 50 ára hinn 13.
nóv. sl. En hann lifði það ekki – en já
„lifði það ekki“. Það er ekki hægt að
segja um Hjört að hann hafi ekki lif-
að lífinu því að hann var einn af þeim
mönnum sem lifðu lífinu og nýttu
hvert andartak. Alltaf nóg að gera.
Það var gaman að lifa. Og þegar
við félagarnir hans þrír hugsum til
hans sem peyjar frá 8 ára aldri á
Nesinu var lifað og nærvera Hjartar
vinar okkar yndisleg og um leið
sterk og kröftug. Og alltaf fjör að
hafa hann með í hópnum. Því það
var mikið hlegið og gerð ými-
s„prakkarastrik“ eins og gengur og
gerist hjá góðum strákahóp.
Við fylgdumst að í skóla út gagn-
fræðaskólanámið orðnir þá ungling-
ar og leiðir skildi um tíma og hver
fór í sína áttina. En við pössuðum
okkur alltaf að vera í sambandi hver
við annan og hittumst og rifjuðum
upp skemmtilega daga af Nesinu og
töluðum saman um það sem var að
gerast í lífi okkar hverju sinni.
Hjörtur var frumkvöðull og alltaf
með eitthvað nýtt í farteskinu og frá
mörgu að segja þegar við hittums,
en gleði, hnyttin tilsvör og húmor
einkenndi vin okkar Hjört.
Og þannig viljum við minnast
hans, því þannig þekktum við hann.
Hann var einn af okkur.
Um leið og við kveðjum góðan
dreng sendum við fjölskyldu Hjart-
ar okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Þínir æskufélagar
Ísak, Guðbjörn og Anton.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birt-
ist valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Minningargreinar